به گزارش مشرق، محمود بازرگانی پژوهشگر و مبارز سیاسی پیش از انقلاب، عصر امروز سه شنبه _دوم دی‌ماه_ در نشست خبری با اصحاب رسانه و خبرنگاران اظهار داشت: شکنجه کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک در سال ۱۳۵۰ آغاز شد؛ مامورانی که در زندان عبرت فعالیت می‌کردند عمدتا در اسرائیل آموزش می‌دیدند یا افرادی از اسرائیل برای آموزش به آنها به ایران می‌آمدند.
وی افزود: وظیفه اصلی ماموران زندان عبرت، کشف افکار مخالف رژیم پهلوی بود؛ آنها هشت هزار و ۲۴۲ نفر را طی هفت سال دستگیر و به این ساختمان که اکنون به «موزه عبرت» تبدیل شده منتقل کردند که از میان آنها ۶۰۰ نفر خانم بودند.
وی افزود: من در سن ۱۷ سالگی به دلیل پخش اعلامیه به جرم مبارزه علیه رژیم پهلوی دستگیر و در این مکان زندانی شدم. ماموران ساواک بیشتر دانشجویان و روحانیون را بازداشت کرده و به این مکان می‌آوردند.
این مبارز سیاسی با بیان اینکه در این زندان مبارزان با دستگاه‌های مختلف مانند آپلو، قفس داغ، قپانی و آویزان کردن به بدترین شکل شکنجه می‌شدند، افزود: اگر در مورد کسی گزارشی به ساواک داده می‌شد، آنها پیش از بازجویی ابتدا او را شکنجه می‌دادند.
بازرگانی ادامه داد: افرادی که مبارزه می‌کردند هدفمند بودند و چندین بار دستگیر می‌شدند اما آنها نتوانستند اندیشه ما را سرکوب کنند. برخی از دست‌نوشته ها در باغ موزه نصب شده که می‌تواند دستمایه پژوهش باشد.
این روایتگر موزه عبرت گفت: پرویز ثابتی یکی از چهره‌های مرموز و تئوریسن ساواک بود که در کتاب «دامگاه حادثه» بدون اینکه خود متوجه شود، مطالبی را درباره رژیم پهلوی افشا کرده است.
بازرگانی تصریح کرد: این مکان به قدری اهمیت دارد که اقشار مختلف مردم از اینجا بازدید می‌کنند و در نظرسنجی‌ها اعلام می‌کنند ما شناختی از خاندان رژیم پهلوی نداشتیم.
اجرای نمایش کاربردی دوگان از ۱۹ بهمن
میلاد جباری مولانا نویسنده، طراح و کارگردان نیز در این نشست گفت: نمایش کاربردی «دوگان» از ۱۹ بهمن تا پایان اسفند ساعت ۱۹ در محل موزه عبرت اجرا می شود.
وی افزود: نمایش «دوگان» قصد دارد مخاطب را با مفاهیم و رویکردی جدید نسبت به این ابنیه آشنا کند. بزرگانی در سلول‌های این ساختمان روزگار خود را سپری کردند که یا سن خیلی از آنها بالا رفته و یا از دنیا رفته‌اند؛ باید از خاطرات آنها استفاده شود.
جباری مولانا ادامه داد: این نمایش قصه همان ۹ نفری است که برای پیدا کردن آنها کمیته زیر و رو شد و در نهایت هم پیدایشان کردند. در ادامه داستان دنبال نفراتی می‌گردیم که خود را میان مبارزان جا زده که تشخیص آن برعهده مخاطب است.
این نویسنده و کارگران تئاتر خاطرنشان کرد: در سال ۱۳۹۳ تئاتر کاربردی «دوگان» در موزه عبرت متولد شد. پیش از آن اقدام جدی در راستای تئاترهای کاربردی انجام نشده بود.
حیدری مولانا ادامه داد: در تئاتر کاربردی «دوگان» بستری فراهم شده تا مخاطب از لحظه ای که در سالن حضور دارد ناخواسته شروع به بازی کند و تا نقطه پایان اجازه ورود و نظر دادن دارد. این ساختار در تئاتر کاربردی، بستر مناسبی را ایجاد می‌کند که مخاطب فقط تماشاگر نباشد. ما درباره اقدام ظالمانه رژیم پهلوی، صحبت و مخاطب را درگیر می‌کنیم تا موضوع را لمس کند.
وی تاکید کرد: مخاطب امروز در همه جوامع به دنبال تعامل است تا به تفکری که در ذهن دارد برسد. نسل امروز دنبال این است که به مسیری که می‌خواهد برسد. وقتی چیزی به عنوان هوش مصنوعی در اختیار دارد، اجازه نمی‌دهد فقط مخاطب باشد در این نمایش ما اجازه می‌دهیم مخاطب در نمایش باشد و خود به محتوای مطلب پی ببرد.
نویسنده و کارگردان نمایش کاربردی «موگان» گفت: چند سال است درباره تئاتر کاربردی با متولیان تئاتر نامه‌نگاری و مقاله ارسال کردیم اما پاسخی نگرفتیم؛ لازم است تا به این سبک از نمایش توجه شود.
جباری مولانا افزود: ما می‌توانیم با تئاتر بر روی فرهنگ غنی خود کار کنیم و این نیازمند توجه و همت مسئولان است؛ حتما باید فکری کنیم و بار زمین مانده از انقلاب اسلامی را با این ابزار معرفی کنیم.
وی با بیان اینکه این نوع نمایش‌ها باید بتواند مسیر خود را پیدا کند و محدود به یکی دو نمایش نشود، گفت: نمایش های کاربردی ابنیه محور است و مانند نمایش‌های صحنه ای نمی‌توان آنها را همه جا اجرا کرد.
جباری مولانا تصریح کرد: در زمینه نمایش کاربردی هنوز تالیفی به جز یکی دو مورد وجود ندارد. ما با تیم جوان خود تلاش می‌کنیم مفاهیمی را به مخاطب انتقال بدهیم که مغفول مانده‌اند.
وی در پایان از عکاسان دعوت کرد تا در ۱۰ روز پایانی اجرای نمایش کاربردی «دوگان»، از این نمایش عکس بگیرند و در مسابقه عکاسی شرکت کنند.
