همشهری آنلاین: دادن این جایزه به این فیلم، که پرترهای از دختری نوجوان با تخیلی پرشور است و احساسات خود را نسبت به معلمش در قالب مقاله شخصی متحولکنندهای بیان میکند، معنای شاعرانه خاصی دارد. این فیلم سومین قسمت از سهگانهای اثر این نویسنده و کارگردان نروژی است. قسمت اول این سهگانه سال پیش در بخش پانورامای جشنواره فیلم برلین ۲۰۲۴ به نمایش درآمد و قسمت دوم آن در تابستان گذشته در جشنواره ونیز رقابت کرد.
به گزراش ورایتی، هاوگرود هنگام دریافت جایزه از رئیس هیئت داوران تاد هینز گفت: «اسم فیلم Drømmer است، که در نروژی یعنی رویاها و این واقعاً فراتر از بزرگترین رویاهای من بود. فقط میخواهم بگویم: بیشتر بنویسید و بیشتر بخوانید. این کار ذهن شما را گسترش میدهد و برایتان بسیار مفید است.»
برندگان دیگر جشنواره
جایزه بزرگ هیئت داوران ــ که معادل مقام دوم بین ۱۹ فیلم رقابتی است ــ به کارگردان برزیلی گابریل ماسکارو برای فیلم «مسیر آبی» اهدا شد. این فیلم به شیوهای متفاوت و با نگاهی خوشبینانهتر از سایر آثار دیستوپیایی، نحوه رفتار جامعه با سالمندان را به چالش میکشد و آیندهای را به تصویر میکشد که در آن افراد بالای ۷۵ سال به اردوگاهی عظیم فرستاده میشوند. با این حال، تماشاگران هرگز این «کلونی» را نمیبینند، چون شخصیت اصلی فیلم از این کاروان فرار میکند و مسیر خود را در پیش میگیرد.
جایزه هیئت داوران به فیلم «پیام» از کارگردان آرژانتینی ایوان فوند تعلق گرفت. همچنین کارگردان چینی هوا منگ جایزه بهترین کارگردانی را برای فیلم «زندگی در سرزمین» به دست آورد. در حالی که فیلمهای «رویاها» و «مسیر آبی» محبوب منتقدان و تماشاگران جشنواره بودند، این دو جایزه به نوعی شگفتی محسوب میشدند.
جوایز بازیگری و فیلمنامه
رز بیرن جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی را برای نقشآفرینی برجسته خود در فیلم «اگر پا داشتم، لگد میزدم» به کارگردانی مری برونشتاین به دست آورد. در این فیلم، بیرن نقش مادری درمانده را بازی میکند که بین کار به عنوان رواندرمانگر و مراقبت از فرزند با نیازهای ویژه درگیر است.
اندرو اسکات جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را برای ایفای نقش ریچارد راجرز، آهنگساز برادوی، در فیلم «ماه آبی» به کارگردانی ریچارد لینکلیتر دریافت کرد. این فیلم به نقطه عطفی در زندگی حرفهای راجرز میپردازد، زمانی که او از همکاری با لورنس هارت (با بازی ایتن هاوک) جدا شده و همکاری با اسکار همرشتاین را آغاز میکند. اسکات که نتوانست در مراسم حضور یابد، در پیامی ویدیویی از خاطره انتخاب شدن به عنوان یکی از ستارگان نوظهور جشنواره پنج سال پیش یاد کرد.
رادو جود، کارگردان رومانیایی که چهار سال پیش برای فیلم «بدشانسی یا فیلم دیوانهوار» برنده خرس طلایی شده بود، امسال جایزه خرس نقرهای برای بهترین فیلمنامه را برای فیلم طنز سیاسی خود با نام «کنتیننتال ۲۵» دریافت کرد. او هنگام دریافت جایزه با شوخی گفت: «خب، من فیلمنامهنویس بدی هستم، پس گرفتن این جایزه خیلی خندهدار است.» سپس از صنعت سینما خواست با افزایش بودجهها مبارزه کند و در پایان بیانیهای سیاسی داد: «امیدوارم دادگاه کیفری بینالمللی لاهه کار خود را علیه این جنایتکاران ادامه دهد. و با توجه به اینکه فردا در اینجا [آلمان] انتخابات دارید، امیدوارم سال آینده جشنواره برلین با فیلم «پیروزی اراده» از لنی ریفنشتال افتتاح نشود.»
بخشهای جدید جشنواره
از نوآوریهای مهم تریشیا تاتل در این دوره اضافه شدن بخش جدید Perspectives (چشماندازها) بود که جایگزین بخش Encounters (مواجهات) شد و به طور کامل بر اولین آثار کارگردانان تازهکار تمرکز داشت. در این بخش، آمریکای لاتین بار دیگر عملکرد خوبی از خود نشان داد و هیئت داوران Perspectives فیلمساز مکزیکی ارنستو مارتینز بوسیو را برای فیلم «شیطان سیگار میکشد (و کبریتهای سوخته را در همان جعبه نگه میدارد)» بهعنوان بهترین اثر اولین کارگردانی این بخش انتخاب کرد.