به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، خرابی آسفالت جادههای بینشهری دیگر به امری عادی تبدیل شده است؛ چالههایی که خودروها را به چالش میکشد، ترکهایی که ایمنی جاده را تهدید میکند و روکشهایی که خیلی زودتر از موعد مستهلک میشوند. این در حالی است که وزارت راه و شهرسازی و سازمان راهداری وظیفه مستقیم در نظارت، نگهداری و بهسازی این مسیرها دارند، اما شواهد نشان میدهد که این وظایف آنطور که باید اجرا نمیشوند.
طبق ضوابط، روکش آسفالت باید مطابق با استانداردهای ملی و بینالمللی اجرا شود. اما واقعیت جادهها چیز دیگری میگوید: کیفیت پایین مصالح، اجرای غیراصولی و نبود نظارت کافی باعث شده تا بسیاری از محورهای بینشهری با کمترین فشار ترافیکی هم دچار فرسایش شدید شوند.
راهداری مسئول نظارت و نگهداری راههاست، اما بررسیها نشان میدهد که بسیاری از مسیرها ماهها و حتی سالها بدون مرمت رها میشوند. ترکها و چالهها که باید بهسرعت ترمیم شوند، بهتدریج به عامل تصادفات مرگبار تبدیل میشوند.
یکی از مشکلات همیشگی، ضعف نظارت بر عملکرد پیمانکاران است. بسیاری از پروژههای آسفالتریزی در دوره ضمانت نیز دوام نمیآورند، اما خبری از برخورد قاطع با مقصران نیست. چرا پیمانکاران متخلف همچنان قراردادهای جدید دریافت میکنند؟ چرا هزینههای سنگین بازسازی، بار دیگر بر دوش مردم گذاشته میشود؟
وزارت راه و شهرسازی نمیتواند از این مسئولیت شانه خالی کند. کیفیت پایین جادهها تنها یک مشکل فنی نیست؛ بلکه یک تهدید جدی برای جان و مال مردم است. آیا وقت آن نرسیده که بهجای وعدههای تکراری، اقداماتی عملی برای حل این بحران صورت گیرد؟
شهرام مبصر- فعال حوزه اجتماعی با ارسال این فیلم به خبرنگار اجتماعی رکنا گفت: "وقتی ما از جادههای حادثهخیز صحبت میکنیم، یکی از مهمترین مصادیق آن همین وضعیت نابسامان روکشهای آسفالت است. بهعنوان نمونه، محور اتوبان کاشان به قم و مسیر بالعکس یکی از جادههایی است که به دلیل تخریب گسترده روکش آسفالت، مشکلات زیادی را برای رانندگان ایجاد کرده است. متأسفانه، فرسودگی شدید سطح جادهها و وجود دستاندازهای متعدد، کامیونها و تریلرهای سنگین را مجبور کرده که برخلاف قوانین معمول، در لاین سرعت یا لاین وسط حرکت کنند. این موضوع نهتنها ایمنی جاده را کاهش میدهد، بلکه احتمال وقوع تصادفات شدید را نیز افزایش میدهد."
وی در ادامه توضیح داد: "رانندگان خودروهای سنگین معمولاً از این شرایط گلایه دارند و میگویند که ناچارند چنین شیوهای را برای رانندگی انتخاب کنند. دلیل این مسئله مشخص است؛ آنها تلاش میکنند از آسیب رسیدن به وسایل نقلیه خود جلوگیری کنند، چراکه هزینههای قطعات یدکی بهشدت افزایش یافته و در شرایط تحریم، تهیه لوازم موردنیاز برای تعمیر و نگهداری خودروهای سنگین، دشوار و پرهزینه شده است. در چنین شرایطی، آنها ترجیح میدهند با عبور از لاینهایی که کمترین آسیب را به لاستیک و شاسی خودرو وارد میکنند، از هزینههای گزاف تعمیرات جلوگیری کنند."
مبصر همچنین به پیامدهای خطرناک این وضعیت اشاره کرد و گفت: "یکی از نتایج مستقیم این مشکل، حرکت نامنظم و مارپیچ کامیونها و تریلرها در جادههاست. رانندگانی که در لاین سرعت در حال حرکت هستند، ممکن است ناگهان با یک وسیله نقلیه سنگین روبهرو شوند که به دلیل یک دستانداز یا خرابی روکش آسفالت، مسیر خود را تغییر داده و وارد لاین سرعت شده است. این شرایط میتواند منجر به تصادفات زنجیرهای و حوادث مرگبار شود. کافی است تصور کنید که یک خودروی سواری با سرعت بالا در حال حرکت است و ناگهان متوجه میشود که یک تریلی یا کامیون، بدون هشدار قبلی، مسیر او را مسدود کرده است. این وضعیت بارها و بارها در جادههای ما رخ داده و جان بسیاری از هموطنان را گرفته است. درحالیکه راهحل این مشکل، چیزی جز بهبود کیفیت آسفالت و اجرای نظارت دقیق بر تعمیر و نگهداری جادهها نیست."