از جمله واکنش‌ها و نگرانی‌ها می‌توان به نظر تندیس تناولی، دختر پرویز تناولی و مدیر موزه این هنرمند در تهران، اشاره کرد. او با بیان اینکه این مجموعه از آثار شناخته‌شده پدرش در حوزه مجسمه‌های شهری محسوب می‌شود، گفت: «مجسمه کودکان در حال بازی در پارک دانشجو شامل هفت مجسمه از جنس برنز و تراورتن بود که سال ۱۹۶۵ ساخته شدند و متاسفانه تنها ۳ عدد از این مجسمهها باقی مانده بود، زیرا در سال‌های گذشته چهار عدد از آنها به‌تدریج به سرقت رفته بود.»
به گزارش ایلنا، دختر این هنرمند با ابراز تاسف از اینکه تاکنون هر بار یا بخشی از آثار پدرش تخریب شده یا کلا به سرقت رفته است، افزود: «باید راهکارهایی برای پایان بخشیدن به سرقت مجسمهها اندیشیده شود. من در خاطرم هست چند سال پیش نیروی انتظامی پیشنهاد کرده بود برای جلوگیری از سرقت مجسمهها، از ردیاب و GPS استفاده شود. نمی‌دانم این قبیل راهکارها چقدر سودمند است، بااینحال راهکارهای دیگری هم به ذهن می‌رسد؛ از جمله نصب دوربین‌های نظارتی هوشمند با قابلیت تشخیص حرکت و هشدار فوری، ساخت مجسمهها از مواد سنگین و غیرقابل جابه‌جایی مانند بتن مسلح، به‌کارگیری فناوری‌های نامرئی مانند کدهای QR یا نشان‌های امنیتی برای شناسایی و ردیابی، نصب سنسورهای لرزشی و هشداردهنده که به‌محض تلاش برای سرقت، هشدار فعال شود. همچنین استفاده از محافظان شهری و نیروهای مردمی برای نظارت بیشتر بر مجسمهها می‌تواند در جلوگیری از سرقت مجسمهها موثر باشد. این روش‌ها می‌توانند امنیت مجسمهها را افزایش دهند و سرقت را دشوار کنند. »
تناولی با ابراز امیدواری از اینکه ماجرای بازسازی صحت داشته باشد گفت:«هنگامی که همه مجسمهها مرمت بشوند و از این رهگذر بیشتر دیده شوند، خود به خود سواد بصری مردم بالا می‌رود و همین امر سبب می‌شود حساسیت مردم نسبت به مجسمه‌های شهری و محافظت از آنها بالا برود.»
