به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا، مدل کسب و کار آلمان، همواره با سه وجه انرژی ارزان روسیه، صادرات به سراسر جهان از جمله چین و هزینه نظامی اندک به دلیل امنیت فراهم شده از سوی آمریکا، شناخته می‌شد اما فردریش مرتس، نامزد ائتلاف احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی آلمان برای مقام صدراعظمی، در مصاحبه با نشریه اکونومیست، مانند بسیاری از اقتصاددانان و ناظران سیاسی، اظهار کرد: این مدل کسب و کار، از دست رفته است و در عین حال، افزود: رویکرد صادرات محور آلمان می‌تواند قطعا دوام بیاورد.

اعلام تعرفه‌های متقابل از سوی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، جدیدترین نشانه از تغییر ساختاری در سیاست واشنگتن و خصومت فزاینده در برابر واردات برای تضمین مشاغل بخش تولید  در سراسر کشور است. مشاغل خدمات با درآمد خوب، معمولا در شهرهای بزرگتر متمرکز هستند و  به شکاف شهری-روستایی دامن می‌زنند.

آمریکا، بزرگترین بازار صادرات آلمان است و پس از آن، چین قرار دارد که با صنایع اصلی آلمان شامل خودرو، ماشین‌آلات و مواد شیمیایی در بازارهای جهانی، به شدت رقابت دارد.

در این بین، گشایش بازارهای صادراتی جدید با توجه به مشکلات اتحادیه اروپا در انعقاد قراردادهای تجاری که صادرکنندگان و کشاورزان را به یک اندازه خوشنود کند، طول می‌کشد.

اما مسئله نگران‌کننده‌تر این است که نامزد صدراعظمی آلمان، راه‌کاری برای بخش اول فرمول قدیمی که از دست رفتن عرضه انرژی ارزان از سوی روسیه بوده است، ارائه نکرد. بدتر از آن، آلمان تصمیم گرفته تا به فعالیت نیروگاه‌های هسته‌ای خاتمه دهد و آخرین این نیروگاه‌ها، دو سال قبل تعطیل شدند. خود مرتس باور ندارد که می‌تواند این روند را معکوس کند.

از نظر عملی، این به معنای کنار گذاشتن برخی از تولیدات انرژی‌بر کشور، مانند فولاد اولیه، برای تامین انرژی مقرون به صرفه برای بخش‌های مولدتر صنعت آلمان و خانوارها است.

کلمنس فوست، اقتصاددان در ژانویه به خبرنگاران گفت: ارزش بازار صنعت فولاد آلمان، پنج میلیارد یورو است که کمتر از نصف ارزش شرکت نرم افزاری «سلونیس» (Celonis) است که موفق‌ترین استارتاپ آلمان به ارزش ۱۲.۴ میلیارد یورو است.

اگرچه صنایع انرژی‌بر، کمتر از ۲۰ درصد تولید صنعتی آلمان را تشکیل می‌دهند، اما بیش از دو سوم تقاضای انرژی آلمان را به خود اختصاص داده‌اند.

با وجود این، مرتس، پنجشنبه گذشته، در یک گفت‌وگوی تلویزیونی با رای دهندگان، به یک کارگر فولاد جوان، وعده آینده در صنعت فولاد را داد و گفت: ما نباید بدون آن کار کنیم.

در واقع، با وجود تمام لفاظی‌ها، سیاست انرژی مرتس، شبیه سیاست‌های رابرت هابک، وزیر اقتصاد آلمان از حزب سبزها است که برنامه‌های او برای ساخت نیروگاه‌های گازی جدید برای تکمیل انرژی‌های تجدیدپذیر و یارانه دادن به قیمت برق، اغلب مورد سرزنش قرار می‌گیرد.

درست مانند هابک، به نظر می‌رسد نامزد صدراعظمی آلمان می‌ترسد این حقیقت را به رای دهندگان بگوید که در سیستم متکی به انرژی‌های تجدیدپذیر، تولید انرژی‌بر، بهتر است به مکان‌هایی که انرژی تجدیدپذیر ارزان فراوانی دارند، مانند اسپانیای آفتابی یا اسکاندیناوی بادخیز، منتقل شود.

بر اساس گزارش یوراکتیو، اکنون که مدل قدیمی مسیر خود را طی کرده است. ، مرتس به عنوان صدراعظم احتمالی بعدی پس از انتخابات ۲۳ فوریه (پنجم اسفند)، باید کشورش را به سمت یک مدل جدید هدایت کند. او بهتر است از تغییرات ساختاری استقبال کند و کارگران را قادر سازد تا به صنایعی که آینده دارند، به ویژه صنایع نوآور، انتقال یابند و مطمئن شود که این صنایع بهترین شرایط مورد نیاز خود را پیدا می کنند.