در این بین اعضای انجمن نساجی از مشکل در تا‌مین مستربچ مشکی با کیفیت سخن گفتند و خواستار امکان ادامه واردات این محصول شدند. علیمردان شیبانی، نایب‌رئیس انجمن نساجی با بیان این مطلب که واردات یک محصول زمانی توجیه پیدا می‌کند که از نظر کیفیت یا قیمت مناسب‌تر باشد، گفت: در این شرایط اگر تولید‌کنندها بتوانند ماده اولیه خود را از داخل تهیه کنند، هیچ‌گاه سراغ واردات نمی‌رود و خود را درگیر بوروکراسی‌ها و پیچیدگی‌های امور بانکی، گمرکی و... نمی‌کنند. پس باید متوجه شد که چرا فعالان نساجی ترجیح می‌دهند مستربچ مشکی خود را از بازارهای دیگر تهیه کنند. وی افزود: در این حوزه تمام نیازهای خود به مستربچ را از طریق بازار داخل تهیه می‌کنیم و باور داریم در سایر رنگ‌ها به جز مشکی، کیفیت تولید داخل بالاست. بر اساس اظهارات او استفاده از مستربچ مشکی تولید داخل می‌تواند بازارهای صادراتی بخش نساجی را به خطر بیندازد وگرنه تا‌مین مواد اولیه از داخل هزار درصد به نفع تولید‌کننده است. طبق اظهارات دیگر اعضای این انجمن میزان صادرات سالانه این بخش حدود ۲۵ میلیون دلار است.
در این رابطه ابوالفضل روغنی، رئیس کمیسیون صنایع اتاق ایران با تا‌کید بر این مطلب که واردات مدیریت شده باید انجام شود و این یک اصل در تجارت است، گفت: برای حفظ کیفیت گاهی لازم است واردات نیز انجام شود، درباره موضوعی هم که مطرح شد فعالان حوزه نساجی اعلام کردند اگر تولیدکنندگان مستربچ از نظر کیفی به حد مورد انتظار برسند، با هرگونه ممنوعیت واردات در این بخش موافقند. عضو هیات نمایندگان اتاق ایران تا‌کید کرد: صد درصد موافق تولید هستیم اما مساله این است که به اذعان فعالان حوزه نساجی، مستربچ مشکی تولید داخل، کیفیت الیاف را پایین می‌آورد.
فرشید شکرخدایی، نایب‌رئیس انجمن مدیریت کیفیت نیز با حمایت از اصل رقابت در تولید، یادآور شد: بخش خصوصی نباید اجازه دهد که استراتژی توسعه‌ای که امروز در حوزه خودرو حاکم شده به سایر بخش‌ها نیز سرایت کند. باید رقابت را رعایت کرده و از کیفیت دفاع کنیم و از ادبیات خصولتی‌ها برای توسعه استفاده نکنیم. در نهایت مقرر شد نظر نهایی کمیسیون صنایع اتاق ایران پس از جمع‌بندی بر اساس دیدگاه‌های دو طرف در اختیار وزارت صنعت، معدن و تجارت قرار گیرد.
