به گزارش خبرگزاری مهر از الجزیره، مهم‌ترین چالش، گذار از موتورهای احتراق داخلی به خودروهای الکتریکی است؛ حوزه‌‌‌ای که آلمان در آن فاقد کنترل بر فناوری کلیدی باتری است. همزمان، کاهش تقاضا برای خودروهای برقی در اروپا، پس از حذف یارانه‌‌‌ها توسط دولت شولتز در اواخر ۲۰۲۳، بر مشکلات افزوده است. در بازار چین، که زمانی بهشت سودآوری خودروسازان آلمانی بود، اوضاع به‌‌‌شدت تغییر کرده است. این رابطه تجاری که دهه‌‌‌ها به نفع شرکت‌های آلمانی بود، از سال ۲۰۱۸ با کاهش فروش خودرو در چین رو به افول گذاشت. در سال ۲۰۲۴، فروش BMW در این بازار ۱۳ درصد، مرسدس بنز ۷درصد و فولکس‌‌‌واگن ۱۰درصد کاهش یافته است. رقبای چینی با عرضه خودروهای برقی ارزان‌‌‌تر و فناوری پیشرفته‌‌‌تر، سهم بازار خودروسازان آلمانی را تصاحب کرده‌‌‌اند.
نوآ بارکین، مشاور ارشد گروه رودیوم، معتقد است برای مدت طولانی وضعیت در چین آنقدر مساعد بود که خودروسازان آلمانی همچنان در تلاشند تا موفقیت گذشته را احیا کنند. این وابستگی به بازار چین، اهرم فشاری را در اختیار پکن قرار داده که می‌تواند علیه منافع آلمان به کار گرفته شود. هزینه‌‌‌های بالای انرژی پس از بحران اوکراین، وابستگی آسیب‌‌‌پذیر آلمان به گاز روسیه را آشکار ساخت و بر قیمت مواد اولیه صنعت خودرو همچون فولاد و آلومینیوم تاثیر منفی گذاشت. این مساله با تهدید تعرفه‌‌‌های جدید دونالد ترامپ بر این فلزات، پیچیده‌‌‌تر شده است. خودروسازان آلمانی همچنین با بالاترین هزینه‌‌‌های نیروی کار در جهان روبه‌رو هستند، میراثی از اتحادیه‌‌‌های قدرتمند کارگری و سودهای کلان دهه‌‌‌های گذشته از بازار چین. این امر سبب شده تا تولید به کشورهای ارزان‌‌‌تر منتقل شود؛ به‌‌‌طوری که از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳، تولید خودرو در خاک آلمان ۸درصد کاهش یافته است.
فولکس‌‌‌واگن، بزرگ‌ترین خودروساز اروپا، برای نخستین بار در تاریخ ۸۷ ساله خود، خواستار کاهش ۱۰ درصدی دستمزدها و تعطیلی سه کارخانه شد که البته با مقاومت اتحادیه‌‌‌های کارگری و اعتصاب‌‌‌های هشداردهنده مواجه شد. این شرکت گرچه از تعطیلی کارخانه‌‌‌ها عقب‌‌‌نشینی کرد، اما کارگران با کاهش حقوق و مزایا موافقت کردند. خودروسازان آلمانی میلیاردها دلار برای توسعه مدل‌‌‌های جدید الکتریکی و تجهیز مجدد کارخانه‌‌‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌‌‌اند، اما تصمیم دولت برای قطع یارانه‌‌‌ها، بازار خودروهای برقی را با رکود مواجه ساخت. سیاستمداران آلمانی، به‌‌‌ویژه فردریش مرز که در آستانه انتخابات با ۲۹درصد آرا پیشتاز است، خواستار تجدیدنظر در مهلت ۲۰۳۵ اتحادیه اروپا برای حذف خودروهای احتراقی شده‌‌‌اند.
با این حال، خودروسازان نگران هستند که چنین تغییراتی می‌تواند برنامه‌‌‌های بلندمدت سرمایه‌گذاری آنها در برقی‌‌‌سازی را مختل کند. بازگشت ترامپ به کاخ سفید نیز چالش دیگری است. سیاست‌‌‌های او در لغو یارانه‌‌‌های خودروهای برقی و افزایش تعرفه‌‌‌ها می‌تواند برنامه‌‌‌ریزی دقیق خودروسازان آلمانی برای بازار آمریکای شمالی را بر هم زند. چالش اصلی پیش روی صنعت خودروی آلمان این است که آیا مهارت مهندسی سنتی این کشور همچنان می‌تواند خودروهای برقی جذابی تولید کند که رقبای چینی را شکست دهد و بار دیگر این صنعت را به نیروی محرکه اقتصاد آلمان تبدیل کند.
احیای این صنعت نیازمند اصلاحات گسترده در بوروکراسی، کاهش هزینه‌‌‌ها و همکاری نزدیک‌‌‌تر با اتحادیه اروپاست. مرز وعده داده در صورت پیروزی، رهبری قوی‌‌‌تری در اروپا ارائه دهد، اما به گفته ماتیاس زینک، رئیس لابی تامین‌‌‌کنندگان خودرو CLEPA، تردیدهایی درباره توانایی احیای کامل این صنعت وجود دارد.
