پرسپولیس در حالی روز گذشته نتوانست مقابل تیم ۱۰ نفره ذوب‌آهن به برتری برسد که شاهد تصمیمات عجیب از سوی مربیان این تیم در انتخاب ترکیب اصلی و متعاقب آن تعویض‌ها بودیم. در مورد ترکیب اولیه سرخپوشان باید گفت حضور مرتضی پورعلی‌گنجی به جای گئورگی گولسیانی کمی دور از انتظار بود. از این جهت که اگر قرار بود پورعلی‌گنجی در ترکیب باشد،
کنعانی به خاطر عملکرد ضعیفش در بازی‌های اخیر پرسپولیس به مراتب بیشتر از گولسیانی مستحق نیمکت‌نشینی بود. مسئله دیگر حضور همزمان سروش رفیعی، محمدخدابنده‌لو و میلاد سرلک در ترکیب اصلی بود. شاید بهتر بود باقری و دیگر اعضای کادرفنی سرخپوشان حداقل در پست وینگر راست از بازیکن تخصصی استفاده می‌کردند نه خدابنده‌لویی که در بازی با سپاهان هم در این پست نتوانسته بود راحت بازی کند؛ اما در شروع نیمه دوم در حالی که ذوبی‌ها اخراجی داده بودند، مربیان پرسپولیس سروش را به‌عنوان هافبک بازیساز خود بیرون کشیدند در حالی که این بازیکن در نیمه نخست عملکرد بدی نداشت و روی اخراج بازیکن ذوب تأثیر مستقیم داشت. جالب اینکه چند دقیقه بعد از شروع نیمه دوم میلاد سرلک دیگر هافبک میانی سرخپوشان هم تعویض شد تا این تیم مجبور شود به بازی مستقیم روی بیاورد. درواقع تعویض‌ها و نوع بازی پرسپولیس در نیمه دوم همان چیزی بود که محمد ربیعی می‌خواست. چه‌بسا اگر داور بازی کمی در اعلام پنالتی به سود ذوبی‌ها شهامت داشت، نتیجه پایانی برای پرسپولیس یک امتیاز هم نداشت.
