به گزارش مشرق، برنامه «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای توافق صلح در جنگ اوکراین که این مسئله را مشکل اروپا می‌داند وحتی تمایلی به ارسال کمک‌های نظامی بیشتر به اوکراین ندارد، چه رسد به اعزام نظامیان آمریکایی به میدان، ناشیانه است و احتمالا، عملی نخواهد شد.
اوکراین مشکل اروپا است؟
روزنامه واشنگتن‌پست در یادداشتی با این مقدمه نوشت: دیدگاه ترامپ منصفانه است؛ بسیاری از اروپایی‌ها جنگ روسیه در اوکراین را تهدیدی وجودی می‌دانند اما آمریکایی‌ها کمتر این احساس را دارند. بنابراین، این گزارش روزنامه وال‌استریت ژورنال قابل درک بود که ترامپ به اروپایی‌ها پیشنهاد داده نظامیان خود را پس از رسیدن به آتش‌بس، برای حفاظت از اوکراین از طریق بازدارندگی از حملات روسیه، به اوکراین بفرستند.
ترامپ ممکن است به دست خود در هدفش برای پایان دادن به این جنگ ویرانگر خرابکاری کند که اکنون، به سومین سالروز خود نزدیک می‌شود،. «یان تکائو» یک تحلیلگر آلمانی می‌گوید «او برای پی بردن به واقعیت امر، به شواهد توجهی ندارد.»
نگارنده در این یادداشت آورده است: ترامپ به درستی به اروپایی‌ها فشار می‌آورد تا نظامیان خود را به اوکراین بفرستد و مسئولیت بیشتری برای امنیتشان بر عهده بگیرند. اما آنچه اکنون می‌خواهد، فراتر از آن است. متقاعد کردن اروپایی‌ها به پذیرفتن خطرات تقابل با نظامیان روس بزرگ‌ترین خواسته‌ای است یک رئیس‌جمهور آمریکا، تا کنون، از متحدان این کشور داشته است.
«ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین می‌گوید، حداقل ۲۰۰ هزار سرباز اروپایی افزون بر نیروهای خود کی‌یف برای بازدارندگی از حملات آتی روسیه مورد نیاز است. فراخواندن این تعداد از نظامیان، حداقل در موقعیت کنونی، برای اروپا به طرز باورنکردنی مقیاس بزرگی است. حتی شمار کمتری از نیروها، شامل ۴۰ هزار تا ۵۰ هزار نیروی زمینی اروپا هم، کشورهایی از جمله انگلیس را در تنگنا قرار خواهد داد که ظرفیت نیروهای آن‌ها به میزان بی‌سابقه‌ای کاهش یافت است.
جایگزین اعزام نیروی مشترک اروپایی به اوکراین
در ادامه این مطلب، با اشاره به این که بسیاری از اروپایی‌ها تمایلی به اعزام نظامیان به قلمرو اوکراین نخواهند داشت، آمده است: اگر هدف بازدارندگی از حملات آتی روسیه باشد، چه انتخابی باقی می‌ماند؟ واشنگتن و متحدان اصلی آن، از جمله آلمان مخالف اعطای عضویت ناتو به اوکراین هستند. صلح‌بانان سازمان ملل نیز تنها با موافقت روسیه اعزام خواهند شد که یکی از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل است و واقعا کسی انتظار ندارد که «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه اجازه حضور نیروهای سازمان ملل در اوکراین را بدهد که نیروهای خودش با آن‌ها مواجه خواهند شد. اگرچه، نیروهای سازمان ملل، سابقه‌ای طولانی در شکست در زمینه برقراری صلح در جاهای دیگر جهان دارند.
مقامات اروپایی مذاکرات درباره گرد هم آوردن نیرویی نظامی برای حفاظت از اوکراین را آغاز کرده‌اند. این نیرو ممکن است شامل ترکیبی از نیروهای انگلیس، فرانسوی، هلندی، حوزه نوردیک و بالتیک و دیگر کشورها باشد. البته پیش‌نیاز آن پشتیبانی قدرتمند نیروهای آمریکایی، شاید از لهستان است که شامل «فرماندهی، کنترل، تماس، خدمات کامپیوتری، اطلاعاتی، جاسوسی و شناسایی باشد.»
در این یادداشت مطرح شد: اروپا نمی‌تواند به تنهایی جنگ اوکراین را متوقف کند. آمریکا نیز نمی‌تواند بدون نظامیان اروپایی، به طور موفقیت‌آمیزی به آن پایان دهد. همکاری و وابستگی متقابل در صورت رسیدن به آتش‌بس از طریق مذاکرات، نقشی کلیدی خواهند داشت.
موانع زیادی سر راه تشکیل این نیروی مشترک اروپایی خواهد بود، به‌ویژه قطعیت مخالفت پوتین با این ایده که از نظر او گسترش نسروهای ناتو به سمت مرزهای روسیه خواهد بود.
اما ترامپ به جای ترغیب متحدان اروپایی و نشان دادن این که واشنگتن از آن‌ها حمایت خواهد کرد، با خصومت و بدرفتاری به آن‌ها حمله می‌کند. این موضوع باعث سردرگمی اروپا تنها با گذشت چند روز از ریاست‌جمهور او شده است.
ترفند ناشیانه ترامپ برای توافق صلح در اوکراین
نگارنده با اشاره به این که «اگر این فن توافق باشد، ناشیانه و عملی شدن آن به‌شدت غیرمحتمل است»، مطرح کرد: مسئله فقط تهدید به اعمال تعرفه‌ها علیه کالاهای اروپایی نیست، اگرچه این تعرفه‌ها به کشورهایی آسیب خواهد زد که در حال حاضر، با اقتصادهای ضعیف(انگلیس) و بدهی‌های غیرقابل تحمل(فرانسه) دست‌وپنجه نرم می‌کنند و برای هزینه‌های گزاف اعزام نیروهای خود به اوکراین به عنوان بخشی از نیروی مشترک اروپایی، در مضیقه خواهند بود.
در بخش دیگری از این مطلب آمده است: ترامپ گزینه دیگری هم دارد. به جای این که به دنبال آتش‌بسی از طریق مذاکره باشد که نیروهای مشترک اروپایی حافظ آن در اوکراین باشند، می‌تواند به‌سادگی، با قطع کردن کمک‌های نظامی اوکراین را به حال خود رها کند.
اما این باعث می‌شود اوکراین به «افغانستان» ترامپ تبدیل کند و کشتار، نابسمانی و شمار پناهندگان را افزایش دهد. این به چین و دیگر رقبای آمریکا نشان خواهد داد که واشنگتن ضعیف شده است. حتی ممکن است متحدان آمریکا را که نگران دست شستن واشنگتن از امنیت اروپا هستند را ترغیب کند برنامه هسته‌ای خودشان را ایجاد کنند. اگر اروپا در حال حاضر بی‌ثبات به نظر می‌رسد، حالا آن را در موضعیتی تصور کنید که لهستان، ترکیه یا آلمان سلاح هسته‌ای داشته باشند.
