بررسی‌ها از فروشندگان مصالح ساختمانی در کشور نشان می‌دهد که رکود در بخش ساختوساز تاثیر منفی بر تقاضای مصرفی این محصولات گذاشته است. با این حال، قیمت نهایی مصالح ساختمانی به دلیل دو عامل افزایش یافته است: نخست کاهش تولید اجباری در سال جاری به دلیل محدودیت‌های انرژی، و دوم، تاثیر سیگنال‌های تورمی و ارزی که موجب رشد قیمت‌ها شده‌اند.
طی تابستان و پاییز امسال تولیدکنندگان مصالح ساختمانی مانند سایر صنایع کشور مجبور به افت تولید به دلیل ناترازی انرژی در کشور شدند؛ این موضوع با افزایش هزینه‌های جانبی تولید و برهم خوردن تعادل عرضه و تقاضا عاملی در جهت رشد قیمت مصالح ساختمانی بود.
در عین حال رشد مستمر نرخ ارز و تورم عمومی از ابتدای ۱۴۰۳ محرک موثری در جهت رشد قیمت مصالح ساختمانی از ابتدای امسال بود. در شرایطی که رکود ساختوساز از شتاب رشد قیمت زمین در کشور کاسته، رشد قیمت مصالح به موتور شتاب‌‌‌دهنده قیمت ساختمان در کشور تبدیل شده است. درواقع قیمت مصالح گسل فعالی است که در عین رکود از رشد قیمت مسکن حمایت می‌‌‌کند.
براساس اطلاعات ارائه شده از سوی تعدادی از واسطههای بازار زمین در تهران به‌طور کلی می‌توان گفت تغییر چندانی در قیمت این بازار از ابتدای سال تا الان به وجود نیامده و تقریبا ثابت مانده و اگر تغییری هم وجود داشته از سوی تعداد کمی از مالکان زمین بوده که این تغییر زیر ۱۰ درصد بوده است. البته برخی از واسطههای بازار املاک کلنگی، رشد قیمتی را بین ۱۵ تا ۲۰درصد نیز برآورد کردند، اما اکثریت میزان رشد قیمت زمین را کمتر از این برآورد می‌‌‌کنند. برخی دیگر از واسطههای بازار از ثبات در بازار و عدم تغییر قیمتی گفتند.
عرضه و تقاضا هم به‌طور کلی بسیار کم برآورد می‌شود، اما در مناطق مختلف شرایط متفاوتی را تجربه کرده است. مثلا در منطقه ۲ تقاضا برای مشارکت و ساخت وجود دارد، اما عرضه زمین از سوی مالکان وجود ندارد. واسطههای فروش ملک کلنگی در این منطقه می‌گویند، بعید است این بازار به این زودی‌‌‌ها از حالت رکود خارج شود. اما در قسمت جنوب شهر این قضیه کاملا برعکس است. یعنی عرضه از سوی مالکان بیشتر از تقاضا برای ساخت و مشارکت است. اما به‌طور کلی هم عرضه و هم تقاضا کم است، اما عرضه بیشتر از تقاضا قابل مشاهده است.
در مناطق پرتقاضا یعنی ۴ و ۵ نیز نوسان قیمتی وجود نداشته و بازار در یک ثبات نسبی باقی مانده است، اما از بعد از عید احتمالا با تغییرات قابل توجهی همراه خواهد بود. مشارکت در عرضه و ساخت تقریبا برابر است.
باتوجه به اینکه نقدینگی در اختیار سازنده‌ها بسیار کم است در نتیجه رغبتی برای سرمایه‌گذاری ندارند و فقط در صورت مشارکت مالکان حاضر به ساخت مسکن جدید هستند. زیرا باتوجه به بالا بودن هزینه ساخت و روند رشد قیمت مصالح ساختمانی در سال‌های اخیر، سازنده‌ها امکان خرید زمین و سپس ساخت آن را نخواهند داشت. به‌طور کلی باید گفت مشارکت وجود دارد، اما سازنده‌ها به دلیل نداشتن نقدینگی بیشتر مایل به تهاتر و معاوضه هستند. در مقابل مالکان تمایل چندانی به تهاتر و معاوضه ندارند.
