هنوز زمان زیادی از چاقوکشی در کشتی شیراز نگذشته بود که در مشهد هم مسابقاتی در سطح قهرمان کشوری به تنش و جنجال کشیده شد و در ادامه عکس سرِ آسیب‌دیده رئیس هیئت مازندران در رسانه‌ها منتشر شد.

به گزارش سرویس ورزشی تابناک، مسابقات قهرمان کشوری کشتی آزاد نوجوانان، جدای از نتایج آن که جالب توجه بود، حاشیه‌های عجیبی در خود داشت که البته شدت حاشیه‌ها تا اینجای کار سومی مازندران در این رده سنی را تحت‌الشعاع قرار داده است.

فدراسیون کشتی میزبانی مسابقات را به مشهد داد. هدایت تیم ملی کشتی آزاد نوجوانان تا چند ماه پیش با بهنام احسانپوری بود که بعد از کسب مدال برنز سال ۲۰۱۹ جهان، استارت مربیگری‌اش را با کادرفنی پژمان درستکار زد و سپس به عنوان سرمربی تیم ملی نوجوانان انتخاب شد.

چند روز پیش از اعزام این تیم به مسابقات قهرمانی جهان، احسانپور با یکی از عوامل فدراسیون کشتی و همچنین غلامرضا محمدی مدیرفنی تیم‌های پایه دچار اختلاف شد و همین موضوع در نهایت برکناری او را به همراه داشت. نوجوانان با هدایت ابراهیم مهربان به مسابقات جهانی رفتند و پس از آن، علیرضا دبیر حکم سرمربیگری تیم ملی را برای عباس حاج‌کناری قهرمان پیشین کشتی جهان و هم‌تیمی سابق خود که در المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم عضو کادرفنی تیم ملی بزرگسالان در کنار غلامرضا محمدی بود، صادر کرد.

حاج‌کناری همراه با کمیته فنی‌اش به مشهد رفت، ضمن اینکه پژمان درستکار سرمربی تیم ملی بزرگسالان و ابراهیم مهربان دبیر فدراسیون کشتی هم ناظر رقابت‌ها بودند. اینطور که عنوان شده، دخالت هاشم مختاری دبیر هیئت کشتی استان خراسان رضوی در امر داوری‌ها و آن چیزی که حضور این فرد کنار تشک، تأثیر در روند مبارزه‌ها به سود میزبان داشته، مورد اعتراض رئیس هیئت کشتی مازندران قرار گرفته و او سمت مختاری حمله کرده و درگیری فیزیکی شکل می‌گیرد.

هرچند در ادامه، این دو نفر در VIP آشتی داده می‌شوند، اما در پایان مبارزه‌ها، عده‌ای که البته مازندرانی‌ها می‌گویند آیدی‌کارت به گردن داشته و از عوامل برگزاری مسابقات بودند، بر سر امید شایگان ریخته و به تلافی درگیری فیزیکی او با هاشم مختاری، او را می‌زنند.

مازندرانی‌ها می‌گویند افراد درگیر، با چاقو سمت شایگان رفته و علاوه بر کتک زدن او، به سرش آسیب می‌رسانند که چهار بخیه می‌خورد.

میزبان البته مدعی است که چاقویی در کار نبوده و سر امید شایگان، با برخورد به صندوق پیشنهادات آسیب دیده است که البته چه چاقو زده شده باشد و چه بخیه‌ها محصول برخورد با صندوق باشد، فرقی در اصل ماجرا ندارد؛ و البته از این مهم‌تر، اینکه رفته رفته درگیری در سالن‌های کشتی و چاقوکشی به امری عادی بدل می‌شود.

هنوز زمان زیادی از اتفاقات تلخی که در جریان مبارزه دو کشتی‌گیر نونهال نوشهر و بهشهر در مسابقه انتخابی استان مازندران رخ داد نگذشته، جایی که یک ویترین زشت برای کشتی‌گیران خردسالِ عشق کشتی از بی‌اخلاقی و عصبانیت و عدم کنترل خشم بود.

صحنه زشت زمانی رقم می‌خورد که برخی از عوامل کشتی بهشهر همراه با برخی از اعضای خانواده کشتی‌گیر بازنده روی تشک آمده و درگیری لفظی با داور و رئیس تشک، در نهایت منجر به لگد زدن به میز داوری شده که علاوه بر شکسته شدن لپ‌تاپ، رئیس تشک که داور درجه دو بین‌المللی است، از ناحیه دنده دچار شکستگی شده است. در ادامه هم حمله برخی از افراد حاضر در محل به او، جراحات دیگری به وی وارد کرد که این داور یک شب در بیمارستان بستری شده و با استناد به مدارک پزشکی قانونی، رئیس تشک از همه افرادی که به وی حمله‌ور شده‌اند، شکایت کرد و همچنان نیز پرونده در مراجع قضایی در حال پیگیری است.

همان وقت اداره کل ورزش مازندران نیز نسبت به این اتفاقات واکنش نشان داد، اما در ماه‌های بعدی باز هم جنجال و چاقوکشی و درگیری در سالن‎‌های دیگر ادامه داشت. از ملارد و بزن بزن در جریان مسابقات آموزشگاهی کشتی گرفته تا شیراز که فدراسیون کشتی روز گذشته احکام خاطیانش را اعلام کرد.

هنوز همه منتظر واکنش فدراسیون کشتی نسبت به ماجرای حمله قهرمان سابق جوانان جهان به سرمربی تیم ملی جوانان بودند که چاقوکشی در سالن مشهد، توجهات را به خود جلب کرد؛ اما مسئله این بار متفاوت و قابل تأمل‌تر از جنجال‌های قبلی بود.

این بار درگیری نه بین خانواده یک کشتی‌گیر با داور مسابقه، نه بین کشتی‌گیر و سرمربی تیم ملی، نه بین مربیان و کشتی‌گیران برنده و بازنده؛ که بین دو هیئت استانی بود. دو هیئت مهم کشتی، دو استانی که از دیرباز در کشتی آزاد صاحب ملی‌پوش و قهرمان و پهلوان بوده‌اند. دو بازوی فدراسیون کشتی، دو عضو مجمع فدراسیون کشتی!

دو عضوی که اگر کار کشتی طبق روال و قوانین پیش برود، باید ناظر عملکرد رئیس فدراسیون کشتی باشند، برنامه‌های فدراسیون را تأیید کنند، اما حالا هر دو، رئیس استان دیگر را عامل تنش و درگیری می‌دانند و هر دو هم طبق مصاحبه‌های‌شان، خواستار برکناری و تنبیه دیگری هستند.

این درگیری در حقیقت درگیری دو عضو مجمعی بود که طبیعتاً باید در تصمیم‌گیری‌ها در خصوص کشتی کشور تعیین‌کننده باشند و قطب‌های اصلی و بازو‌های توانمند فدراسیون محسوب شوند.