در روزهای اخیر ویدیویی از سرایدار مدرسه فرزانگان کرمان منتشر شد که در حال دلداری دادن دانشآموزان برای بازگشت به کلاس درس و مدرسه است، دانشآموز گریه میکند و آقای شورآبادی بابای مدرسه میگوید تو باید درس بخوانی، دکتر شوی و من پیشت بیام. مدرسه سر جای خودشه، درس تو هم باید سر جای خودش باشه. مدرسه فرزانگان کرمان طی اردوی یک روزه دانشآموزان خود را برای برفبازی به منطقه شهداد میبرد، اما پس از بازگشت از این اردو به دلیل نقص فنی اتوبوس دچار سانحه و واژگونی میشود. در این حادثه ۶ نفر اعم از چهار دانشآموز، پسر هفتساله و همسر سرایدار مدرسه جان خود را از دست میدهند.
به گزارش ایران، محمدمهدی شورآبادی سرایدار مدرسه فرزانگان کرمان که خود داغ سنگینی از فوت همسر و پسرش به دل دارد، متولد اردیبهشت سال ۶۶ است، اما آثار داغ همسر و فرزند چهرهاش را متأثر کرده است. او درباره اینکه با وجود همه غم و اندوهی که وجود داشت چگونه تلاش کرد تا دانشآموزان آسیب دیده و همکلاسیهای داغ دیده را به مدرسه بازگرداند، میگوید: «بعد از گذشت مدتی از آن واقعه تلخ همه دانشآموزان آسیب دیده و دانشآموزانی که همکلاسیهای خود را از دست دادند به مدرسه برگشتند.»
سرایدار مدرسه فرزانگان کرمان ادامه میدهد: «دانشآموزان پیش خودشان قرار گذاشته بودند تا زمانی که من مدرسه نیامدهام آنها هم نیایند البته که من چنین خواستهای از آنها نداشتم، اما بچهها خودشان نخواستند تا قبل از اینکه من به مدرسه بیایم، آنها هم بیایند. بچهها میگفتند اگر شورآبادی نباشد ما هم نمیآییم ولی وقتی به مدرسه آمدم، آنها هم کم کم به مدرسه و کلاس درس برگشتند.»
شورآبادی میگوید: «خیلی سخت است، برای همه ما سخت است ولی دلم میخواهد بچهها سرکلاسشان باشند، امید داشته باشند و درسشان را بخوانند. دانشآموزان بعد از این مدت تازه به مدرسه برگشتهاند. همسر و یک فرزند من در این حادثه از دست رفتند، مادر بچههایم همه دغدغههایش درس و تحصیل آنها و شادی بچهها بود.
من هم همین را میخواهم، دوست دارم بچهها شاد باشند، درس بخوانند و کاری هم اگر میکنم فقط بهخاطر همین بچههاست، نه به خاطر هیچکس دیگر. کسی نمیداند ولی خدا خوب درد ما را میداند و انشاءالله دست بچهها را بگیرد و دعای همین بچهها و دانشآموزان نخبه پشت سر من و بچههایم باشد تا بتوانم از این امتحان سخت سربلند بیرون بیایم و دختر ۱۴ ماههام را که مادر مهربانی داشت، به خوبی بزرگ کنم.»
سرایدار مدرسه فرزانگان کرمان میگوید: «الهی شکر که اکنون دانشآموزان به کلاس درسهایشان برگشتهاند، آنها تا ساعتهای آخر در کلاس مینشینند و درس میخوانند. من به آنها بارها گفتم درستان را بخوانید، پایگاه و پانسیون مطالعه شما دانشآموزان به راه است، بروید آنجا به درس خواندن ادامه دهید. بچهها در آنجا تا ساعت ۱۰ شب میمانند و مطالعه میکنند، پایگاه مطالعاتی ما از ساعت ۷ تا ۱۰ شب باز است و خوشحالم که دانشآموزان دوباره در آنجا درس میخوانند.»
او در واکنش به این سؤال که در این اردو چه پایهها و مقاطعی حضور داشتند، میگوید: «دانشآموزان پایههای مختلف در این اردو بودند، دهم، یازدهم و دوازدهم، هرکسی که خودش دوست داشت را به این اردو بردیم. اردو مختص یک مقطع و یک کلاس درس نبود بلکه هرکسی که تمایل داشت به این اردو آمد.»
شورآبادی درباره خانواده خود توضیح میدهد: «من چهار فرزند داشتم، سه پسر و یک دختر، که یک پسر هفتسالهام به نام امیرعباس که فرزند آخرم بود و همسرم را در این سانحه تلخ از دست دادم. در این اردو تنها یک فرزندم و همسرم همراه من بودند.»
در پی حادثه واژگونی اتوبوس، خانوادههای دانشآموزان فوت شده و آسیب دیده شکایت خود را ثبت کردند که در این باره سرایدار مدرسه فرزانگان کرمان میگوید: «پس از این واقعه من نیز از مقصران حادثه از جمله راننده و همه عوامل شکایت کردم.»
حوادث متعددی در اردوهای مدارس طی سالیان گذشته به دلیل سهلانگاریهای مسئولان برخی مدارس و سیستم حملونقل کشور رخ داده، اما تاکنون اصلاح عملکردی که بتواند اعتماد خانوادهها را به اردوهای دانشآموزی برگرداند، اتفاق نیفتاده است. انتظار میرود پس از برخورد قضایی با مسببان این حادثه، درباره تجهیز زیرساختهای حملونقل، استاندارد جادههای کشور و انتصاب مدیران شایسته، به طور جدیتری تصمیمگیری شود. حادثه واژگونی اتوبوس اردوی دانشآموزان مدرسه فرزانگان کرمان، عصر روز پنجشنبه ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ رخ داد و در این حادثه ۶ نفر جان خود را از دست دادند و سایر دانشآموزان نیز مجروح و زخمی شدند.