«مدیریت» علم و هنر به کارگیری منابع است برای دستیابی به اهداف. وقتی از علم و هنر برخودار نباشید، هدر رفت منابع صورت می‌گیرد، اتفاقی که حاصلش چیزی جز ایجاد بحران نخواهد بود.
در پرسپولیس از زوایای گوناگون چنین علم و هنری وجود ندارد که اگر مدیران این تیم قدیمی و ریشه دار از علم کافی برخوردار بودند چرا بعداز برکناری گاریدو، یک ماه است که تیم بدون مربی است؟!
چنانچه مدیران این تیم هنری داشتند چرا باید برای انجام مذاکره و استخدام مربی به کشور محل اقامت وی بروند؟ در روابط دیپلماسی و البته علوم و فنون مذاکره معنای چنین اقدامی چیست؟
ماجرای مهدی تاج و ویلموتس را بخاطر بیاورید! روزی که رئیس فدراسیون برای انجام مذاکره و عقد قرارداد با ویلموتس به بلژیک رفت خیلی صریح نوشتیم تاج باید محاکمه شود، چون معتقدم شأن و منزلت ایران ما بسیار بالاتر از این است که نماینده آن برای استخدام مربی به کشور محل اقامت وی برود. امروز درباره پرسپولیس نیز همین باور را دارم.
پرسپولیس با میلیون‌ها طرفدار که در آسیا از وزن بالایی برخوردار است آنقدر بزرگ است که خیلی‌ها باید افتخار حضور و همکاری با آن را داشته باشند.
این قبول که کشور در شرایط خاص قرار دارد، اما این دلیل نمی‌شود برای مذاکره و عقد قرار داد به کشور محل اقامت مربی بروند.
صفایی فراهانی برای استخدام مردان بزرگی، چون ایوویچ و بلازویچ در تهران با آنها مذاکره و به توافق رسید. پیش از او امیر عابدینی امثال استانکو، یورگن گده، مت کوویچ و آری هان را به استخدام در آورد. مرحوم جعفر کاشانی هم که یک دیپلمات عالیرتبه بود با برانکو در تهران به توافق رسید.
