به گزارش خبرآنلاین، دانشمندان دریافته‌اند که اقیانوس‌های زمین با سرعتی بی‌سابقه در حال گرم‌شدن هستند. یافته‌های تازه، نشانه‌ای آشکار از شدت‌گرفتن تغییرات اقلیمی است. بر اساس یافته‌های تحلیلی جدید، گرمایش اقیانوس‌ها در چهار دهه‌ی گذشته به بیش از چهار برابر رسیده و انتظار می‌رود این روند در آینده شتاب بیشتری بگیرد.
به نقل از زومیت، نرخ افزایش دمای سطح دریا در دهه‌ی ۱۹۸۰ حدود ۰٫۰۶ درجه‌ی سلسیوس در هر دهه بود، اما اکنون به ۰٫۲۷ درجه‌ی سلسیوس در هر دهه رسیده است. مدل‌های علمی نشان می‌دهند که این میزان گرمایش در دو دهه‌ی آینده تکرار خواهد شد و در صورت ادامه‌یافتن انتشار گازهای گلخانه‌ای و مصرف گسترده‌ی سوخت‌های فسیلی، روند حتی شتاب بیشتری نیز خواهد گرفت.
کریستوفر مرچنت، استاد اقیانوس‌شناسی و علوم زمین در دانشگاه ردینگ بریتانیا و نویسنده‌ی اصلی پژوهش، توضیح می‌دهد که نقش اقیانوس‌ها در تنظیم دمای زمین کلیدی است، زیرا مقدار زیادی از گرمای اضافی را جذب می‌کنند. وقتی می‌بینیم که دمای اقیانوس‌ها با سرعت بیشتری بالا می‌رود، این بدین معناست که تغییرات اقلیمی نیز در حال شدت‌گرفتن است.
مرچنت می‌افزاید: «طبیعت ممکن است در آینده مسیر دیگری را در پیش بگیرد، اما روندی اکنون شاهدش هستیم، این است که زمین سریع‌تر از هرآنچه تاکنون تجربه کرده‌ایم در حال گرم‌شدن است. این یعنی آثار تغییرات اقلیمی زودتر و شدیدتر از انتظار ما آشکار خواهد شد.»
اقیانوس‌ها نقشی کلیدی در تنظیم دمای زمین ایفا می‌کنند
گرمایش زمین سطح آب دریاها را افزایش می‌دهد، الگوهای آب‌وهوایی را دگرگون می‌کند و باعث خشک‌ترشدن زمین‌های کشاورزی می‌شود. همه‌ی این عوامل، تهدیدی برای جوامع انسانی و امنیت غذایی جهان هستند. دانشمندان هشدار داده‌اند که اگر اقدامی برای کاهش تغییرات اقلیمی انجام نشود، میلیاردها نفر با بحران‌های بی‌سابقه روبه‌رو خواهند شد و یک‌سوم از گونه‌های جانوری و گیاهی کره‌ی زمین نیز در معرض انقراض قرار خواهند گرفت.
پژوهشگران برای بررسی روند گرمایش اقیانوس‌ها، داده‌های ماهواره‌ای چندین دهه‌ی اخیر را تحلیل کردند. آن‌ها دریافتند که علاوه‌بر افزایش مداوم دمای اقیانوس‌ها، پدیده‌های طبیعی مانند ال‌نینو نیز بر نوسانات کوتاه‌مدت تأثیر گذاشته‌اند.
بر اساس نتایج مطالعه، گرمایش سریع اقیانوس‌ها ارتباط مستقیمی با تغییرات اقلیمی دارد. در حقیقت، زمین در حال حاضر انرژی بیشتری را جذب می‌کند و مقدار کمتری از آن را بازتاب می‌دهد؛ پدیده‌ای که به‌عنوان «نامتعادلی انرژی زمین» شناخته می‌شود.
گازهای گلخانه‌ای، مانند کربن دی‌اکسید و متان، گرما را در جو به دام می‌اندازند و این امر باعث افزایش دمای جو و در نهایت، گرم‌ترشدن اقیانوس‌ها می‌شود. این فرآیند، همراه با سایر فعالیت‌های انسانی و تغییرات طبیعی، محرکی عمده برای نامتعادلی انرژی زمین است. این نامتعادلی در دو دهه‌ی گذشته، تقریبا دو برابر شدت یافته است.
مرچنت توضیح می‌دهد که گرمایش اقیانوس‌ها در ۱۵ سال اخیر سرعت بیشتری گرفته است، زیرا علاوه‌بر افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای، میزان بیشتری از نور خورشید نیز به سطح زمین می‌رسد. پژوهشگران بر این باور هستند که کاهش پوشش ابری، باعث جذب نور بیشتری از خورشید می‌شود. از سوی دیگر، گرم‌شدن زمین باعث کاهش یخ‌های قطبی و پوشش برفی شده است که در حالت عادی، نقش عمده‌ای در بازتاب نور خورشید به فضا دارند.
دانشمندان هشدار داده‌اند که روند کنونی گرمایش اقیانوس‌ها، آغاز راه است. اگر تغییرات اقلیمی کنترل نشود، شدت گرمایش در آینده بسیار بیشتر خواهد بود و پیامدهای آن جدی‌تر از آن خواهد شد که تاکنون دیده‌ایم.
مرچنت در پایان تأکید می‌کند: «اگر می‌خواهیم اقلیم زمین را در شرایط پایدارتری حفظ کنیم، باید هرچه سریع‌تر وابستگی خود را به سوخت‌های فسیلی کاهش دهیم. خوشبختانه، تغییرات مهمی در سراسر جهان در حال وقوع است که می‌تواند مسیر آینده را دگرگون کند.»
۵۸۵۸
