به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد: «هرمز» جزیره‌ای رنگارنگ و سراسر شگفتی همچون مرواریدی در خلیج فارس است که به‌راستی که لقب «بهشت خلیج فارس» برازنده آن است. جزیره‌ای کوچک که رنگ‌ها به آن معنا می‌بخشند و در کنار ساحل آبی رنگ و زیبای خلیج فارس، جلوه‌ای از بهشت را به تصویر می‌کشد.
جزیره‌ای مملو از جاذبه‌های طبیعی از سواحل رنگارنگ و بکر گرفته تا دره‌ها و غارها و کوها، و البته جاذبه‌های انسانی‌اش که در کنار مردم خونگرمش، غذاهای محلی، صنایع دستی بومی و بازارهای محلی، آن را به یکی از مقاصد پرطرفدار در فصول سرد از اواسط پاییز تا اوایل فروردین تبدیل کرده است.
سفری که از همان ابتدا سراسر جاذبه و هیجان است، چرا که برای رسیدن به آن باید از بندرعباس سوار بر لنج‌های مسافربری کوچک شد و یک سفر دریایی ۴۵ دقیقه‌ای بسیار منحصر بفرد را در آبی نیلگون خلیج فارس تجربه کرد.
از همان بدو ورود به جزیره، لیدرهای محلی به استقبال مسافران جهت ارائه خدمات، معرفی و بازدید جزیره می‌آیند و زنان بومی که در اسکله مشغول به فروش صنایع دستی خود هستند. هرمز اگرچه کوچک است و در یک نیم روز می‌توان از تمام بخش‌های جزیره بازدید کرد، اما هرمز را باید زندگی کرد و چند روزی را برای درک آن حجم از زیبایی اختصاص داد. یا در کنار ساحل کمپ زد و شبی آرام با صدای زیبای دریا گذراند و روز خود را با تماشای یک زیبایی بی‌اندازه از دریای جنوب در کنار صخره‌هایی بلند و زیبا آغاز کرد؛ یا می‌توان در یکی از اقامتگاه‌های بومگردی هرمز که کاملا هویت و بافت اصیل جزیره را به رخ می‌کشد گذراند.
جزیره‌ای با دنیایی از رنگ و شگفتی که جاذبه‌عای طبیعی آن هر بیننده‌ای را شیفته خود می‌کند؛ «دره رنگین کمان» که خاک و سنگ آن از رنگ‌های خاص و مختلفی تشکیل شده، پس از بارندگی جلوه بی‌نظیری از خاک‌های رنگی را ایجاد می‌کند و جذاب‌ترین ویژگی این دره زیبا جاده‌ای کهربایی‌رنگ است که مانند رود از وسط آن عبور می‌کند.
همچنین دره مجسمه‌ها را می‌توان در زمره شگفتی‌های جهان دانست که پس از عبور از یک جاده باریک با کوه‌های سنگی در دو طرف آن، به دره‌ای با سنگ‌هایی به اشکال عجیب همچون اژدها، خروس و... می‌رسیم که دریای نیلگون و ساحل درخشان نقره‌ای از پشت آن زیبایی غیرقابل وصفی را به تصویر می‌کشد و تماشای طلوع و غروب از صخره‌های مرتفع تصویری است که تا مدت‌ها در ذهنتان باقی می‌ماند. ساحل درخشان نقره‌ای و خاک سرخ جلوه ویژه‌ای به منظره بخشیده و دریا به‌دلیل وجود خاک سرخ در این ساحل به دو رنگ آبی و سرخ درآمده که موجب منحصربه‌فرد بودن این جزیره شده است.
جمعیت کم و سکوت حاکم بر تمامی بخش‌های جزیره باعث شده تا هرمز به یک محیط بکر و آرام برای طبیعتگردان تبدیل شود، البته که طی چند سال اخیر به‌دلیل ورود گردشگران بیش از حد از بکر بودن و آرامشش کاسته شده و آسیب‌های محیطی بسیاری به جاذبه‌های شگفت‌انگیز این جزیره وارد شده است.
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های سفر به هرمز، سوار شدن بر موتورهای سه چرخ با ظرفیت ۶ نفره است که می‌توان با آن کل جزیره را چرخید. این موتورها در کنار دسترسی راحت‌تر، فرصتی را برای تماشای تمام جزئیات و زیبایی‌ها به همراه لذت بردن از هوای مطبوع آنجا فراهم می‌کنند. در طول مسیر با سه‌چرخه‌ها می‌توان کوه الهه نمک، کوه برفی، دره رنگین کمان، ساحل کمپ، جنگل حرا، غار نمکی، دره مجسمه‌ها، ساحل سرخ و نقره‌ای را ببینید. البته، قدم زدن، دوچرخه‌سواری در کنار ساحل و شنا کردن در کنار قایق سواری دور جزیره را می‌توان یکی از جذاب‌ترین تفریحات دانست که ضمن عبور در دریای زیبای خلیج‌فارس می‌توان تمامی زیبایی‌های جزیره همچون ساحل‌های مفنغ، محیط زیست، غارهای آبی، ساحل سرخ و نقره‌ای را مشاهده کرد.
اما در کنار بازدید از جاذبه‌های طبیعی جزیره، باید به قدم به درون بافت شهری جزیره گذاشت و از کوچه پس کوچه‌های آن عبور کرد و با مردمان خونگرم و اصیلش به گفت و گو نشست. در مسیر درون شهری کنار ساحل خیابان سنگفرش شده‌ای با درختان نخل وجود دارد که زیبایی بی‌نظیری به آن بخشیده که دریای نیلگون خلیج‌فارس در یک سمت و خانه‌های سنتی با گل‌ها و نقاشی‌های خاص در سمت دیگر جلوه بسیار زیبایی را به شهر داده است. پیاده‌روی در جزیره و به‌ویژه شبگردی در کوچه پس کوچه‌های محله قدیمی جزیره، با دیوارهای گلی یکی از جاذبه‌های گردشگری هرمز است که نشان می‌دهد، بافت سنتی تا چه اندازه در تار و پود جزیره حکمفرماست.
اما آنچه که در حین قدم در دل کوچه پس کوچه‌های هرمز در بافت مسکونی آن بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد، دیوارهای نقاشی شده با طرح‌های خاص است که این، حاکی از علاقه‌مندی بومیان به هنر به‌ویژه نقاشی است. به‌گونه‌ای که تمامی دیوارهای شهر توسط هنرمندان بومی نقاشی شده و مضمون عمده طرح‌ها تاریخ و فرهنگ مردم جزیره است و دریا و موجودات دریایی نماد مهم مردم جزیره به‌شمار می‌روند.
علاوه براین، موسیقی محلی نیز یکی دیگر از هنرهای خاص مردم بومی است که عمدتا در تمامی مسیرها هنرمندان مشغول ارائه هنر موسیقایی خود به گردشگران هستند. باتوجه به گرم بودن هوا در این جزیره، شب‌ها زمان مناسبی برای گردهم آمدن مردم بومی و گردشگران در کافه باغ‌ها است و وجود گروه‌های موسیقی محلی و طنین‌انداز شدن موسیقی زیبای جنوبی، شبهای هرمز را به یک خاطره بی‌بدیل تبدیل کرده است.
این جزیره از یک موزه کوچک به نام موزه و نگارخانه نادعلیان برخوردار است که در آنجا هنرهای افراد همچون نقاشی، سنگ‌های حکاکی شده، نقاب‌ها و دست‌سازهای زینتی به نمایش گذاشته شده است و شاید بتوان معرفی جزیره هرمز به‌عنوان یک مقصد مهم گردشگری را تلاش‌های بنیان‌گذار این موزه دانست که با شناساندن ظرفیت‌های طبیعی به مردمان بومی امکان درآمدزایی از طریق جذب گردشگر و فروش محصولات صنایع‌‌دستی را برای آنها فراهم کرده است.
در این جزیره زیبا علاوه بر جاذبه‌های طبیعی و انسانی خاص، «غذاهای محلی» یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری محسوب می‌شود که عمده دلیل این جذابیت در کنار طعم متفاوت و بی‌نظیر غذاها محل سرو غذاهاست که بومیان خانه‌های خود را به‌عنوان رستوران در اختیار مسافران قرار می‌دهند و گردشگران می‌توانند در کنار آنان به مشاهده مراحل پخت غذاها بپردازند. خانه‌های کاملا سنتی که با نقاشی روی دیوارها و گل‌آرایی و استفاده از دست‌سازهای محلی محیط بسیار زیبا و منحصربه‌فردی را برای سرو غذای مسافران ایجاد کرده است. شاید بتوان راز طعم متفاوت و بی‌نظیر غذاهای جزیره را علاوه بر ادویه‌های خاص محلی استفاده از خاک سرخ دانست. در واقع آنچه منجر به منحصربه‌فرد شدن جزیره هرمز شده وجود کوه‌های خوراکی است که خاک سرخ با نام محلی «گِلَک» در تمامی غذاهای محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
عکس‌ها توسط زهرا لطیفی گرفته شده است.
