۱۶ بازی، یک گل، یک پاس گل و تنها ۴۲۳ دقیقه؛ این خلاصه کارنامه مهدی طارمی در رقابت‌های این فصل سری A و بازی با پیراهن اینتر است. اگر همین تعداد دقایق هم بر تعداد بازی مهدی در ترکیب این تیم ایتالیایی تقسیم شود، تازه مشخص می‌شود که این ستاره ایرانی چقدر فرصت کمی برای بازی در ترکیب اینتر در لیگ ایتالیا به دست آورده. هرچند با شناختی که از طارمی و شم بالای گلزنی‌اش وجود دارد، انتظار می‌رفت آمار او در همین ۴۰۰ واندی دقیقه هم بهتر باشد.
نگاه خلاصه‌تری هم می‌توان به همین وضعیت نه چندان خوشایند طارمی داشت؛ اینکه او کلا در این مدت فقط ۳ بار در ترکیب اصلی اینتر در سری A حضور داشت و از این ۳ دفعه هم فقط یک‌بار ۹۰ دقیقه کامل به میدان رفته که آن هم مربوط به هفته دوم و جدال با لچه است که دیگر کمتر هواداری آن بازی را به خاطر دارد.
البته که وقتی قرار است درباره شرایط این مهاجم بوشهری صحبت کرد، باید آن روی سکه را هم دید؛ رویی که مربوط به حضور در لیگ قهرمانان اروپا است و به لحاظ فرصت بازی و حضور در ترکیب اصلی، هیچ شباهتی با شرایطش در سری A ندارد. در لیگ قهرمانان اروپا، طارمی ۷ بار بازی کرده که آنجا هم یک‌بار موفق به گلزنی شده و ۲ پاس گل هم به همتیمی‌هایش داده است. شاید به لحاظ عملکرد و اثرگذاری در نتیجه بازی، تفاوت چندانی با عملکردش در لیگ ایتالیا نداشته باشد ولی جالب است که مدت زمان حضور او در ترکیب اینتر در لیگ قهرمانان اروپا با ۷ بازی، بیشتر از مدت زمانی است که در ۱۶ دیدار سری A فرصت به دست آورده است. این زمان در لیگ قهرمانان اروپا ۴۹۳ دقیقه است که در مقایسه با ۴۲۳ دقیقه زمان بازی در لیگ ایتالیا و البته به نسبت تعداد بازی‌هایی که در آن حضور داشته، عدد درخوری است.
به غیر از ۲ گلی که طارمی در این ۲ تورنمنت زده، او یک‌بار هم در سوپرکاپ برای اینتر گلزنی کرده تا در مجموع همه دیدار‌هایی که در این فصل برای تیم آبی و مشکی‌پوش میلان به میدان رفته، فقط ۳ بار گلزنی کرده باشد. واضح است این آمار برای مهاجمی که آقای گلی لیگ پرتغال را در کارنامه دارد، ناچیز و حتی غیرقابل باور است.
اینکه چه اتفاقی برای مهدی طارمی افتاده که از یک ماشین گلزنی در پرتغال تبدیل به مهاجمی تقریبا معمولی در ایتالیا شده، از آن دست ابهاماتی است که تا به الان چندین بار مورد بحث کارشناسان اروپایی هم قرار گرفته است ولی نتیجه مشترک و مشابهی نداشته است. تنها اشتراک تمامی این مباحث این است که هیولای درنده دیروز، تبدیل به غول مهربان امروز شده که بیش از هر زمان دیگری در دوران فوتبالش، از خودگذشتگی نشان می‌دهد و برای زدن ضربات آخر دچار شک و تردید می‌شود.
این حجم از مهربانی نزد مهاجمی که سابقه درخشانی در لیگ قهرمانان اروپا داشته و دروازه تیم‌ها و دروازه‌بان‌های بزرگی را گشوده، کم سابقه است. برای بررسی مختصر آماری این قسمت، همین بس که او در پورتو پس از ۱۸۲ بازی، ۹۱ گل زد و ۵۶ پاس گل هم دارد. فارغ از اثرگذاری بالا و وحشتناک او روی گل‌های این باشگاه پرتغالی، می‌توان این اثر را در سایر تیم‌هایی که طارمی برایشان به میدان رفته هم دید؛ پرسپولیس، الغرافه، ریو‌آوه و حتی ایران‌جوان بوشهر مثال خوبی برای میل به خودخواهی و البته موفقیت در گلزنی برای این مهاجم به شمار می‌رود. او تقریبا در تمامی این باشگاه‌ها به اندازه نصف تعداد بازی‌هایش موفق به گلزنی شده است. در اینتر ولی رئوف شدن مهدی طارمی برایش تبدیل به دردسر بزرگی شده است؛ ۲۶ بازی، ۵ پاس گل و تنها ۳ گل زده. واضح است که او این روز‌ها بیش از روحیه، نیاز به خودخواهی دارد تا از این غول مهربان تبدیل به همان هیولای درنده شود.
منبع: فوتبال ۳۶۰
