محسن غرویان، استاد حوزه علمیه و فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در اظهارنظر‌های اخیر برخی از ائمه جمعه و هشدار‌های آنها در خصوص انجام هرگونه مذاکره با غرب با وجود اعلام آمادگی وزیر خارجه کشورمان برای آغاز مذاکرات و تبعات ایجاد این دوقطبی‌ها در جامعه عنوان کرد: در این باره باید به چند نکته اشاره کنم؛ نکته اول در این زمینه این است که تریبون‌های نماز جمعه و همچنین مساجد و مراکز مذهبی الان در جامعه ما تریبون‌هایی هستند که باید بلندگوی وحدت در جامعه باشند و ائمه جمعه، منبری‌ها، سخنرانان و به خصوص آنهایی که در رسانه‌های رسمی کشور مثل رادیو و تلویزیون سخنرانی می‌کنند باید سیاست‌های کلان نظام را به مردم منتقل کنند و اگر از این مسیر تخلف کنند در واقع مرتکب گناه بسیار بزرگی شده‌اند و این در حقیقت مخالفت با نظام و مخالفت با حکمرانی کلان جامعه محسوب می‌شود.
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: نکته دوم این است که وحدت و انسجام سرلوحه دعوت امام خمینی بوده است و بعد از ایشان مقام معظم رهبری همیشه مردم و جامعه را به وحدت و یکپارچگی دعوت کردند، وحدت بین شیعه و سنی، وحدت بین اقوام مختلف کرد و فارس و بلوچ و. همه ما در کشور ایران زندگی می‌کنیم و مقام معظم رهبری هنگام انتخابات می‌فرمایند که برای حفظ دین هم اگر سر صندوق‌ها نمی‌آیید برای حفظ ایران و حفظ یکپارچگی ملت ایران وظیفه دارید که پای صندوق‌های رأی حاضر باشید. اینها نشان‌دهنده این است که وفاق ملی که الان شعار رئیس‌جمهور و شعار دولت است، قبل از اینکه شعار رئیس‌جمهور باشد شعار مقام معظم رهبری و قبل از ایشان شعار امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی بوده است.
این فعال سیاسی گفت: ما وظیفه داریم منویات مقام معظم رهبری را در سخنرانی‌ها، در خطبه‌های نماز جمعه و در رسانه‌های خودمان به گوش ملت برسانیم. خطبای نماز جمعه‌ها باید توجه کنند که برخلاف منویات رهبری و بر خلاف دیدگاه‌های کلان رهبری که حفظ وحدت و انسجام است، نمی‌توانند سخنرانی کنند و اینگونه بین مردم اختلاف‌افکنی کردن و همچنین بین دولت و ملت جدایی انداختن، برخلاف منویات رهبری است.
وی افزود: به هر حال ایشان رئیس‌جمهور را تایید کردند و تایید می‌کنند و سیاست‌های کلان دولت را چه در امور داخلی چه در امور خارجی تایید می‌کنند و بعد از انتخابات حکم ایشان مورد تایید و تنفیذ قرار گرفته است. معنای این حرف‌ها این است که سیاست‌های کلان دولت حتی در مسائل بین‌المللی همان سیاست‌های مورد تنفیذ و تایید رهبری است.
وی تصریح کرد: همه رسانه‌ها، همه خطبا، همه ائمه جمعه باید مردم را به سمت انسجام، وحدت و یکپارچگی پیش ببرند و پشت دولت و رئیس‌جمهور را خالی نکنند چراکه رئیس‌جمهور، منتخب اکثریت ملت است و در حال حاضر رئیس‌جمهور منتخب قانونی همه ملت است و باید ملت را به سمت انسجام اتحاد و یکپارچگی پیش ببرند. همچنین مداح‌ها هم به طریق اولی باید وظیفه خودشان را در شرایط فعلی بدانند.
وی ادامه داد: نکته دیگر این است که باتوجه به شرایط منطقه و حوادثی که در منطقه اتفاق افتاده و شرایط سوریه و جبهه مقاومت همه اقتضا دارد که ما پشتیبان دولت و پشتیبان حاکمیت خودمان باشیم و افتراق و تفرقه به هیچ نحوی از نظر شرعی جایز نیست. به نظر من اختلاف‌افکنی و ایجاد شقاق، نفاق و اختلاف در جامعه و دولت ما، امت و امام ما و ملت و دولت گناه بسیار بزرگی است، گناه سیاسی و اجتماعی نابخشودنی است و باید همه پشت سر حاکمیت، پشت سر رهبری، پشت سر نظام و دولت و رای ملت حرکت کنیم و از ایجاد اختلاف به شدت بپرهیزیم.
این استاد حوزه علمیه در پاسخ به این سوال که در دولت قبل شاهد بودیم که برخی از ائمه جمعه مذاکره‌کنندگان را قهرمان ملی معرفی کردند، اما در این دولت اظهارات آنها کاملا متفاوت و علیه این امر شده است این دوگانگی ناشی از چیست، گفت: البته این را به همه ائمه جمعه نمی‌شود نسبت داد ولی برخی از آنها اینگونه هستند. این عده، چون می‌خواستند که کاندیدای مورد نظر خودشان رای بیارود و رای نیاورده است الان دارند موضع گیری‌های انتقام‌جویانه می‌کنند و به این نحو سخنرانی می‌کنند.
وی ادامه داد: خیلی‌ها واقعا هدفشان خدا نیست بلکه هدفشان هوا‌های نفسانی است که بر اساس همان گرایش‌های جناحی و حزبی و گروهی این سخنرانی‌ها را انجام داده و دل ملت را خالی می‌کنند و با رای اکثریت ملت مخالفت می‌کنند و می‌خواهند آقای پزشکیان را ناموفق جلوه دهند و زمین بزنند. اینها به نظر من و به نظر بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی هنوز در حال و هوای شکست انتخاباتی خودشان هستند و ملت هم تشخیص می‌دهند. متاسفانه این گونه خطبا جایگاه خودشان را در قلب ملت از دست می‌دهند و همه درک می‌کنند که اینها نوعی سخنرانی‌های جناحی و حزبی گروهی است و منافع ملت را فدای اهداف جناحی و گروهی خودشان می‌کنند و ارزش خودشان را نزد ملت پایین می‌آورند.
وی تاکید کرد: به هر حال مذاکره الان در شرایط فعلی همان گفت‌وگوست. به هر حال ما با جهان امروز باید گفت‌و‌گو کنیم وارد گفت‌و‌گو شویم، بحث کنیم و صحبت کنیم و اگر منطق داریم با منطق قوی نباید از گفت‌و‌گو هراس داشته باشیم.
