نیم‌فصل اول لیگ برتر فوتبال ایران در شرایطی به پایان رسید که میانگین 1.89 گل به ازای هر مسابقه ثبت شد. این آمار نسبت به سال‌های گذشته بهتر بود، اما باز هم با لیگ‌های برتر دنیا و حتی لیگ کشورهای مجاور فاصله دارد.

در پایان 15 هفته نخست، مهدی لیموچی و علی علیپور با 7 گل زده در صدر جدول آقای گلی مسابقات قرار گرفته‌اند؛ یعنی 0.46 گل به ازای هر هفته که به هیچ وجه برای فوتبال کشورمان مناسب نیست. هر دو بازیکن مقابل هوادار موفق به ثبت هت‌تریک شدند و باید سپاسگزار خط دفاعی قعرنشین جدول باشند که مقابل آنها مقاومت نکرد!

با نگاهی به لیگ‌های معتبر جهان و نیز کشورهای اطراف ایران مانند قطر، امارات، ازبکستان و حتی عراق درمی‌یابیم که این لیگ‌ها از مهاجمانی زهردارتر از ایران بهره می‌برند و آمار گلزنی بهتری نسبت به ایران دارند. البته در لیگ‌های بزرگ دنیا (نسبت به لیگ‌های منطقه) گل‌های کمتری رد و بدل می‌شود، اما آمار هیچ‌یک از لیگ‌های برتر این کشورها با ایران قابل مقایسه نیست!

در این گزارش، لیگ‌هایی از کشورهای منطقه غرب آسیا بررسی شدند که نمایندگان این کشورها رقیب تیم‌های ایرانی در مسابقات آسیایی هستند. به همین دلیل، لیگ حرفه‌ای عربستان که مهاجمان سرشناسی چون کریستیانو رونالدو، کریم بنزما و الکساندر میتروویچ را در اختیار دارد، از این قیاس مستثنی شد.

برای بررسی دلایل قحطی گل در لیگ برتر ایران می‌توان به خروج مهاجمان گلزن یا گلساز مانند محمد محبی، شهریار مغانلو، مهدی قایدی و محمدرضا آزادی اشاره کرد. تیم ملی کشورمان که خط حمله‌ای زهردار در رقابت‌های انتخابی جام جهانی 2026 دارد، به لطف گل‌های مهدی طارمی و سردار آزمون یا درخشش محبی و قایدی بر رقبا غلبه کرده است.

باید به این نکته توجه داشت که تیم‌های داخلی عمدتاً برای بسته نگه داشتن دروازه خود تلاش می‌کنند و به دنبال برتری با یک گل اختلاف هستند. همین مسئله باعث شده 43 درصد بازی‌ها صفر یا یک گل داشته باشد و «یک - صفر» پُرتکرارترین نتیجه نیم‌فصل اول باشد. این موضوع را می‌توان در تزلزل نیمکت‌ها و احتیاط بسیاری از سرمربیان برای فرار از برکناری جستجو کرد.