مسعود پزشکیان وقتی به رغم این حجم از مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... داوطلب ریاست جمهوری شد به همراهی چهره‌ها توانمند و کارشناس در قد و قامت محمدجواد ظریف دل‌خوش بود و برای رفع تحریم‌ها برنامه‌ریزی کرده بود.
حالا، اما بعد از چند ماه و در پی سونامی تحولات منطقه به موقعیتی حساس و دشوار رسیده است.
از یک سو چهره‌های مورد اعتماد و اتکا او در داخل تحت فشار تندرو‌ها قرار دارند و عملا فرصتی برای پیشبرد امور پیدا نمی‌کنند.
از سوی دیگر بازگشت ترامپ در آمریکا مسائل را پیچیده کرده است.
سیگنال‌های اخیر دولتی‌ها حول محور مذاکره این گمانه را ایجاد کرده بود که حداقل دولت در این خصص تصمیم خودش را گرفته و راه برون رفت از این اوضاع را یافته است. مواضع دیروز رهبری، اما مشخص کرد که وضعیت به این سادگی‌ها نیز نخواهد بود.
تاکید مقام معظم رهبری بر اینکه نباید با آمریکا مذاکره کرد و اشاره ایشان به تجربه‌های قبلی مذاکره هم صدای مخالفان مذاکره را بلندتر کرد، هم دولت را موقعیت اتخاذ تصمیم سخت قرار داد.
آزمون سخت پزشکیان
با نگاهی به فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در می‌یابیم که برخی از حامیان دولت، کار دولت را بدون در اختیار داشتن ابزار مذاکره تمام دیده و حتی پیشنهاد استعفا به رئیس جمهور را می‌دهند! برخی نیز در میانه سخنان رهبری دنبال روزنه امیدی برای فراهم شدن شرایط مذاکره هستند.
از سوی دیگر رسانه‌های اصولگرا که حالا با پشتوانه محکمی به مخالفت با مذاکره می‌پردازند، معتقدند پزشکیان در دوراهی سختی قرار خواهد گرفت. به گفته آنها آقای رئیس جمهور یا باید بپذیرد که بدون مذاکره قادر به تحقق وعده‌هایش نیست و همین حالا استعفا دهد یا به اصلی‌ترین وعده خود یعنی «وفاق» پایبند باشد و همان طور که رهبری تاکید کرد برای عمل به سایر وعده‌هایش و رفع مشکلات، در داخل دنبال راه حل بگردد.
در همین راستا روزنامه فرهیختگان با اشاره به سخنان دیروز رهبری نوشته: «اینجا جایی است که دولت پزشکیان باید به‌سرعت با رهبری همراه شود و در بازی ترامپ درگیر نشود. این یک آزمون برای پزشکیان است که آیا می‌خواهد دولت سوم روحانی شود یا اینکه قصد دارد وفاق را ادامه دهد؟»
روزنامه جوان نیز در یادداشتی با عنوان «دولت الان نباید فوت وقت کند» نوشته: «اگرچه منطقی و عقلانی است که دولت نیز بدون اتلاف وقت همسو با این موضع رهبری، موضع‌گیری کند تا وحدت داخلی حفظ شود، می‌توان انتظار داشت که در اطراف دولت، مخالفت‌های ضمنی و حتی آشکار آغاز شود و حتی از پزشکیان بخواهند که استعفا کند!»
دولت برد یا باخت؟
برخی، اما نه تنها مواضع دیروز رهبری را موجب سخت شدن موقعیت دولت نمی‌دانند، اتفاقا باور دارند که این شرایط به دولت کمک خواهد کرد. برخی در فضای مجازی به این نکته اشاره می‌کنند شروع مذاکره و به ثمر نرسیدن آن می‌توانست مسئولیت سنگینی را به دوش دولت قرار دهد که حالا از آن راحت شده است!
در این راستا، روزنامه خراسان نوشته: «مخالفت صریح و بی‌پرده رهبر معظم انقلاب با مذاکره با آمریکا، دولت نوپای چهاردهم را از مسیری که انتهای آن بن‌بست سرمایه اجتماعی و بی‌اعتباری کارگزار بود، نجات داد.»
این روزنامه اصولگرا نوشته: «با توجه به تجربه ملی برجام، مخالفت کنونی رهبر انقلاب با مذاکره، کشور را از معطلی خارج می‌سازد و اجازه نمی‌دهد که افکار عمومی و بازار‌های ایران بازیچه ترامپ و کانون صهیونیستی مسلط بر او شود. با ولعی که عده‌ای در این مدت برای مذاکره از خود نشان داده بودند، طرف آمریکایی به طمع افتاد که می‌تواند ضمن تشدید فشار‌های تحریمی، در گفتار سیاسی خود از ادبیات دیپلماسی استفاده کند و به این شکل، اولاً با ایجاد دوقطبی سنگین در افکار عمومی، مسئولان را عامل و مقصر تحریم و مشکلات اقتصادی نشان دهد، ثانیاً با نگه داشتن کشور در مرحله بی‌عملی و انتظار برای گشایش از خارج، ابزار‌های مقابله ایران را فرسوده و از دسترس خارج کند و در نهایت، میز مذاکره را به میز تسلیم و خنثی‌سازی کامل تهدید جمهوری اسلامی از طریق وادار کردن ایران به دادن امتیاز‌های سنگین به امید گشایش‌های احتمالی تبدیل کند.
صراحت برخاسته از عقلانیت انقلابیِ حضرت آیت‌ا... خامنه‌ای این بازی را به هم زد و گفت: «مذاکره با چنین دولتی غیرعاقلانه، غیرهوشمندانه و غیرشرافتمندانه است و مشکلی را حل نمی‌کند. آن چه مشکلات از جمله مشکلات معیشتی مردم را برطرف می‌کند عامل داخلی یعنی همت مسئولان متعهد و همراهی ملت متحد است.»
منتفع بزرگ به هم خوردن این بازی سیاه، در درجه اول دولت چهاردهم خواهد بود که در صورت وارد شدن به مسیر تجربه شده مذاکره با آمریکا، ناگهان چشم باز می‌کرد و در مقابل انتظارات انباشته مردم، فرصت‌ها را از دست رفته و دستان خود را خالی می‌دید.»
منبع: رویداد 24
