به گزارش تابناک به نقل از "ورزش سه"، کریستیانو رونالدو ۴۰ ساله است و پس از گلزنی مقابل الفیحا در روز جمعه توانست تعداد گل‌هایش را به عدد ۹۲۵ برساند. برای رقیبی سیری‌ناپذیر، اعداد فقط نماد نیستند، بلکه یک محرک به حساب می‌آیند. برای این بازیکن که همیشه به آمار توجه دارد، رسیدن به رکورد ۱۰۰۰ گل مثل یک لقمه آماده است. دستیابی به آن، او را در قله‌ای قرار می‌دهد که فقط برای خدایان است. در میان آن تعداد اندک برگزیدگان، پله و روماریو حضور دارند که هرکدام روایت شخصی خود را دارند.

هیچ نشانه‌ای، چه ورزشی و چه غیرورزشی وجود ندارد که نشان دهد رونالدو به بازنشستگی نزدیک است. محدودیت‌های تقویمی برای او وجود ندارد. جاه‌طلبی‌اش تنها ما را به این فکر وامی‌دارد که چه زمانی به مرز ۱۰۰۰ گل خواهد رسید. آیا این اتفاق در سال ۲۰۲۶ رخ خواهد داد، زمانی که او در یک جام جهانی دیگر بازی می‌کند؟ آیا باید بیشتر صبر کند؟ آیا قادر خواهد بود دوران حرفه‌ای خود را تا جام جهانی ۲۰۳۰ که به میزبانی سه کشور مراکش، اسپانیا و پرتغال برگزار می‌شود ادامه دهد؟

ماشین‌حساب پله

رونالدو در مصاحبه‌ی اخیرش با ادو آگیره در برنامه‌ی لا سکستا از صحبت درباره فشار چالشی که بی‌وقفه به آن نزدیک می‌شود، اجتناب کرد. او گفت: «مردم کمی از بحث ۱۰۰۰ گل خسته شده‌اند. این چیز‌ها باید به صورت طبیعی اتفاق بیفتد. اگر به رکورد ۱۰۰۰ گل نرسم، اتفاقی نمی‌افتد.» این رویکردی متفاوت از رویکرد پله بود، کسی که برای اولین بار پرچم را بر ماه کاشت و به عددی شگفت‌انگیز رسید.

ماشین حساب برای پله چیزی فراتر از سرگرمی بود. او استعداد پیش‌بینی‌اش را در دنیای تجارت بهتر از بسیاری از هم‌دوره‌ای‌هایش به کار گرفت. این بازیکن تنها زمانی سانتوس را ترک کرد که صندوق پول برای تبدیل شدنش به الگوی راهنمای جدید پپسی، کاسموس و نیویورک برایش باز شد.

پله قبلا طعم شکوه ثبت هزارمین گلش را چشیده بود. سال ۱۹۶۹ به نظر می‌رسید همان سالی است که او این شاهکار را به انجام می‌رساند. هرچه به این رکورد نزدیک‌تر می‌شد، هر یک از بازی‌هایش به زیارتگاهی تبدیل می‌شد. ورزشگاه‌هایی که او به آنها سفر می‌کرد، در نظر داشتند که مکان مناسبی برای ثبت لحظه‌ای جادویی باشند.

بحث و جدل زیادی در مورد تاریخ هزارمین گل پله وجود دارد. به صورت رسمی و همان طور که خود این اسطوره آن را جشن گرفت، گل افسانه‌ای او در تاریخ ۱۹ نوامبر ۱۹۶۹ در ورزشگاه ماراکانا و در بازی سانتوس برابرواسکوداگاما به ثمر رسید. با این حال، تحقیقات بعدی نشان داد که این اتفاق یک هفته قبل در ۱۲ نوامبر و در بازی سانتوس برابر سانتاکروز رخ داده بود، اما تاریخی که به رسمیت شناخته شد، ۱۹ نوامبر بود.

بازی‌های منتهی به آن ۱۹ نوامبر، شاهد صحنه‌هایی ماورایی بودند. مراسم استقبال، رژه‌های تقریبا نظامی و حتی لحظاتی که پله در میانه مسابقه به دلیل مصدومیت دروازه‌بان اصلی، به عنوان دروازه‌بان ذخیره بازی را ادامه داد.

یک پنالتی دروغین

همه چیز برای آن روز، ۱۹ نوامبر، در مسابقه‌ی سانتوس برابر واسکوداگاما در ورزشگاه ماراکانا آماده شده بود؛ آن کارخانه بی‌پایان سیمان. «روز ملی پرچم برزیل» برای این کار در نظر گرفته شده بود که پله در ۲۹ سالگی گلی تاریخی به ثمر برساند.

لحظه مورد انتظار از روی نقطه پنالتی فرا رسید. یک پاس به محوطه جریمه ارسال شد و پله را روی زمین انداخت، بدون آن که کسی او را لمس کرده باشد. با این حال، مانوئل آمارو به عنوان داور یک ضربه پنالتی اعلام کرد. در گزارشی که در مووی استار پخش شد، آمارو اعتراف کرد که می‌خواست «به‌عنوان داوری که هزارمین گل پله را اعلام کرده، در تاریخ ماندگار شود».

پس از اعلام پنالتی، پله توپ را برداشت؛ لحظه‌ای که در خاطراتش چنین به یاد می‌آورد: «برای اولین بار در دوران حرفه‌ای فوتبالم احساس اضطراب کردم... داشتم می‌لرزیدم.» ضربه‌ای که مقابل دروازه‌بان واسکو زد، به گل تبدیل شد.

«ورزشگاه منفجر شد، آتش‌بازی و تشویق‌ها آغاز شدند... سپس گریه کردم، کسی من را روی شانه‌هایش گذاشت و توپ را بالا گرفتم.» هواداران واسکو پیراهنی با شماره ۱۰۰۰ به او هدیه دادند، در حالی که ماراکانا تصویری از یک تپه مورچه‌ها را روی زمین به نمایش گذاشت.

حساب‌های خاص روماریو

میان اسطوره‌ها هیچ مرزی وجود ندارد. روماریو به ۱۰۰۰ گل رسید، چون خودش چنین گفت. این بازیکن برزیلی که به مدافع سرسختش تبدیل شد، ادعا کرد که شمارش گل‌هایش در سال ۲۰۰۷، زمانی که ۴۱ ساله بود و پیراهن واسکوداگاما را به تن داشت، به ۱۰۰۰ رسیده است.

مهاجمی که در محوطه جریمه مجموعه‌ای بی‌پایان از تکنیک‌ها داشت، در مدارک شخصی‌اش حتی گل‌های زده‌شده در مسابقات خیریه را هم حساب کرده بود. روماریو در مسیر رسیدن به ۱۰۰۰ گل از ثبت گزارش‌هایی از مسابقاتی مانند «رم برابر یاران آلداِیر» هم اجتناب نکرد، دیداری که در آن دو گل زد و شاید می‌توانست ۱۳ گل بزند. حتی افسانه مطرح‌شده دو گل در مسابقه‌ای را به او نسبت می‌داد که بدون گل به پایان رسیده بود.

تمام این ترفند‌های حسابداری باعث شد که تلاش‌های روماریو در برخی محافل به تمسخر گرفته شود. هواداران بوتافوگو بنری با نوشته «هزار بار دروغگو» به نمایش گذاشتند. مجله «پلاکِر» برآورد کرد که آمار رسمی گل‌های روماریو کمتر از ۹۰۰ بوده است.

محاسبات دیگر فیفا

روماریو، بدون توجه به این انتقادات، به راهش ادامه داد. او در مارس ۲۰۰۷ در ماراکانا به رکورد ۹۹۹ گل رسید، همان ورزشگاهی که می‌خواست در آن جاودانه شود. اما کار آسانی نبود. این رکورد، صبر و استقامت فیزیکی این بازیکن برزیلی را به چالش کشید.

حماسه، اگرچه با شک و تردید همراه بود، اما در تاریخ ۲۰ می ۲۰۰۷ در مسابقه واسکوداگاما برابر اسپورت رسیف و در ورزشگاه سائو ژانواریو به اوج رسید. همانند پله، برترین گل او هم از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید.

روماریو دروازه‌بان حریف را فریب داد و جشنی آشوب‌گرانه را به راه انداخت. عکاسان، اعضای خانواده و هواداران به زمین هجوم آوردند، در حالی که این مهاجم زمانی پیدا کرد تا بگوید: «این برای من و برای فوتبال روزی تاریخی است.» مادرش با پیراهنی که عدد ۱۰۰۰ روی آن چاپ شده بود، به زمین آمد. بازی تقریبا نیم ساعت متوقف شد.

با ورود روماریو به باشگاه هزارگله‌ها، دیگر اهمیتی نداشت که فیفا آمار گل‌های او را به رسمیت نشناخته است.

کریستیانو رونالدو، این ستاره معتاد به رقابت هم چند ماه دیگر در مسیر جاودانگی خواهد بود. هر مسابقه‌ای که این مهاجم انجام دهد، به یک رویداد تبدیل خواهد شد. هزار گل، چالشی جدید برای این بازیکن پرتغالی است. فقط باید دید چه زمانی و کجا همان دستاورد پله و روماریو را تکرار خواهد کرد. آیا کسی تردید دارد که او به این رکورد خواهد رسید؟