اظهار فضل نمی‌کند، به همه مطالب ریز و درشتی که می‌تواند مربوط به بحث باشد اشاره ندارد، چندان به این منبع و آن ماخذ ارجاع نمی‌دهد، بحث اصلی را به صورت خلاصه و ساده می‌گوید و رد می‌شود. امید او این است که خوانندگان در آن بحث‌ها سرنخ‌ها و انگیزه‌هایی برای تحقیق و تتبعات و تفکرات خود بیابند. البته من خود گاهی از این اصول تخطی کرده‌ام و قطعه من شبیه به مقاله (چنان‌که گاهی هم یادداشت) شده است. مثلا بحث سبک والا در مورد فردوسی باید در شاهنامه‌ها می‌آمد نه اینجا ولی آن زمان هنوز این مطلب را ننوشته بودم.» شمیسا می‌افزاید: «من از زمان جوانی نکاتی را که به ذهنم می‌رسید یا به نحوی برایم جالب بود یادداشت می‌کردم و اینک چند سالی است که به سروسامان دادن آنها مشغولم. نوشتن قطعات و یادداشت و امثال اینها که به قول برخی یک ژانر ادبی است در قدیم چندان مرسوم نبود... شبیه به قطعه‌نویسی، کشکول‌نویسی است. کتاب شیخ بهایی معروف است. در روزگار ما حسن حسن‌زاده آملی کتاب «هزار و یک نکته» را نوشته است که یادداشت‌ها و نکاتی است در حوزه کار مولف که مسائل مذهبی و دینی (و گاهی فلسفی و ریاضی و تاریخ علم) بوده است.» کتاب «قطعات: شعر و شاعری، نقد ادبی، سبک‌شناسی» در ۴۹۷ صفحه و به قیمت ۵۵۰هزار تومان از سوی انتشارات مروارید عرضه شده است.
