ایده استتار جنگنده‌ها نخستین بار در دوران جنگ سرد و در آن سوی اقیانوس اطلس شکل گرفت.

 

به گزارش انتخاب به نقل از یورونیوز، کاسپر باکولا از آژانس تسلیحاتی می‌گوید: «استتار علائم تاکتیکی در ایالات متحده در دهه ۱۹۸۰ معرفی شد، که با اف-۱۱۷ نایت‌هاک مشهور آغاز شد. هدف از حفظ یک رنگ ثابت برای علائم هواپیماها این بود که شناسایی دشمن را از همان ابتدا دشوارتر کند. این ایده بر اساس تجربیاتی بود که از جنگ جهانی دوم و نبردهای هوایی آن دوران به دست آمده بود، زمانی که شناسایی دشمن چندان مشکل نبود.»

 

قانون جدیدی که در پارلمان لهستان به تصویب رسیده، پیشنهاد می‌دهد که از الگوی شطرنجی موجود در رنگ‌های خاکستری برای تطبیق با سطح جت‌های جنگنده استفاده شود، در مواردی که نیازهای امنیتی یا شرایط عملیاتی ایجاب کند.

 

چزاری تومچیک، دبیرکل وزارت دفاع ملی این کشور در این خصوص می‌گوید: «از یک طرف، این یک خواسته از سوی تولیدکننده است؛ از طرف دیگر، این نیاز میدان نبرد مدرن است.»

 

الگوی شطرنجی استتاری روی جت‌های جنگنده نسل پنجم همچنین برای اطمینان از شناسایی محدود توسط سیستم‌های راداری طراحی شده است، به‌ویژه از سوی نیروهای دشمن که برای متحدان ناتو تهدید به شمار می‌آیند.

 

ویچیخ پیکولا، سرلشکر خلبان و معاون بازرس نیروی هوایی لهستان در این رابطه می‌گوید: «حتی یک عنصر کوچک و متمایز روی بدنه هواپیما می‌تواند منجر به شناسایی بصری و شناسایی تعلق ملی آن شود.»

 

او ادامه می‌دهد: «به همین دلیل تأکید می‌شود که علائم باید در رنگ‌های استتاری مشابه با رنگ‌های اف-۳۵ باشند.»

 

پیشنهاد دولت در این زمینه روز چهارشنبه به پارلمان ارائه شد.