او راه‌های نرفته را رفته و کارهای نکرده را انجام داده است. کارهایی که بهروز غریب‌پور انجام داده، بخش مهم ادبیات تاریخ نمایشی ایران است. حسین پاکدل، نویسنده و کارگردان تئاتر، نیز در این مراسم گفت : رسالت آدم‌هایی چون غریب‌پور تکثیر زیبایی است. اولین بار علی دهباشی را در دفتر گردون و در کنار عباس معروفی دیدم و به هیچ وجه فکر نمی‌کردم که بتواند منشا این همه زیبایی باشد. او خودش یک وزارت فرهنگ است. ذات غریب‌پور نیز به همین صورت است. زیرا او با بودجه زیاد کاری نکرده، بلکه با دستِ خالی این کارها را انجام داده است. او افزود: من به آدم‌هایی این چنین لقب پیامبر زیبایی می‌دهم. مبنای هستی، تقابل زشتی و زیبایی است. به قول نیچه، برخی خالق زیبایی و بسیاری مقابل زیبایی هستند. آفرین‌گویان و نفرین‌گویان لقب آنان است. 

مریم سعادت، بازیگر سینما و تئاتر، در بخش دیگری از این مراسم به روایت بخشی از زندگی هنری خود پرداخت و از چگونگی تحصیل در رشته تئاتر عروسکی و تاثیری که بهروز غریب‌پور روی زندگی او داشت، صحبت کرد. بهروز غریب‌پور در این مراسم گفت: هم‌زمان با احداث خانه هنرمندان ایران، در حال ساخت باشگاه دیپلماتیک وزارت خارجه در دارآباد بودم. من سه ماه و ۲۰ شبانه‌روز آنجا کار کردم. دبیر کل سازمان ملل که به مناسبتی به ایران آمده بود، به این باشگاه رفت. او فکر کرده بود که این ساختمان متعلق به دوره پیش از انقلاب است.

بعد که به او درباره ساختمان توضیح داده بودند، گفته بود که به خاطر همین ساختمان از شما در سازمان ملل دفاع می‌کنم. او با اشاره به برخی ناملایمات که در تاریخ فعالیت خانه هنرمندان ایران از سوی برخی اشخاص صورت می‌گرفت گفت: اکنون دیگر آنان رفته‌اند، اما خانه هنرمندان ایران سر جای خود باقی مانده است. غریب‌پور افزود: دوستان در وصف من صحبت‌هایی را بیان کردند و از آنها ممنونم اما باید از نامی که از قلم افتاده است، یاد کنم و بگویم که استاد احمد مسجدجامعی چقدر حامی ما بودند. من مدت‌ها برای خانه هنرمندان ایران اذیت شدم اما آقای مسجد جامعی در مجلس از ما دفاع کردند.