استقلال موسیمانه سومین بازی پیاپی اش را نیز با تساوی به پایان برد، در حالیکه کسب پیروزی در همین ۳ بازی اخیر استقلال ۱۷ امتیازی رتبه نهمی را حائز ۲۳ امتیاز و ساکن رده پنجم جدول می کرد؛ مکانی که اکنون در تسخیر چادرملویی است که اولین فصل حضور در لیگ برتر را تجربه می کند!
گنه کرد در بلخ آهنگری
به شوشتر زدن گردن مسگری
این شعر وصف تصمیمات عجیب و غریب کمیته انضباطی ما در عصر تکنولوژی و هوش مصنوعی و پیشرفت های گوناگون علمی است! مجازات خطای طرفداران خوزستانی استقلال را هواداران یزدی این تیم متحمل شدند، گرچه نبود سیستم درست در بلیط فروشی هم باعث شد برخی هواداران این تیم در میان طرفداران میزبان، بازی را از نزدیک ببینند!
با توجه به زمین افتضاح ورزشگاه شهید نصیری یزد، عقل سلیم حکم می کرد که اولویت تاکتیکی استقلال، سانتر از کناره ها و استفاده از مهاجمی چون بلانکو باشد، اما موسیمانه حرکت از عمق و استفاده از علیرضا کوشکی! در خط حمله را برگزید، حال آنکه در نیمه اول فقط یک بار از این طریق و در دقیقه ۱۷ کوشکی صاحب فرصت شد که ضربه او عرض ۶ قدم را طی کرد و به بیرون رفت ولی با ارسال از کناره ها ۳ بار دروازه چادرملو تهدید شد؛ یکی ضربه سر همین بازیکن در دقیقه ۸ که از بالای دروازه به بیرون رفت و دومی هم ضربه ابوالفضل جلالی که در دقیقه سوم وقت تلف شده توسط ماردن-سنگربان میزبان- مهار شد و سومی نیز سانتر رامین رضاییان در چهارمین دقیقه همان وقت ها بود که توسط محمد بختیاری از روی خط دروازه به کرنر فرستاده شد.
ضربه ماشاریپوف که در دقیقه ۶۳ توسط سعید محمدی فر در آستانه ورود به دروازه چادرملو راهی کرنر شد نیز حاصل بازی مستقیم سیدحسین حسینی پس از کنترل توپی بود که با تعلل ایمان سلیمی دروازه استقلال را در معرض تهدید قرار داده بود.
واقع جای سوال است که چرا در چنین زمینی، کوشکی مهاجم نوک می شود و حرکت در عمق خط دفاعی شاگردان اخباری، تاکتیک استقلال؟ البته در اجرای آن نیز که موفق نبودند! مایه تعجب است بلانکو در ۸ دقیقه پایانی که در استقلال رمق و عزمی برای حمله کردن دیده نمی شد به زمین آمد و رضاییان که با سانترهای اش می توانست وی را تغذیه کند همزمان از بازی خارج شد!
بی انصافی است اگر به بازی خوب تیم چادرملو اشاره نکنیم. آنها نیز در دقیقه ۴۲ با شوت سرکش محمودزاده، دروازه استقلال را تهدید کردند و در ابتدای نیمه دوم نیز ۲ بار پیاپی دروازه استقلال را تا مرز بازشدن بردند که مهار حسینی و دفع سیلوا مانع آن شد. همانطور که قبلا اشاره شد در دقیقه ۶۳ و قبل از آن ضربه ماشاریپوف به دروازه خالی شان، با تعلل سلیمی صاحب فرصت شدند که باز حسینی با خروج به موقع، ناکامشان گذاشت.
هرچند چمن نامناسب یزد نیز در ناکامی رقبا بی تاثیر نیست، اما برای اردکانی ها هم همان زمین نامطلوب است وانگهی بهره بردن آن ها از همین شرایط چمن که باعث بدون باخت بودنشان در زمین خودی شده است نیز هنر قابل توجه ای است؛ "بهره بردن حداکثری از وضعیت و امکانات موجود". آنها در آستانه پایان دور رفت با وجود بازیکنانی کم نام و نشان ۲۳ امتیازی و در رتبه پنجم جدول و بدون باخت در بازی های خانگی هستند و این تا همین جای کار نیز قابل توجه و احترام است.
برگردیم به استقلال موسیمانه؛ آیا آن نمایش های دلچسب و امیدوار کننده در برابر الاهلی عربستان و فولاد جرقه ای بود و گذشت؟ غیر از ترمیم ساختار دفاعی، چه نشانی از پیشرفت در استقلال مشاهده می شود، مگر همین برای رسیدن به موفقیت کافی است؟ دیگر خبری از پیشرفت و حرکت رو به جلو و زنده شدن امیدها نیست و اصلا میل چندانی به تغییر این وضعیت و صعود در جدول در تیم استقلال نمی بینیم! چرا دیگر از میدان دادن به جوانان خبری نیست؟ آیا آنها از کاکوتای بی اثر که در همین بازی ۷۰ دقیقه دیرتر از موعدش تعویض می شود، بی اثرتر ظاهر می شوند؟ پیتسوی محترم! لااقل همین فرصت را به آنها بده تا ترسشان بریزد، تجربه کسب کنند و در بروز استعدادها یاریشان کن. شما از کاکوتا چه می بینی که ما از او در میدان نمی بینیم؟ جذب مسعود جوما هم که فعلا بماند!
شاید برخی علت العلل عدم نتیجه گیری استقلال را بسته بودن دست موسیمانه بدانند، این علت مهمی است ولی علت العلل نیست؛ سال قبل نکونام با دست بسته و بدون چندتن از همین نفرات تا دقایق پایانی لیگ، امید کسب قهرمانی بود. پس مجتبی حسینی و سعید اخباری با چه دستانی، استقلال را متوقف کردند؟ اصلا به این اندیشیده اید که سرمربی چادرملو با چه بازیکنانی تیمش را در این جایگاه قرار داده است؟
آنچه بیشتر مانع کسب موفقیت استقلال شده؛ نحوه بازی، نوع ارنج تیم، نداشتن تاکتیک درست و افت و بی انگیزگی بازیکنان است و در این میان سرمربی تیم نقش اصلی را دارد. مسیر و شرایط استقلال در این چندبازی، منجر به تردیدهایی درباره کیفیت فنی موسیمانه می شود!
