سرویس ورزش مشرق - برگزاری دیدار تیم‌های پرسپولیس و گل گهر سیرجان در استادیوم شهر قدس در حالی که پتانسیل تیم پرسپولیس مشخصاً بیشتر از جمعیت ۷ تا ۸ هزار نفری برای تشویق این تیم در بازی‌های خانگی اش است را می توان یک ایراد بزرگ در جهت میزبانی یکی از پرطرفدارترین تیم‌های حال حاضر کشور و حتی منطقه و حتی بیشتر از آن در آسیا دانست.
در نقطه مقابل تیم استقلال نیز تنها تا پایان فصل می‌تواند مثل همتای همشهری‌اش تنها در سه دیدار خانگی میزبان تیم‌های دیگر در ورزشگاه آزادی باشد و از انبوه تماشاگرانش بهره‌مند شود که این‌ها همه جزو ایرادهای بزرگ در امر باشگاه داری در سطح حرفه‌ای فوتبال ایران است.
شاید سال گذشته موضوع قرار داشتن این دو باشگاه در زیر چتر وزارت ورزش و جوانان این موضوع را ناممکن به نظر می‌آورد که از بودجه وزارت خانه هزینه‌ای بابت ساخت ورزشگاه به این دو باشگاه تعلق بگیرد اما حالا که یکی به چند بانک دولتی و خصوصی و دیگری به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس واگذار شده‌اند قطعاً قادر خواهند بود با اختصاص زمین از وزارت ورزش یا تربیت بدنی استان تهران و همکاری شهرداری و دیگر نهادها از جمله وزارت راه و مسکن هر یک در گوشه‌ای از شهر تهران و یا اطراف آن برای خود استادیوم بسازند.
بهره‌گیری از شرکت‌های پیمانکار خارجی و یا داخلی که قطعاً خود آنها نیز حاضر به سرمایه‌گذاری در چنین پروژه درآمدزایی خواهند بود می‌تواند زمینه ساز احداث ۲ ورزشگاه کوچک ۳۰ تا ۴۰ هزار نفری برای این دو باشگاه را فراهم کند تا در چنین مواقعی این دو تیم که حداقل در هر بازی می‌توانند پذیرای بیش از ۵۰ هزار تماشاگر باشند از این پتانسیل استفاده کرده و در نهایت ورزشگاه آزادی نیز به مسابقات بزرگی بین المللی برای تیم ملی تعلق بگیرد.
این در حالی است که تیمی مانند سپاهان اصفهان از بهترین ورزشگاه اصفهان با گنجایش حداکثری استفاده می کند و یا تراکتور نیز به همین شکل! ولی سرخابی ها پس از یک نیم فصل بازسازی استادیوم آزادی، تنها در سه بازی می توانند از داشتن حضور حداکثری تماشاگران شان بهره مند شوند!
