به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا،بر اساس داده‌های جدید از وضعیت رطوبت نسبی در مراکز استان‌های کشور، مشخص شده که در بهمن ماه سال ۱۴۰۳، میزان رطوبت در نقاط مختلف ایران تفاوت‌های قابل توجهی دارد. این تفاوت‌ها نه تنها بر شرایط اقلیمی و محیطی تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند تبعات زیادی برای منابع آبی کشور به همراه داشته باشد.

در حالی که شمال کشور از رطوبت بالاتری برخوردار است، مناطق مرکزی و جنوبی ایران با کمبود رطوبت مواجه هستند که این مسئله نگرانی‌هایی را در زمینه تأمین منابع آبی برای کشاورزی و مصارف صنعتی و شرب به دنبال دارد.

رطوبت بالا در شمال، کمبود در جنوب

بررسی‌ها نشان می‌دهد که استان‌های شمالی کشور مانند رشت، ساری و گرگان با رطوبت نسبی بالا و مطلوبی روبه‌رو هستند. رطوبت نسبی در رشت به 83 درصد می‌رسد، در ساری 77 درصد و در گرگان 75 درصد است. این استان‌ها به دلیل بارش‌های مداوم و شرایط جغرافیایی خاص خود، از نظر منابع آبی در موقعیت بهتری قرار دارند.

اما در طرف مقابل، استان‌های جنوبی و مرکزی کشور مانند اهواز، یزد و زاهدان با رطوبت نسبی پایین‌تری مواجه هستند. این مناطق به خصوص در فصل تابستان با کمبود شدید آب روبه‌رو هستند و نیاز به مدیریت منابع آبی دارند تا از بحران‌های آبی بیشتر جلوگیری شود. به عنوان مثال، رطوبت نسبی در یزد 46 درصد، در زاهدان 46 درصد و در اهواز 54 درصد است.

چالش‌های بزرگ پیش‌رو

با توجه به وسعت کشور و تنوع جغرافیایی آن، این تفاوت‌ها در میزان رطوبت می‌تواند بر کشاورزی و مصرف آب در مناطق مختلف تأثیرات جدی بگذارد. در مناطق خشک‌تر، مانند استان‌های کرمان، سیستان و بلوچستان و یزد، نیاز به منابع آبی بیشتر در فصول گرم سال بیشتر احساس می‌شود. این مناطق برای تأمین آب شرب و کشاورزی نیازمند استفاده بهینه از منابع آبی و بهره‌برداری از روش‌های نوین آبیاری هستند.

در این میان، استان‌های شمالی با رطوبت بالا می‌توانند از سیستم‌های آبیاری کارآمد برای کشاورزی بهره‌برداری کنند، اما این نکته همچنان حائز اهمیت است که حتی در این مناطق نیز به دلیل کاهش بارش‌ها و بحران‌های خشکسالی، نیاز به برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت منابع آبی احساس می‌شود.

همانطور که از داده‌های رطوبت نسبی در بهمن ماه ۱۴۰۳ برمی‌آید، تفاوت‌های چشمگیری در میزان رطوبت در مناطق مختلف ایران وجود دارد که نشان‌دهنده نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تر برای مدیریت منابع آبی است. در حالی که استان‌های شمالی از وضعیت بهتری برخوردارند، مناطق جنوبی و مرکزی به شدت نیازمند اصلاحات در سیاست‌های آبیاری و بهره‌برداری از منابع آب هستند. بدون توجه به این مسائل، ایران در آینده با بحران‌های جدی در زمینه منابع آبی مواجه خواهد شد.

این جدول به وضوح تفاوت‌های رطوبت نسبی بین استان‌های مختلف ایران را نشان می‌دهد.