به گزارش همشهری آنلاین، عباس سلیمی نمین؛ کارشناس سیاسی در روزنامه همشهری نوشت؛ برای درک عمیق پدیده راهپیمایی ۲۲بهمن باید به ریشه‌های آن در دوران پیش از انقلاب اسلامی نگریست. در ایام مبارزات پرشور مردم علیه رژیم پهلوی، شاهد راهپیمایی‌های عظیمی بودیم که در بسیاری از موارد، میلیون‌ها نفر از آحاد ملت در آن شرکت می‌کردند. این حضور گسترده نمادی از اراده جمعی برای دستیابی به آزادی و استقلال بود. به‌عنوان نمونه‌ای تاریخی، در جریان روزهای تاسوعا و عاشورا در واپسین مراحل مبارزات علیه رژیم شاه، راهپیمایی باشکوهی در تهران برگزار شد که حضور قریب به ۴میلیون نفر در آن پژواک آرمان‌های مردم در برابر استبداد بود.
حضور میلیونی مردم در آن دوران نه‌تنها تجلی ایستادگی در برابر نظام سلطه‌گر بود، بلکه قدرتی بی‌بدیل در تغییر معادلات سیاسی و اجتماعی به شمار می‌رفت. نکته قابل تأمل این است که این حضور، فراتر از یک حرکت نمادین، نقشی کلیدی در رفع تهدیدات و خنثی‌سازی توطئه‌ها داشت. در روزهای پایانی رژیم پهلوی، طرح کودتایی از سوی قدرت‌های غربی برای تثبیت سلطه شاهنشاهی مطرح شد، اما حضور گسترده مردم در خیابان‌ها پیامی روشن و غیرقابل انکار به این قدرت‌ها مخابره کرد: در برابر شما نه گروهی محدود از مبارزان، بلکه ملتی متحد و آگاه ایستاده است. این حضور مستمر سبب شد که طرح کودتا ابتدا به تعویق بیفتد و در نهایت به‌دلیل تزلزل در ارکان ارتش شاهنشاهی و جدا شدن بسیاری از نیروهای نظامی از بدنه آن، عملا لغو شود.
راهپیمایی ۲۲بهمن امسال نیز از همان سنخ راهپیمایی‌های پیش از انقلاب بود؛ نمایشی باشکوه از اتحاد و آمادگی ملت ایران در برابر هرگونه تهدید. هرگاه ملت ایران احساس کند که دشمنان درصدد تعرض به سرزمین و ارزش‌های آنان هستند، این حضور پرشور مردمی بیشتر جلوه‌گر می‌شود. حضور گسترده مردم در مراسم امسال به منزله هشداری جدی به دشمنانی بود که ایران را با تهدیدات سخت و نظامی مواجه می‌سازند. این راهپیمایی‌ها به‌روشنی نشان داد که ایران فراتر از آن است که بتوان با قدرت نظامی یا فشارهای خارجی آن را به زانو درآورد. ملت ایران با اراده‌ای راسخ مسیر استقلال و آزادی خود را ادامه می‌دهد و هیچ تهدیدی قادر نیست آنان را از این مسیر منحرف کند.
در همین حال، برخی از سیاستمداران خارجی، همچون ترامپ، موضوعاتی چون خلع سلاح ایران و جلوگیری از دسترسی به انرژی هسته‌ای را در قالب مذاکرات مطرح کرده‌اند. اما اینگونه خواسته‌ها بی‌شک با واکنش قاطع وطن‌پرستان ایرانی مواجه خواهد شد. در عین حال، عده‌ای در داخل کشور با فشار آوردن به رئیس‌جمهور خواستار پذیرش این خواسته‌ها یا حتی استعفای او هستند. این افراد که هیچ‌گاه در راهپیمایی‌های مردمی حضور ندارند، گویا از پشتوانه عظیم ملت ایران و قدرت بی‌بدیل آن در حمایت از نظام اسلامی بی‌خبرند.
راهپیمایی‌های ۲۲بهمن نه‌فقط یک مراسم سالانه، بلکه تبلور عزم ملی و تجلی اتحاد مردمی است که سرنوشت خود را در دست دارند. این حضور گسترده نشان‌دهنده آن است که مردم ایران همچنان پشتوانه‌ای مستحکم برای نظام جمهوری اسلامی هستند و در برابر هرگونه تهدید، اعم از داخلی یا خارجی، با صلابت ایستادگی می‌کنند.
