به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، آیا تا به حال فکر کرده‌اید که در کدام گوشه از ایران، دختران و پسران در یک مدرسه و کنار هم، در کلاس‌های درس حضور دارند؟ آماری که از سالنامه آماری وزارت آموزش و پرورش به دست آمده است نشان می‌دهد، بیشترین تعداد مدارس مختلط دولتی بین استان‌های ایران، استان خوزستان است و علت این مبحث، کمبود مدرسه یا تعداد کم دانش آموز در هر منطقه است.

در اینجا جدولی از استان‌های مختلف ایران و تعداد مدارس مختلط در هر استان آورده شده است:

مجموع تعداد مدارس مختلط در تمامی استان‌ها برابر با 34,045 مدرسه است

به گزارش خبرنگار رکنا، طبق گزارش‌ها، خوزستان با ۲,۹۸۱ مدرسه مختلط در صدر قرار دارد. این استان با داشتن بیشترین تعداد مدارس مختلط، از تمام استان‌های دیگر پیشی گرفته است. درست در پشت سر خوزستان، استان‌هایی چون خراسان رضوی و آذربایجان غربی با ۲,۸۸۸ و ۲,۵۵۶ مدرسه مختلط به ترتیب در جایگاه‌های دوم و سوم ایستاده‌اند.

 سیستان و بلوچستان با ۲,۶۷۲ مدرسه مختلط، فارس با ۲,۰۹۰ مدرسه و کرمانشاه با ۱,۹۸۲ مدرسه مختلط، در ادامه این جدول قرار دارند.

در استان‌های گلستان، گیلان، مازندران و همدان نیز تعداد قابل توجهی مدارس مختلط به چشم می‌خورد.

اما چرا این مدارس مختلط در برخی استان‌ها بیش از دیگر مناطق رواج دارد؟ برخی بر این باورند که محدودیت‌های منابع آموزشی، به ویژه در مناطقی که جمعیت زیاد است یا مدارس به اندازه کافی در دسترس نیست، دلیل اصلی این امر است. در همین حال، فرهنگ و نیازهای اجتماعی نیز نقش زیادی در این انتخاب‌ها ایفا می‌کنند.

در استان‌های سمنان، البرز، قم و یزد، تعداد مدارس مختلط به نسبت پایین‌تر است.

حس همبستگی بین دانش آموزان و همدلی تنها نکته مثبت مدارس مختلطِ چند پایه است

یکی از معلم های مدارس مختلط استان سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی رکنا از فضای این کلاس ها و میزان همدلی این دانش آموزان با هم اینگونه گفت:  اغلب دانش آموزان این کلاس ها آشنایان یکدیگر هستند.  در حال حاضر، بسیاری از مدارس به دلیل افزایش تعداد واحدهای آموزشی به مدارس چند پایه تبدیل شده‌اند. این مدارس مختلط اغلب در قالب این مدارس چندپایه هستند. در گذشته، تعداد مدارس محدود بود و معمولاً دانش‌آموزان از سه یا چهار روستا به یک مدرسه مراجعه می‌کردند. در چنین شرایطی، مدارس چندپایه وجود نداشت. باید توجه داشت که در مدارس چندپایه، دانش‌آموزانی از مقاطع مختلف، مانند پایه چهارم و پنجم، در یک کلاس حضور دارند. از سوی دیگر، بسیاری از دانش‌آموزان مدارس مختلط سن و سال پایینی دارند .

وی تاکید داشت: در گذشته، مدارس تک‌پایه به این دلیل رایج بود که در چندین آبادی فقط یک مدرسه وجود داشت. اکنون، با تلاش‌های نیکوکاران و همچنین سیاست‌های توسعه‌ای، مدارس بیشتری ساخته شده‌اند. با این وجود، افزایش تعداد مدارس چندپایه به این معنا است که ما به تعداد بیشتری معلم نیاز داریم اما کمبود معلم وجود دارد.

این معلم با گفتن از اینکه کیفیت آموزش در مدارس چندپایه به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد گفت: برای مثال، در مدارسی که هر شش پایه در یک کلاس حضور دارند، نظارت بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دشوارتر است و کیفیت آموزش برای دانش‌آموزانی که امید به پیشرفت تحصیلی دارند، کاهش می‌یابد. در چنین شرایطی، حتی ممکن است دانش‌آموزان پایه‌های بالاتر مجبور شوند وظیفه کمک به تدریس دانش‌آموزان پایه‌های پایین‌تر را بر عهده بگیرند.

وی در خصوص نقاط مثبت این مدارس گفت: یکی از نکات مثبت مدارس چندپایه، ایجاد روحیه همکاری و همبستگی میان دانش‌آموزان است. آنان در محیطی مشترک یاد می‌گیرند که چگونه به یکدیگر کمک کنند و تیمی واحد تشکیل دهند. با این حال، این مزایا نمی‌تواند به‌طور کامل کاهش کیفیت آموزشی را جبران کند. با وجود این حمایت‌ها، مدارس چندپایه همچنان با چالش‌هایی نظیر کاهش کیفیت آموزش روبه‌رو هستند. به همین دلیل، سرمایه‌گذاری بیشتر در این حوزه ضروری به نظر می‌رسد. به‌ویژه در مناطق روستایی، به دلیل کمبود امکانات و درآمد پایین خانواده‌ها، امکان راه‌اندازی مدارس غیرانتفاعی وجود ندارد.با وجود تمام این چالش‌ها، مدارس چندپایه همچنان نقشی اساسی در ارائه آموزش به مناطق محروم ایفا می‌کنند و به‌واسطه همکاری دانش‌آموزان و معلمان، فرصت‌هایی برای ایجاد همبستگی و آموزش گروهی فراهم می‌آورند.