به گزارش رکنا، حادثه ناگوار ربوده شدن و قتل «لیلا» دختر ۱۱ ساله ایرانی، از جمله پروندههای جنایی کشدار در تاریخ ایران به شمار میآید. این پرونده که مربوط به ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ میشود، پس از گذشت ۲۰ سال به پایان رسید. متهمین این پرونده شامل ۵ مرد جوان بودند که سرنوشتهای عجیبی برای این پرونده رقم زدند.
لیلا فتحی، در اردیبهشت ۱۳۷۴ همراه پدرش، علی داد فتحی که به عنوان ملوان در بندرعباس فعالیت میکرد، به شهر سنقر از توابع استان کرمانشاه سفر کردند. سنقر شهری کوچک و در نزدیکی خانواده خواهر بزرگتر لیلا، **زهرا**، که تازه زایمان کرده بود، قرار داشت.
پدر لیلا او را به خانه خواهر بزرگترش سپرد و خود برای کار به بندرعباس بازگشت. لیلا از خواهر بزرگتر و نوزاد او مراقبت میکرد. در این مدت، یکی از خالههای لیلا که در روستای سهندله، یکی از توابع سنقر، ساکن بود، از او خواست که چند روز نیز به آنجا برود.
بر اساس اظهارات پدر لیلا، در روز ۱۷ اردیبهشت، لیلا همراه با **رسول**، پسرخالهاش که همسن او بود، به نزدیکی چشمه پای کوه رفتند تا گل و میوه بچینند. در حالی که رسول برای آوردن برف به بالای کوه رفته بود، لیلا توسط ۵ نفر ربوده شد.
لیلا بارها مورد تجاوز قرار گرفت و به طرز فجیعی به قتل رسید و سپس از بالای کوه به پایین پرت شد. رفتار جنایتآمیز این افراد با لیلا چنان فجیع بود که انگشتان او را بدون ناخن گذاشته و دستهایش را شکسته بودند تا نتواند واکنش نشان دهد. همچنین، فک او شکسته شد تا قادر به داد زدن نباشد و بدنش آثار تجاوز را نشان میداد.
این پرونده به سرعت تبدیل به یکی از پروندههای جنایی خاص ایران شد و همچنان در خاطر بسیاری باقی مانده است. این داستان غمانگیز به عنوان یکی از تلخترین حوادث تاریخ جنایی ایران ثبت شده است.