به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری نوشت:
آرنو برتران:
به طور فزاینده‌ای مشخص می‌شود که ما شاهد تغییری اساسی در رابطه آمریکا با جهان هستیم، از جمله:
۱) آمریکا در حال برچیدن دستگاه‌های مداخله خارجی خود (مانند USAID) است
۲) مارکو روبیو اعلام کرده که ما اکنون در جهانی چندقطبی با "قدرت‌های بزرگ متعدد در نقاط مختلف سیاره" هستیم و اینکه "نظم جهانی پس از جنگ نه تنها منسوخ شده، بلکه اکنون به سلاحی علیه ما تبدیل شده است"
۳) اعمال تعرفه بر "متحدان" ادعایی مانند مکزیک، کانادا یا اتحادیه اروپا
این در واقع آمریکاست که می‌گوید "تلاش ما برای اداره جهان تمام شده، هر کس راه خود را می‌رود، ما اکنون فقط یک قدرت بزرگ دیگر هستیم، نه 'ملت غیرقابل چشم‌پوشی'."
این "احمقانه" به نظر می‌رسد (همانطور که وال استریت ژورنال نوشت) اگر هنوز ذهناً در پارادایم قدیمی باشید، اما همیشه اشتباه است که فکر کنیم آنچه آمریکا (یا هر کشوری) انجام می‌دهد احمقانه است. سلطه دیر یا زود باید پایان می‌یافت، و اکنون آمریکا اساساً انتخاب می‌کند آن را با شرایط خود پایان دهد.
این نظم جهانی پسا-آمریکایی است - که توسط خود آمریکا ارائه شده است. حتی تعرفه‌ها بر متحدان، از این زاویه، منطقی به نظر می‌رسد، زیرا مفهوم "متحدان" را بازتعریف می‌کند: آنها دیگر نمی‌خواهند - یا شاید نمی‌توانند - دست‌نشانده داشته باشند، بلکه روابطی می‌خواهند که بر اساس منافع فعلی تکامل یابد.
می‌توانید آن را به عنوان افول ببینید - زیرا بی‌تردید مانند پایان امپراتوری آمریکا به نظر می‌رسد - یا به عنوان جلوگیری از افول بیشتر: عقب‌نشینی کنترل‌شده از تعهدات امپریالیستی برای تمرکز منابع بر منافع ملی اصلی به جای مجبور شدن به عقب‌نشینی آشفته‌تر در مرحله بعدی.
در هر صورت، این پایان یک دوران است و در حالی که دولت ترامپ برای بسیاری از ناظران مانند آشوب به نظر می‌رسد، آنها احتمالاً بسیار بیشتر از اسلاف خود با واقعیت‌های متغیر جهان و وضعیت کشورشان هماهنگ هستند.
پذیرش وجود جهان چندقطبی و انتخاب عملکرد در آن به جای تلاش برای حفظ سلطه جهانی با هزینه فزاینده نمی‌توانست بیشتر به تأخیر بیفتد. آشفته به نظر می‌رسد اما احتمالاً بهتر از حفظ افسانه برتری آمریکا است تا زمانی که نهایتاً زیر وزن خود فرو بریزد.
این به معنای آن نیست که آمریکا به ویرانگری در جهان ادامه نخواهد داد، و در واقع ممکن است شاهد باشیم که حتی تهاجمی‌تر از قبل شود. زیرا وقتی قبلاً (به طور بد و بسیار ریاکارانه) تلاش می‌کرد نوعی ظاهر "نظم مبتنی بر قواعد" خود-اعلام‌شده را حفظ کند، اکنون حتی مجبور نیست وانمود کند تحت هیچ محدودیتی است، حتی محدودیت رفتار خوب با متحدان.
این پایان امپراتوری آمریکا است، اما قطعاً پایان آمریکا به عنوان یک نیروی مخرب عمده در امور جهانی نیست. در مجموع، این تحول ممکن است یکی از مهم‌ترین تغییرات در روابط بین‌الملل از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی باشد. و آنهایی که کمترین آمادگی را برای آن دارند، همانطور که اکنون به طور دردناکی آشکار است، دست‌نشاندگان آمریکا هستند که کاملاً غافلگیر شده‌اند از این واقعیت که حامی‌ای که دهه‌ها به آن تکیه کرده‌اند، اکنون با آنها مانند مجموعه‌ای دیگر از کشورها برای مذاکره رفتار می‌کند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
