هادی نائیجی در ابتدا گفت: اگر بی تعارف بگویم «حق سکوت»، «هیهات» و «آنتیک» با هم یک نسبت تماتیک دارند. باید ببینیم حرکت اصیل در این امر چیست اگر در «هیهات» به انتقال ضریح امام حسین می‌پردازیم در «آنتیک» دنبال این هستیم که بگوییم چیزهای قلابی هم در کنار چیزهای اصیل متولد شده‌اند از این منظر فاصله‌ای بین «آنتیک» و اپیزود ضریح «هیهات» نیست البته خیلی ها طرفدار جنسهای قلابی هستند.
این کارگردان توضیح داد: من خدارا شکر می‌کنم که همراه و یک تهیه‌کننده صبور داشتم با آنکه آقای بابایی تهیه‌کننده ما جوان است و باید فیلم‌های با ریسک پایین انتخاب کند اما با ما همکاری کرد. اگر این تیم فیلمسازی نبود «آنتیک» به سرانجام نمی‌رسید.
وی مطرح کرد: مدتی است که مد شده برای ساختن کمدی سراغ اوایل انقلاب می‌روند ما اگر راه حلی پیدا می‌کردیم که قصه در ۱۴۰۳ بگذرد حتما همین کار را می‌کردیم یکی از موضوعاتی که ما را به آن دهه کشاند این بود که در آن دوران هنوز نهادهای حاکمیتی تاسیس نشده بود این موضوع به ما مجال می‌داد که دو کاراکتر فیلم از این فرصت استفاده کنند و چنین امامزاده‌ای را تأسیس کند.
وی درباره پژمان جمشیدی گفت: تصور من این است که سینما یک چرخه اقتصادی دارد که باید قواعد آن را به جا آورد چون تماشاگر بیرونی می‌خواهد بازیگر کمدی خود را در فیلم ببیند اگر این نیاز را برآورده نکنیم باید جای دیگر آن را جبران کنیم. من این توان را نداشتم. البته یک هوش و زیرکی در پژمان می‌بینم.
نائیجی مطرح کرد: ابتدای کار حتی خود جمشیدی تمایل داشت یک دستکاری در لحن و اجرای خود ایجاد کند نهایتا احساس کردم این کار یک چیز پیچیده‌تری به فیلم اضافه می‌کند که کنترلش در این فضای شلوغ سخت می‌شد.
این عضو شورای پروانه فیلمسازی درباره سرانجام «قاتل و وحشی» ساخته حمید نعمت‌الله که چند سالی است در توقیف است، گفت: سندهای بالادستی ما در دوره‌های مختلف نیاز به بازخوانی دارند با توجه به اینکه جامعه در حال تطور است تا زمانی که بازخوانی درست نشود ما در شوراها گرفتار تصمیمات شخصی می‌شویم امیدوارم تصمیمات ما ساختاری شود و متناسب با رشد و ترقی قانون جلو برویم چیزی که در مواجهه با فیلم‌هایی که شرایط اکران پیدا نکنند من حس می‌کردم تکیه گاه من باید مبتنی بر اسنادی باشد تا این رابطه برقرار نشود درست نمی‌شود با این حال این فیلم پروانه نمایش فجر دارد.
