دانشمندان دانشگاه آکسفورد می‌گویند که به تله‌پورت کوانتومی دست یافته‌اند؛ به عبارت دیگر آنها موفق شدند 2 کامپیوتر کوانتومی مجزا در فاصله‌ای دور از هم را برای اجرای یک الگوریتم به‌طور مشترک به یکدیگر متصل کنند.
براساس گزارش Independent، محققان دانشگاه آکسفورد به نقطه عطف بزرگی در محاسبات کوانتومی رسیدند؛ آنها 2 پردازنده کوانتومی را که حدوداً 200 متر از هم فاصله داشتند، با استفاده از یک «رابط شبکه فوتونیک» به هم متصل کردند و به تله‌پورت کوانتومی دست یافتند. البته باید توجه کنید که تله‌پورت کوانتومی با مفهوم متعارف تله‌پورت کاملاً فرق دارد و یک جسم به‌صورت آنی از نقطه‌ای به نقطه دیگر جابه‌جا نمی‌شود.
محققان امیدوارند که این دستاورد زمینه‌ای برای ایجاد اینترنت کوانتومی فراهم کند.
در کامپیوترهای کوانتومی بیت‌های سنتی (صفر و یک‌ها) که برای ذخیره و انتقال اطلاعات دیجیتالی استفاده می‌شوند با بیت‌های کوانتومی (کیوبیت‌ها) جایگزین می‌شوند که می‌توانند از طریق اصل برهم‌نهی (Superposition) به صورت همزمان یک و صفر باشند. پیش‌ازاین نیز دانشمندان دیگری از تله‌پورت کوانتومی برای انتقال کیوبیت‌ها از مکانی به مکان دیگر استفاده کرده بودند. بااین‌حال، این اولین تله‌پورت کوانتومی گیت‌های منطقی (حداقل اجزای یک الگوریتم) در یک شبکه محسوب می‌شود.
«داگال مین» (Dougal Main)، از دپارتمان فیزیک دانشگاه آکسفورد و سرپرست پژوهش حاضر می‌گوید: «موارد قبلی تله‌پورت کوانتومی بر انتقال حالت‌های کوانتومی بین سیستم‌های جداشده فیزیکی متمرکز بود. ما در مطالعه خود از تله‌پورت کوانتومی برای ایجاد تعامل بین این سیستم‌های دور استفاده می‌کنیم. با تنظیم دقیق این فعل و انفعالات، می‌توانیم عملکرد گیت‌های کوانتومی منطقی را بین کیوبیت‌هایی که در کامپیوترهای کوانتومی جداگانه قرار دارند، پیاده‌سازی کنیم. این پیشرفت ما را قادر می‌سازد تا به‌طور مؤثر پردازنده‌های کوانتومی متمایز را به یک کامپیوتر کوانتومی متصل کنیم.»
به‌طور کلی، هرچه یک کامپیوتر کوانتومی کیوبیت بیشتری داشته باشد، حفظ آنها در حالت پایدار و کاهش نویز خارجی دشوارتر خواهد بود. محققان امیدوارند که با استفاده از نور (رابط شبکه فوتونیک) برای انتقال داده‌ها به‌جای سیگنال‌های الکتریکی، بتوانند بر موانع مهندسی موجود در ایجاد کامپیوترهای کوانتومی بزرگ غلبه کنند.
یافته‌های پژوهش حاضر در نیچر منتشر شده است.
