به گزارش مشرق، «عمرو موسی» دبیرکل پیشین اتحادیه عرب تأکید کرد عملیات هفت اکتبر مقاومت فلسطین علیه رژیم صهیونیستی نقطه عطفی بود که مسأله فلسطین را بار دیگر برجسته کرد و اثبات کرد که مقاومت می‌تواند امنیت رژیم صهیونیستی را تحت تأثیر قرار دهد.
به نقل از روسیا الیوم، موسی درباره عملیات هفت اکتبر گفت که «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی می دانست که اتفاقی خواهد افتاد اما ترجیح داد سکوت کند. او معتقد بود یک اتفاق بزرگی خواهد افتاد که باور صهیونیست‌ها را درباره برتری رژیم صهیونیستی و حقارت عرب‌ها و فلسطینی‌ها زیر سؤال می‌برد.
این دیپلمات عرب پیشین گفت عملیات هفت اکتبر پیروزی برای فلسطینی‌ها و شکست استراتژیک برای رژیم صهیونیستی بود و نشان داد که فلسطینی‌ها می‌توانند وارد اراضی اشغالی شوند و تل‌آویو آماده هیچ نوع غافلگیری ازسوی فلسطین نبود.
موسی به سیاست «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در دور اول ریاست جمهوری اشاره کرد که هدف اصلی آن نابودی مسأله فلسطین، پایان دادن به صحبت‌ها درباره اشغالگری و افزایش تعداد کشورهایی بود که روابط خود را با رژیم صهیونیستی عادی می‌کنند.
او که وزیر خارجه پیشین مصر نیز بوده است، گفت عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی ممنوع نیست اما تنها باید در ازای راه‌حل عادلانه و دائمی برای مسأله فلسطین براساس طرح صلح عربی، انجام شود که در آن قید شده است، در صورتی که رژیم صهیونیستی عقب‌نشینی کند و کشور فلسطین را به رسمیت بشناسد، کشورهای عربی آماده صلح با آن هستند.
موسی تأکید کرد عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی جایگزین یا تنها راه برای رسیدن به آرامش در خاورمیانه نیست، خاورمیانه‌ای که طی دوره گذشته به دلیل افراط گرایی اسرائیل در نفی موجودیت فلسطینی‌ها، توسعه شهرک‌سازی‌ها، سوزاندن یا از بین بردن روستاهای فلسطینی و در نهایت جنگ نسل‌کشی در نوار غزه، ضربه بزرگی خورده است.
وی بر نیاز مبرم وحدت فلسطینی‌ها و ارائه یک چشم‌انداز منسجم برای حل نزاع با رژیم صهونیستی تأکید کرد و گفت خطر دودستگی فلسطینی‌ها کمتر از اشغالگری اسرائیل نیست. اتحاد در راستای منافع فلسطینی‌ها، ثبات منطقه و جهان عرب ضروری است.
موسی با اشاره به طرح «خاورمیانه بزرگ» دهه ۱۹۹۰ که در آن دستورکار پنهان طرفدار اسرائیل نهفته است، گفت بی‌ثباتی کنونی فراتر از درگیری اسرائیل و فلسطین است و شامل تغییر شکل گسترده‌تر خاورمیانه می‌شود. او افزود این طرح سه بعد اصلی داشت: اولی مربوط به منافع اسرائیل، دومی امکان تحمیل وضعیت خاص به خاورمیانه و سومی دست کم گرفتن جهان عرب است که در آستانه فروپاشی قرار دارد و محاصره آن و دستیابی به تغییر مطلوب در این منطقه آسان است.
