به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد؛ برای بازیگر جوانی که از کودکی وارد سینما شده است، احتمالا ۲۴ سالگی وقت شکوفایی و درخشش است اما فقط یک اشتباه کافی است تا در کره جنوبی همه چیز، حتی جان خود را از دست داد. پس از یک تصادف رانندگی در حالت مستی در مه ۲۰۲۲، حال و آینده کیم سه رون به طور کلی تغییر کرد. این تصادف تلفات جانی به همراه نداشت، اما باعث قطعی موقت برق و از کار افتادن چراغ‌هایی راهنمایی شد و همین کافی بود تا مورد هجمه مخاطبان خشمگین قرار گیرد.
مرگ نابهنگام کیم سه رون، ادامه زنجیره‌ای از خودکشی‌های تراژیک چهره‌های محبوب کره‌ای مانند مون بین، سولی، جونگ هیون و گو هارا است که همگی در اوج جوانی و شهرت، به زندگی خود پایان دادند. این اتفاقات ناگوار، مشکلات بنیادین و ساختاری موجود در این صنعت از جمله فشار کاری طاقت‌فرسا، آزار و اذیت‌های سایبری و نادیده گرفتن مشکلات مربوط به سلامت روان را به وضوح نشان می‌دهد.
پس از مرگ کیم، چندین روزنامه مهم کره سرمقاله و یادداشت‌هایی را منتشر کردند که در آن آزار و اذیت‌های آنلاین علیه این بازیگر را محکوم کردند و خواستار تغییر فرهنگ «خشن و تحمل صفر» نسبت به افراد مشهور شدند. روزنامه Hankook Ilbo با ابراز تاسف از اینکه برخی از رسانه‌ها حتی پس از مرگ کیم، تیترهای جنجالی و تحریک‌آمیز انتخاب کرده بودند، آنها را به سوءاستفاده از رنج‌های کیم برای به دست آوردن کلیک بیشتر متهم کرد و نوشت که رسانه‌های کشور نیز بخشی از این مشکل هستند.
در کره جنوبی، از هنرمندان انتظار می‌رود که در زندگی حرفه‌ای و شخصی خود، همواره بالاترین سطح استانداردها را رعایت کنند. ستاره‌های کی‌پاپ و بازیگران کی‌دراما، نه فقط به عنوان هنرمند، بلکه به عنوان الگو شناخته و «آیدل» (معبود) نامیده می‌شوند؛ به همین دلیل همواره زیر ذره‌بین هواداران و مردم هستند. تمام جنبه‌های زندگی آنها، از روابط شخصی گرفته تا فعالیت‌شان در شبکه‌های اجتماعی، به دقت بررسی و مورد قضاوت قرار می‌گیرد و بدین ترتیب در زندگی آیدل کره‌ای جایی برای آزادی فردی باقی نمی‌ماند.
صنعت سرگرمی کره جنوبی، تحت مدیریت سختگیرانه آژانس‌ها اداره می‌شود. این آژانس‌ها آزادند تا برنامه‌های کاری فشرده، آموزش‌های سخت و انتظارات رفتاری مشخصی را بر هنرمندان تحمیل کنند. ممنوعیت روابط عاطفی، محدودیت‌های رسانه‌ای و لزوم بی‌عیب و نقص بودن در انظار عمومی، از جمله قوانین رایج در صنعت سرگرمی کره است. بسیاری از ستارگان، به جهت ناتوانی در برآورده کردن این استانداردهای غیرانسانی، دچار پریشانی عاطفی شدید می‌شوند.
طبیعت پر فشار دنیای سرگرمی، اغلب به قیمت سلامت روان هنرمندان تمام می‌شود. چهره‌های مشهور با انتظارات بالای هواداران، تفتیش دائمی آنلاین و انتقادات تند و زننده مواجه‌اند که می‌تواند به تلاطمات عاطفی جدی منجر شود. با وجود این چالش‌ها، بحث در مورد سلامت روان ناپسندیده است و بسیاری از چهره‌های کره‌ای به دلیل ترس از عواقب حرفه‌ای، از درخواست کمک خودداری می‌کنند.
خودکشی علنی و متعدد ستاره‌های شناخته شده، نگاه‌ها را به این مساله معطوف کرده است. جونگ هیون از گروه SHINee، که در سال ۲۰۱۷ خودکشی کرد، یادداشتی از خود به جای گذاشت که مبارزاتش با افسردگی را توصیف می‌کرد. سولی، عضو سابق گروه f(x)، قبل از مرگش در سال ۲۰۱۹، در مورد تجربیاتش از آزار و اذیت سایبری صحبت کرده بود. گو هارا، خواننده و بازیگر دیگری نیز همان سال پس از تحمل انتقادات شدید عمومی و درگیری در دعاوی حقوقی خودکشی کرد.
یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری بحران سلامت روان در میان سلبریتی‌های کره جنوبی، آزار و اذیت آنلاین است. سایبربولینگ (قلدری مجازی) بسیار رایج است و ستارگان به دلیل اتفاق جزئی یا شخصی و یا حتی اتفاق‌های گذشته در معرض واکنش تند عمومی قرار می‌گیرند. شبکه‌های اجتماعی فضایی را برای کاربران ناشناس فراهم کرده است تا حمله را شکل دهند و آنها اغلب ظاهر، رفتار یا زندگی شخصی افراد را هدف قرار می‌دهند.
«کنسل کالچر» (فرهنگ حذف یا بایکوت) آتش این مساله را تندتر می‌سازد. هنگامی که یک سلبریتی درگیر جنجال شود، به احتمال زیاد محکومیت گسترده، تحریم برند و رکود شغلی را تجربه خواهد کرد. چنانچه کیم سه رون از سریالی که قبل از حادثه ضبط شده بود، حذف شد و قادر به شرکت در مراسم معرفی سریال نبود. او در ادامه بازیگری را کنار گذاشته و به شغل پیش‌خدمتی مشغول شده بود اما آتش تند حذف او از صحنه، دامن آن کافه را نیز گرفت و صفحات کافه‌ای که در آن کار می کرد، پر از کامنت‌های مخرب بود. چنین حملات گسترده و بی‌رحمانه می‌تواند اثرات روانی ویرانگری، به‌ویژه بر روی ستارگان جوان داشته باشد.
صنعت سرگرمی کره از دیرباز به دلیل قراردادهای سختگیرانه مرسوم، که اغلب تحت عنوان «قرارداد بردگی» از آن یاد می‌شود، مورد انتقاد قرار داشته است. در این قراردادها ساعات کار طولانی به هنرمندان تحمیل می‌شود و توجه اندکی به رفاه شخصی می‌شود. برای آژانس‌ها معمولا حفظ وجهه عمومی هنرمند به سلامت روان آنها ارجحیت دارد و آنها را از ابراز آسیب‌پذیری یا دریافت کمک پزشکی منع می‌کنند.
هر چند در حال حاضر تلاش‌های نه چندان قابل توجهی برای رسیدگی به این نگرانی‌ها صورت گرفته است. برخی از آژانس‌ها در راستای بهبود سلامت روان مراکزی را به مجموعه خود اضافه کرده‌اند و بحث‌ها در مورد شرایط کار جدی‌تر شده است. با وجود چنین تلاش‌هایی مرگ‌های سال‌های اخیر نشان می‌دهد صنعت سرگرمی کره جنوبی به اصلاحات عمیق‌تری برای محافظت از ستارگان جوان خود نیاز دارد.
کره جنوبی یکی از بالاترین نرخ‌های خودکشی را در سطح جهان دارد و مشکلات سلامت روان نه فقط سلبریتی‌ها، بلکه عموم مردم را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، نرخ خودکشی این کشور تقریباً دو برابر میانگین جهانی است. داده‌های دولتی روند رو به رشدی را نشان می‌دهد و بیش از ۱۳,۹۷۸ مورد خودکشی در سال ۲۰۲۴ ثبت شده است که نسبت به سال‌های قبل افزایش یافته است.
