اعتماد: محمد سلیم پیروزی، هوادار پرسپولیس، یکی از هزاران عاشق فوتبال بود که با شور و شوقی بینظیر دوشنبه شب به تماشای بازی تیم محبوبش آمد. او نه تنها یک هوادار ساده، بلکه نمادی از وفاداری و عشق به پرسپولیس بود. در روز بازی حساس پرسپولیس با النصر، او با قلبی پر از امید و آرزو به ورزشگاه آزادی آمد تا از نزدیک شاهد درخشش تیمش باشد تا صعود سرخها به مرحله بعد را جشن بگیرد. این بازی برای او و دیگر هواداران به معنای یک رویداد بسیار مهم بود.
برادر هوادار فوت شده پرسپولیس در سانحه تصادف گفت: «من راننده بودم؛ خوابم گرفت و وقتی چشمم را باز کردم زیر چرخهای یک ماشین دیگر بودیم. میلاد فوت شد و برادر دیگرم در بیمارستانی در تبریز در کما است.»
یکی از اعضای خانواده او در مورد اهمیت بازیهای پرسپولیس برای محمدسلیم گفت: «آمدن به استادیوم برای تماشای بازیهای پرسپولیس کار همیشه میلاد بود و او تمام بازیهای مهم پرسپولیس را با سفر به تهران از نزدیک مشاهده میکرد.» محمدسلیم یا همان میلاد از یکی از روستاهای کردزبان و دورافتاده ارومیه به پایتخت آمد، با لباس قرمز و پرچم پرسپولیس در دست، در میان جمعیت هواداران شور و هیجان را تجربه میکرد و 90 دقیقه پرسپولیس را تشویق کرد و با بقیه خندید و هیجان و استرس و آخرش ناراحتی را احساس کرد.
برادرش در مورد سفرشان به تهران گفت: «روز یکشنبه از ساعت 11 شب از ارومیه حرکت کردیم؛ صبح رسیدیم تهران و ساعت دو رفتیم داخل ورزشگاه. 5 نفر بودیم. سه برادر و پسر خودم و پسرعمویمان.» در نهایت اما متاسفانه داستان این هوادار عاشق پرسپولیس پس از پایان بازی به یک تراژدی تبدیل شد. پس از پایان بازی، محمدسلیم با احساساتی مختلط از شادی و ناامیدی به سمت خانهاش راهی شد. او در میان خیابانهای شلوغ، با افکارش درگیر بود و به تحلیل بازی و عملکرد تیمش میپرداخت و حتما افسوس موقعیتهای از دست رفته بازیکنان پرسپولیس را میخورد تا در یک لحظه ناگهانی، زندگی او به طرز غمانگیزی به پایان رسید.
تصادفی که برای او اتفاق افتاد، نهتنها خانوادهاش را داغدار کرد، بلکه جامعه هواداری پرسپولیس را نیز تحت تاثیر قرار داد. خبر فوت او مانند یک شوک بزرگ بر دل همه هواداران فوتبال نشست.
برادرش در مورد تصادف گفت: «بعد از بازی اواخر شب به سمت شهرمان راه افتادیم. من راننده بودم. ساعت 4 صبح نزدیک زنجان بودیم که فکر میکنم خوابم برد و با یک ماشین برخورد کردیم. دیگر برادرمان در کما است و بیمارستان تبریز. من خودم هم مصدوم شدم ولی با رضایت خودم آمدم بیرون چون باید در مراسم حاضر میشدم و آنجا هم غریب بودیم.» محمدسلیم پیروزی، نهتنها یک هوادار، بلکه یک انسان با آرزوها و رویاهای بزرگ بود. او در زندگی بیست و چند سالهاش هنوز هزار و یک آرزو داشت و میخواست حالا حالاها در کنار خانواده و دوستانش و البته دختر دو سالهاش باشد اما صدافسوس که سرنوشت طور دیگری رقم خورد.
او که عاشق امید عالیشاه بود گویا قبل از بازی به یکی از برادرانش گفته بود: «کاش میشد یک عکس با امید عالیشاه بگیرم و بعدش اگر مُردم هم اشکالی ندارد.» متاسفانه میلاد جانش را از دست داد بدون اینکه بتواند با کاپیتان تیم محبوبش عکس بگیرد.
فوت محمدسلیم پیروزی یادآور این است که زندگی بسیار ناپایدار است و هیچ چیز قابل پیشبینی نیست. این حادثه تلخ میتواند درس عبرتی باشد برای بسیاری از هواداران و افراد جامعه تا به اهمیت ایمنی در خیابانها و رفتارهای احتیاطی توجه بیشتری داشته باشند. مخصوصا اگر به یاد بیاوریم که همین چند ماه پیش یکی دیگر از هواداران پرسپولیس در یک تصادف دیگر که البته داخل شهری بود جان به جان آفرین تسلیم کرد. صدف خالقی، هوادار پرسپولیس بود که بعد از بازی تیم محبوبش با نساجی حین برگشت دچار سانحه شد و درگذشت. در پایان، یاد و خاطره محمدسلیم پیروزی همواره در دل هواداران پرسپولیس زنده خواهد ماند. او نهتنها یک هوادار بلکه یک نماد از عشق و وفاداری به تیمش بود. روحش شاد و یادش گرامی باد. حالا هواداران پرسپولیس هم با یادآوری یاد او در فضای مجازی تلاش میکنند تا ارزشهای انسانی و دوستی را در کنار عشق به فوتبال نگه دارند. امید به اینکه مسوولان کشورمان هم به وضعیت ایمنی جاده و خودروها بیشتر توجه کنند و هواداران هم هنگام سفرهای درون شهری و بیرون شهری برای تماشای بازی تیم محبوبشان تمام جوانب احتیاطی را رعایت کنند. هیچ چیز ازجمله فوتبال به اندازه جان یک انسان ارزش ندارد.