به گزارش "ورزش سه"، فصل گذشته بود که ایگناسیو مارتینز، سرمربی وقت فولاد، در دیدار برابر استقلال دست به ریسک بزرگی زد و یک بازیکن هفده ساله به نام محمد عسکری را از ابتدا در ترکیب تیم قرار داد و این بازیکن نیز عملکرد خوبی برابر آبیها داشت و در ادامه نیز توانست دو گل برابر ملوان و سپاهان به ثمر برساند.
عسکری که با حضور در ترکیب تیم ملی نوجوانان خوش درخشیده بود، توسط فولاد جذب شده بود و امسال نیز یحیی گلمحمدی از این بازیکن در چهارده دیدار استفاده کرده است. این بازیکن هجده ساله در دیدار برابر نساجی موفق شد گل سه امتیازی تیمش را به ثمر برساند و باعث صعود تیم به رتبه سوم جدول ردهبندی شود.
البته عسکری در دقایق پایانی با دریافت کارت زرد دوم اخراج شد و دیدار بعدی برابر مس رفسنجان را از دست داد. این بازیکن جوان در گفتگو با خبرنگار ورزش سه، درخصوص مسائل مختلف، جنجالهای پایان بازی، علت اشکهایش پس از گلزنی و دیدار با پرسپولیس صحبت کرده که در زیر میخوانید:
* درباره بازی با نساجی و گلی که سه امتیاز بازی را برای تیمتان به همراه داشت، صحبت کنید.
– خدا را شکر توانستم یک گل ارزشمند برای تیمم به ثمر برسانم و زحمات همتیمیهایم را تکمیل کنم. خوشبختانه توانستیم سه امتیاز ارزشمند این بازی را کسب کنیم. بهطور کلی، کسب پیروزی در نیمفصل دوم برای تیمهایی که در بالای جدول قرار دارند، اهمیت زیادی دارد و خدا را شکر توانستیم جایگاه خود را در بالای جدول حفظ کنیم.
* درباره جایگاه فعلی تیم در جدول چه نظری داری؟
– خدا را شکر، این افتخار نصیب من شد که با مربیان بزرگی مانند آقایان گلمحمدی و مطهری همکاری کنم. وقتی با چنین مربیان بزرگی کار میکنید، ذهنیت قهرمانی در تیم ایجاد میشود. آنها بهطور مستمر ذهنیت برنده بودن را به تیم تزریق میکنند. حتی در تمرینات ساده، تأکید دارند که بهترین عملکرد را داشته باشیم. بهعنوان مثال، در بازیهای گلکوچک که در تمرینات برگزار میشود، همیشه میگویند باید برنده باشید. حضور آقای گلمحمدی در تیم، باعث شد که هواداران و مجموعه باشگاه نیمنگاهی به قهرمانی داشته باشند. پیشبینی میکردیم که بتوانیم جایگاه خوبی کسب کنیم، برای قهرمانی بجنگیم و در هر بازی برای کسب سه امتیاز تلاش کنیم. اگر تیم در نقلوانتقالات زمستانی تقویت شود، میتوانیم امیدوار به کسب قهرمانی باشیم.
* چند سال دارید و اهل کجا هستید؟
– من 18 ساله هستم و در شهرستان بهبهان از استان خوزستان متولد شدهام.
* فوتبال را از کجا آغاز کردید؟
– من کارم را از مدرسه فوتبالی در بهبهان شروع کردم و در این مسیر مربیان زیادی داشتم که از همه آنها تشکر میکنم. اگر بخواهم نام ببرم، تعدادشان زیاد است. در یک دوره استعدادیابی در خوزستان شرکت کردم و پس از آن به تیم ملی نوجوانان دعوت شدم. سپس به آکادمی فولاد پیوستم و با تیم نوجوانان فولاد به قهرمانی رسیدیم. پس از آن در مسابقات آسیایی و جام جهانی نوجوانان، که آقای حسین عبدی سرمربی ما بود، شرکت کردم. بعد از بازگشت از این مسابقات، آقای ایگناسیو مارتینز، سرمربی فولاد، از من خواست در تمرینات تیم شرکت کنم. پس از حضور در تمرینات، بازی من مورد توجه ایشان قرار گرفت و چهار روز قبل از بازی با استقلال تهران به تیم بزرگسالان اضافه شدم. خدا را شکر که ایشان به من اعتقاد داشتند و توانستم نظر مثبتشان را جلب کنم.
* یعنی سال گذشته در سن 17 سالگی نخستین بازی رسمیتان برابر استقلال تهران بود؟
– بله، دقیقاً یادم است که چهار روز قبل از بازی با استقلال، قراردادم را به مدت دو فصل با تیم بزرگسالان فولاد امضا کردم. روز بازی با استقلال، انتظار داشتم شاید بتوانم حداقل 5 دقیقه بازی کنم. اما وقتی ترکیب تیم اعلام شد و دیدم در ترکیب اصلی قرار دارم، بسیار خوشحال شدم و فهمیدم که سرمربی به من اعتقاد دارد.
* در اولین بازی رسمیتان مقابل استقلال استرس نداشتید؟
– چرا، قطعاً در سن 17 سالگی که اولین تجربهام در لیگ برتر بود، آن هم مقابل تیم بزرگی مثل استقلال، استرس زیادی داشتم. البته همتیمیها و مربیان با من صحبت کردند و توانستند تا حد زیادی استرسم را کاهش دهند.
* این سومین گل شما در لیگ برتر بود. دو گل قبلی منجر به تساوی و شکست شد، اما این بار برنده شدید. چه حسی داری؟
– بله، خدا را شکر. اجازه دهید ابتدا چیزی بگویم. من تحت فشار زیادی بودم، چه از داخل تیم و چه از خارج از آن. انتقاداتی مطرح میشد که چرا گل نمیزنم. یک بازیکن حرفهای باید به این مسائل توجه نکند و تمرکزش را روی کار خودش بگذارد. خدا را شکر که توانستم این بار گل بزنم و سه امتیاز بسیار مهمی برای تیم کسب کنیم. این برد واقعاً برای ما حیاتی بود و توانستیم با آن به رتبه سوم جدول صعود کنیم.
* علت اشکهایتان پس از گل همین فشارها بود؟
– بله، فشار زیادی را تحمل کردم. از دوستان، آشنایان، هواداران و از همه طرف تحت فشار بودم. خوشبختانه با این گل توانستم تا حدودی پاسخگوی زحمات خودم و حمایتهای دیگران باشم.
* شما در سن 18 سالگی و در حالی که کمتر بهصورت بازیکن ثابت به میدان رفتید، تحت فشار بودید. آیا این مسئله بیانصافی نبود؟
– بازیکنی در سن و سال من که معمولاً در 20 دقیقه پایانی وارد میدان میشود، هنوز به پختگی کامل نرسیده است که بتواند سریعاً خود را با شرایط بازی تطبیق دهد. اما خدا را شکر، این تجربه را به دست آوردم. همچنین، کار کردن زیر نظر آقای گلمحمدی برایم یک افتخار و تجربهای فوقالعاده است. خوشحالم که توانستم تواناییهایم را نشان دهم. البته در بازی بعدی برابر مس رفسنجان به دلیل محرومیت حضور نخواهم داشت، اما تمام تمرکزم بر روی دیدار پس از آن مقابل پرسپولیس در اهواز خواهد بود.
* به نظر میرسد پس از گلی که به نساجی زدید و احتمالاً میتوانستید در بازی بعدی ثابت باشید، ناراحت نیستی؟
– بله، این یک اشتباه ناشی از کمتجربگی بود. فوتبال همین است و جذابیتش به این اتفاقات است. اخراج شدم و متأسفانه بازی بعدی را از دست دادم.
* دلیل اخراج شما چه بود؟ آیا با مهرداد رضایی درگیر شدید؟
– خیر، من قصد داشتم بازیکنان را از درگیری جدا کنم. در جریان دعوا، آرمین سهرابیان را بهصورت ناخواسته هل دادم تا او و سینا مریدی را از هم جدا کنم. بعد از آن، از محل درگیری فاصله گرفتم. اما در این میان، مهرداد رضایی چیزهایی در گوش من گفت که پاسخش را ندادم. ناگهان داور مرا صدا کرد و با نشان دادن کارت زرد دوم، اخراجم کرد.
* پس از پایان بازی، اتفاقات عجیبی رخ داد. علت اعتراض تیم نساجی چه بود؟
– واقعاً ما هم شوکه شده بودیم که چرا بازیکنان نساجی اعتراض میکردند. قبل از اینکه ما گل بزنیم، آنها وقتکشی زیادی میکردند، توپ را از جریان بازی خارج میکردند و خودشان را روی زمین میانداختند. اما پس از اینکه گل زدیم، شروع به اعتراض شدید به داور و توپجمعکنها کردند. حتی توپجمعکنها هم کار خاصی انجام نمیدادند، اما آنها سعی داشتند جو را متشنج کنند. من فقط برای جلوگیری از تنشها وارد درگیری شدم و نمیدانم بازیکنان نساجی با توپ جمعکنها چه کاری داشتند، حس میکنم به دنبال ملتهب کردن فضا بودند و توپ جمع کن را بهانه کردند. در نهایت، در رختکن بودم که فیلم اتفاقات آخر بازی را دیدم و متوجه شدم آقای الهامی جملات نامناسبی بر زبان آورده است. متأسفانه، تیم نساجی در اکثر بازیهایش چنین رویهای دارد. آنها برای کسب نتیجه مساوی آمده بودند، اما موفق نشدند و خدا را شکر که توانستیم سه امتیاز را بگیریم.
* در بازی برابر مس غایب هستید، اما پس از آن مقابل پرسپولیس قرار میگیرید. برای آن دیدار انگیزه دارید؟
– قطعاً انگیزه بالایی دارم، اما در حال حاضر موضوع تیم ملی جوانان مطرح است. نخستین بازی تیم ملی در 25 بهمن برگزار میشود و اردوی تیم در دوبی آغاز خواهد شد. سپس برای مسابقات قهرمانی آسیا عازم چین میشوند. هنوز مشخص نیست که قبل از بازی با پرسپولیس به اردوی تیم ملی خواهم رفت یا بعد از آن. باید ببینیم چه اتفاقی رخ خواهد داد و آیا میتوانم برابر پرسپولیس بازی کنم یا نه.
* به نظر شما، اگر تیم فولاد تقویت شود، میتواند برای قهرمانی رقابت کند؟
– از جریان نقل و انتقالات تیم اطلاع چندانی ندارم. تاکنون فقط آقای فرشید باقری به جمع ما اضافه شده است و فکر میکنم زمان زیادی از نقل و انتقالات باقی نمانده باشد. شنیدهام که گوستاوو بلانکو قصد دارد به فولاد بیاید، اما چیزی قطعی نیست. در حال حاضر تمام تمرکز تیم و آقای گلمحمدی بر روی بازی با مس رفسنجان است.
* فصل گذشته تیم فولاد برای بقا میجنگید، اما امسال در جایگاه سوم قرار دارد. چه تغییراتی باعث این پیشرفت شد؟
– فصل گذشته اتفاقات عجیبی رخ داد که باعث تعجب همه، از هواداران و کارمندان باشگاه گرفته تا بازیکنان، شد. کل مجموعه فولاد خوزستان شوکه بودند. شرایط آن فصل برای من که فقط 17 سال داشتم بسیار سنگین و عجیب بود. با این حال، توانستیم در بازی آخر فصل برابر نساجی، در لیگ برتر بمانیم. بازیکنان باتجربهتر میتوانستند با شرایط کنار بیایند، اما برای من که جوانتر بودم، بسیار سخت بود. به جرئت میگویم که جو مسابقات تیم در سال قبل برایم بسیار عجیب بود و کار را برای بازیکن جوانی مثل من دشوار کرده بود. اما امسال با حضور آقای گلمحمدی تیم ما بهصورت کامل متحول شده است. تیم ما اتحاد و انسجام فوقالعادهای دارد و از نظر من، بهترین بازیکنان لیگ در تیم ما حضور دارند. همچنین، آقای گلمحمدی ذهنیت برنده را در تیم تقویت کردهاند و خدا را شکر که اکنون نیمنگاهی به قهرمانی داریم.
* استقبال هواداران از بازیهای تیم چطور بوده است؟
– امسال حضور هواداران در ورزشگاهها بسیار بیشتر شده است. آنها یار دوازدهم ما هستند و در سرما و گرما، چه در بازیهای خانگی و چه در بازیهای خارج از خانه، از ما حمایت میکنند. از تمام هواداران تشکر میکنم که همیشه پشتیبان تیم بودهاند. امیدوارم با نتایج خوبی که میگیریم، بتوانیم دل آنها را شاد کنیم.
عکس: مهزیار شهنی