هرچند فیلم صیاد، اولین فیلم به اکران درآمده در جشنواره چهل و سوم فجر بوده است، اما همان دم اول توانست دل‌های بسیاری را صید کند.

به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، با توجه به این که نقاط قوت فیلم سینمایی صیاد از زبان خیلی‌ها بیان شده است، در این مقال پرداخته‌ایم به نقاطی که شاید نقطه ضعف هم نباشد، اما توصیه‌های مخاطبان، اهالی هنر و منتقدانی از سینماست که این فیلم را پسندیده‌اند و پیشنهاداتی برای بهتر شدن آن دارند. یعنی از نگاه آن‌ها، اگر این فیلم شرایط ذکر شده را نیز رعایت می‌کرد، از جذابیت‌های افزون‌تری هم برخوردار بود.

 

بهناز ریحانی از اهالی هنر اما در حوزه گرافیک و خوش‌نویسی ضمن تمجید از فیلم صیاد و کار کارگردانش، معتقد است: «القصه... بزرگ‌ترین ضعف فیلم صیاد، این است که در مدیوم تلویزیون گیر کرده و قاب سینمایی زیادی ندارد. صحنه‌های جنگی مشابه همان فیلم‌های سابق دفاع مقدس است. نیم ساعت اول بین قصه و خاطره می‌ماند، اما بازیگر و فیلمبردار قدری دارد که فیلم را نجات می‌دهند.»

 

محمد تقی کلاته ملایی از اهالی سینما نیز معتقد است: «صیاد می‌توانست فیلم بهتری باشد اگر از شلوغی موضوعات درون فیلمنامه فاصله می‌گرفت و تمرکزش را بر زمانی خاص و کنشی خاص از زندگی شهید بنا می‌کرد. پرداختن به تمام جوانب زندگی صیاد از صعود و نزول درجه او در زمان بنی‌صدر تا برکناری و دوباره وارد میدان شدن تا تلاشش برای اتحاد ارتش و سپاه در مدیوم سریال با توجه به سابقه فیلمساز، نتیجه بهتری می‌توانست داشته باشد تا دیدن قهرمانی دیالوگ محور و بی‌کنش که برای ترفیع درجه‌اش از خوشحالی بلند می‌شود و پا می‌کوبد! گرفتن نماهای توشات از صیاد و رضایی به عنوان نمایندگان ارتش و سپاه در سکانس جذاب دوئل کلامی نیروهای دو طرف، فهم درست فیلمساز را از تصویری کردن اتحاد می‌رساند که در شلوغی فیلمنامه کمتر به چشم می‌آید.»

 

اما مصطفی قاسمیان، صیاد را فیلمی متوسط به پایین می‌داند که در کارگردانی و فیلم‌نامه دچار مشکل است. او در عین حال بازی علی سرابی را در این فیلم تمجید کرده است.

 

محمدرضا مهدوی پور، منتقد نیز نوشته است: «فیلم سینمایی «صیاد» دومین تجربه فیلم سینمایی بلند کارگردانی است که اساساً در مدیوم تلویزیون و با تولید قریب به ۲۰ سریال تلویزیونی به عنوان یک «کارگردان سریال‌ساز» شناخته می‌شود. اثری که در ابتدا قرار بود تا در قالب یک سریال به روایت زندگی امیر سپهبد شهید «علی صیاد شیرازی» بپردازد، اما حالا بعد از گذشت چند سال، سرانجام با بودجه «بنیاد شهید انقلاب اسلامی» و سرمایه‌گذاری «بنیاد سینمایی فارابی» به صورت اثری سینمایی ساخته شده است. اثری که شاید بتوان بخشی از ضعف‌های فرم و محتوای آن را محصول همین تغییر صورت گرفته در مدیوم آن و تبدیل از صورت وضعیت «سریال» به «فیلم سینمایی» ارزیابی نمود.