پس از مصاحبه محمد جواد ظریف، معاون راهبردی رئیس جمهوری در حاشیه اجلاسیه داووس، تندروها بار دیگر دست به کار زدند و حملات خود را به ظریف از چند جناح آغاز کردند. برایشان هم فرقی نمی‌کند این حملات از صحن مجلس باشد یا تجمعات کفن پوشان در میدان پاستور. هدفشان یکی است و آن هم تخریب محمد جواد ظریف.
به گزارش خبرآنلاین، حمیدرضا جلایی‌پور، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفت و گویی مکتوب بیان کرد: «این تندروها مثل بید از مواضع اصولی دکتر ظریف بر خود می‌لرزند. متاسفانه این تندروها در زدن دولت پزشکیان و ظریف با سرنگونی‌طلبان در رسانه «اینترنشنال» وحدت هدف دارند.»
وی درباره مواضع قالیباف علیه محمدجواد ظریف هم گفت: «قالیباف توانایی سیاستمداری در شرایط بحران را ندارد، ضعیف‌گونه یکی به نعل و یکی به میخ می‌زند. نه پایگاه خود را در جامعه ارتقا می‌دهد و نه خدمتی به کشور می‌کند.»
مشروح گفتگوی حمیدرضا جلایی پور، فعال سیاسی اصلاح طلب را در ادامه می‌خوانید؛
آقای جلایی پور! طی چند روز اخیر و مشخصا بعد از حضور آقای ظریف در داووس، بار دیگر حملات هماهنگ شده‌ای به ایشان آغاز شده است؛ هم کفن پوشان به خیابان آمدند، هم در فضای مجازی و هم در مجلس علیه ایشان موضع گیری می‌شود، ارزیابی شما از این دور جدید حملات و پشت پرده آن چیست؟
این نیرویی که شما به آن اشاره کردید، نیرویی است، که از تندروی در سیاست خارجی ابایی ندارند. نیرویی است که نسبت به زندگی ٨۵ میلیون ایران که در تنگی معیشت هستند، پروایی ندارند. از تحریم‌های طولانی علیه ایران نگران نیستند. این نیرو، نیروی پیاده ذینفعان تحریم است.
این نیرو، کنشگری سیاسی‌اش شعار دادن است، به واقعیت کاری ندارند و نسبت به زندگی روزمره مردم هم احساس مسولیتی نمی‌کنند. این نیرو دو دهه هست که شعار می‌دهد که ما «تحریم‌ها را دور می‌زنیم» غافل از این که رقبای منطقه‌ای ایران، مشغول این هستند که «ایران را از طریق راه‌ها و کریدور‌ها دور بزنند».
متاسفانه این نیرو‌های تندرو درک درستی از سه رکن توان ملی (قدرت نظامی در برابر دشمن، قدرت اقتصادی برای تامین معاش ایرانیان و قدرت مشروعیت نظام سیاسی در جلب رضایت عامه مردم) ندارند. توان ملی این نیست که تندروها با جمعیت اندک خود هی شعار بدهند و صداوسیمای ضد وفاق هی بوق بزند.
تندروها درخواست محاکمه و حتی بازداشت ظریف را هم داشته‌اند. به نظر شما کینه آنان از آقای ظریف چیست؟
این تندروها انتظار داشتند که شورای نگهبان پزشکیان را رد صلاحیت کند تا در انتخابات شکست نخورند و به این روزی که دولت سایه افتاده، نیفتند. الان هم برای دستگاه قضایی از روی توهم تعیین تکلیف می‌کنند! علت این شعار‌ها این است اگر تلاش عقلای نظام و دولت و ظریف به ثمر برسد و از تهدیدات دشمن کم شود و راهی برای درمان تحریم‌ها پیدا شود، این نیرو‌های تندرو عزا می‌گیرند.
چون در شرایط گشایش این نیرو دیگر شعار نمی‌توانند بدهند. این تندروها مثل بید از مواضع اصولی دکتر ظریف بر خود می‌لرزند. متاسفانه این تندروها در زدن دولت پزشکیان و ظریف با سرنگونی‌طلبان در رسانه «اینترنشنال» وحدت هدف دارند.
تحلیل شما از موضع گیری‌های آقای قالیباف درباره آقای ظریف چیست؟
آقای قالیباف چه بسا برای مدیریت در نیروی انتظامی مفید بودند. ایشان توانایی عمل مورد انتظار از یک «سیاستمدار» را ندارند. ایشان بین «خالص‌گرایی» و «عمل‌گرایی» گیر کرده است. او در جریان انتخابات ١۴٠٣ شعار عملگرایانه برای نجات کشور می‌داد، تا رای جمع کند، الان در برابر جوسازی خالص‌گرایان جلوی آن زانو زده است.
سیاستمدار کسی است که می‌داند سیاست‌های شعاری چه بلایی بر سر فرایند توسعه ایران آورده است، «دور زده شدن ایران» را می‌فهمد، درک می‌کند در یک دهه ده میلیون به جمعیت فقیر ایران اضافه شده، یعنی چه! سیاستمدار کسی است که از اتخاذ تصمیم درست و به موقع ابایی ندارد.
کارشناس و سیاستمدار همین دکتر ظریف است که شرایط خطیر کشور را درک کرده، و بر راه عبور ایران از بحران تاکید دارد و در پای آن می‌ایستد و در عرصه جهانی از آن دفاع عزتمندانه می‌کند و ترس بخود راه نمی‌دهد. قالیباف توانایی سیاستمداری در شرایط بحران را ندارد، ضعیف‌گونه یکی به نعل و یکی به میخ می‌زند. نه پایگاه خود را در جامعه ارتقا می‌دهد و نه خدمتی به کشور می‌کند.
مجلس از غیرقانونی بودن انتصاب آقای ظریف می‌گوید، اما به نظر می‌رسد دولت یک مجوزی را درباره حضور آقای ظریف گرفته است. نظر شما چیست؟
ظریف که به سمتش نیاز ندارد بلکه این اتخاد درست امور راهبردی است که به ظریف نیاز دارد. ظریف دنبال پست نبوده و نیست و حاکمیت در این شرایط خطیر به ظرفیت جهانی ظریف نیاز دارد. این تندروها هم از این موضوع و از این که حاکمیت مدبرانه عمل کند به شدت ناراحت‌اند و خود را به در و دیوار می‌زنند.
به نظر نمی‌رسد که این حملات به همین جا ختم شود و ادامه دار خواهد بود. به نظر شما راهی که آقای ظریف را بخواهد کمی در حاشیه امن قرار بدهد، چیست؟
بله، سه دهه است این تندروها هزینه روی دست ایران می‌گذارند. بهترین راه‌ها برای مواجه با این تندروها این است که اولا دکتر ظریف بر مواضع اصولی‌اش که در داووس به جهانیان اعلام کرد بایستد. ثانیا حاکمیت و دولت مثل گذشته از مواضع اصولی ظریف حمایت کنند. ثالثا باید واقع‌بین بود و علت ناراحتی تندروها را درک کرد.
اگر ایران در عرصه سیاست خارجی بتواند مدبرانه (مثل پایان دادن به جنگ هشت‌ساله با قبول قطعنامه ۵٩٨) تحریم‌های مزمن علیه ایران را درمان کند، خب دیگر تندروها زمینه‌ای برای شعار دادن ندارند؛ بنابراین شایسته است حاکمیت و دولت و دکتر ظریف تدابیر خود را با استحکام به پیش ببرند، و جامعه مدنی و افکار عمومی هم شایسته است شعار‌های تندروها و جیغ بنفش شان را تحمل کنند.
در خاورمیانهِ لغزنده، همزیستی با تندروها در چارچوب حاکمیت قانون یکی از راه‌های نجات کشور است.
