گلوگ در ۱۰ دسامبر ۱۹۴۲ در پرث اسکاتلند به دنیا آمد و پس از پایان تحصیلات دبیرستان به‌عنوان پرستار مشغول به کار شد. از او به‌عنوان ثروتمندترین زن اسکاتلند یاد کرده‌اند. او از متولیان موسسات خیریه‌ای همچون «مرسی شیپس: Mercy Ships» و از فعالان این عرصه در آفریقا بوده است.
او با استفاده از پس‌انداز پدرش که یک راننده اتوبوس بود، کار کردن با برادرش برایان سوتر و همسر اولش رابین گلوگ گروه استیج کچ را در ۱۹۸۰ در حوزه حمل و نقل جاده‌ای راه‌اندازی کرد. با توسعه بیشتر این گروه توانست در اوایل دهه نود فعالیت‌های شرکت نشنال باس را در کمبرلند، همپشایر، میدلندز شرقی، ریبل و... به دست گیرد. در ۱۹۹۳ استیج کچ‌دامنه فعالیت‌های خود را در اسکاتلند، نیوکاسل، لندن و منچستر توسعه داد.
گلوگ در نوامبر ۲۰۱۳ مالکیت فرودگاه بین‌المللی کنت موسوم به فرودگاه منستِن را به دست گرفت. به‌رغم آنکه برای ادامه فعالیت این فرودگاه به کارکنان اطمینان داده شده بود، اما مدیریت در آوریل همان سال خبر داد که در حال بررسی و مشورت بستن این سایت است. در این دوره پیشنهادهایی برای خرید و اداره فرودگاه ارائه شد، اما در مه ۲۰۱۴ منستن بسته شد و ۱۴۴ فرد شاغل در خود فرودگاه و شمار نامعلومی در ناحیه اطراف کار خود را از دست دادند. گلوگ نیز از حضور در انظار عمومی سر باز زد و در باب بسته شدن منستن یا رد پیشنهادهای خرید آن توضیحی نداد. اتحادیه تجاری بریتانیا و شماری از اعضای پارلمان از جمله سر راجر‌گیل به این تصمیم انتقادهای زیادی وارد کردند.
در این زمان دیوید کامرون در مجلس عوام گفت که آینده منستن در حیطه اختیارات مالک آن است، اما دولت در حال مذاکره با گلوگ است.
گلوگ مالکیت دو قلعه بوفور در نزدیکی اینورنس و کینفاونس در حومه پرث را در اختیار خود داشته و به‌عنوان عضوی از کلیسای ناصری «بنیاد رهایی از کجراهه» را تاسیس کرد. در ۱۹۹۰ و پس از جدایی از رابین گلوگ، با دیوید مک کلری ازدواج کرد که مالک موفق چند کسب و کار بود و قبلا در کسوت کشیش کلیسای ناصری خدمت می‌کرد.
