فرارو - محسن صالحی‌خواه؛ چند روز قبل دو نام به عنوان گزینه‌های دولت برای اعزام به مسکو و پکن به رسانه‌ها راه پیدا کرد. نام‌هایی که حتی فکر کردن به آنها، منشاء ناامیدی است. اخبار تائیدنشده می‌گوید عبدالعلی علی‌عسگری و عبدالرضا رحمانی فضلی به عنوان سفیر، به ترتیب راهی روسیه و چین خواهند شد. البته اسماعیل بقائی، سخنگوی وزارت خارجه در نشست خبری دیروز خود گفت روال انتخاب سفرا مشخص است و درباره گمانه‌زنی‌ها اظهارنظر نمی‌کند. شاید این موضوع واقعاً در حد گمانه‌زنی باشد.
اخیراً دو سفیر جدید ایران در کشور‌های مهم آلمان و انگلستان به طور رسمی معرفی شدند. مجید نیلی احمدآبادی دستیار وزیر و مدیرکل غرب اروپای وزارت خارجه، به برلین می‌رود. سیدعلی موسوی مدیرکل حقوقی این وزارتخانه عازم لندن خواهد شد. نیلی احمدآبادی با تجربه سفارت در نروژ و کارداری در جمهوری چک به آلمان می‌رود و سیدعلی موسوی نیز با تخصص حقوقی، یکی از مدیران قدیمی دستگاه دیپلماسی است.
سوالی که پیش می‌آید، این است که آیا چین و روسیه اهمیت کمتری نسبت به انگلیس و آلمان دارند؟ آنقدر کم‌اهمیت که این نام‌ها حتی شنیده شود؟! سوابق و تحصیلات وزیر سابق کشور (۱۳۹۲ - ۱۴۰۰)، مدیرعامل سابق پتروشیمی خلیج فارس و رئیس اسبق صداوسیما از هیچ زاویه‌ای با حوزه سیاست خارجی تطابق ندارد. علی‌عسگری مهندس و سوابق او به صداوسیما، قوه قضائیه، سازمان اوقاف و صنایع موشکی است. رحمانی فضلی فردی دانشگاهی است که دکترای جغرافیا با گرایش برنامه‌ریزی روستایی را از دانشگاه تربیت مدرس گرفته. او دانشیار دانشکده علوم زمین دانشگاه شهید بهشتی است. به غیر از هشت سال سابقه وزارت کشور در دولت حسن روحانی، بقیه سوابق اجرایی رحمانی‌فضلی به ستاد مبارزه با مواد مخدر، شورایعالی مدیریت بحران، شورایعالی انقلاب فرهنگی، دیوان محاسبات، صداوسیما، دبیرخانه شورایعالی امنیت ملی و صندوق توسعه ملی اوست. هیچ کدام از این دو نفر حتی به صورت تجربی، ارتباطی با حوزه سیاست خارجی ندارند.
البته پیش از این شاهد موارد مشابهی بودیم که برخی افراد به دلایل مختلف راهی ماموریت‌های دیپلماتیک شدند. مثلا نقل معروف این است که حسین الله کرم لیدر مشهور انصار حزب‌الله در دوران خاتمی که چند سالی‌ست به عنوان عضو هیئت علمی و استاد علوم سیاسی فعالیت می‌کند، در دوران محمود احمدی‌نژاد تنها به این دلیل به کشور‌های بالکان فرستاده شد که از ایران دور باشد. الله‌کرم این روز‌ها لیدر گروه امت حزب‌الله شده است که هر هفته تجمعاتشان برگزار می‌شود. گاهی نیز ممکن است این انتصاب یک امتیاز باشد که به دلایلی شخصی لایق دریافت آن شناخته شده است. کدامیک از این دو نگاه با دو نامی که این روز‌ها می‌شنویم، سنخیت دارد؟ رحمانی فضلی و علی‌عسگری قرار است از ایران دور شوند؟ یا امتیازی به خاطر موفقیت‌ها یا خدمات‌شان می‌گیرند؟
از علت مطرح شدن این نام‌ها بی‌اطلاعیم. امید این است که شایعه باشد یا برخی بخواهند فضا را بسنجند و حتی نامی را مطرح کنند که کار در لوای مشغولیت ما به این نام‌ها، به اشخاص دیگر برسد. اما اگر ۱ درصد فرض را بر این بگذاریم که این نام‌ها به صورت جدی مطرح شده، چین و روسیه کشور‌هایی هستند که دو فرد نامربوط به حوزه سیاست خارجی به هر دلیلی عازم آنجا شوند؟ شوخی است؟
