فرهاد مجیدی دوباره دست به جادو زد. مردی که همیشه در بزنگاه‌های بزرگ، روایت‌های غیرمنتظره را رقم می‌زند، این بار در سرزمین امارات، در دل چالشی سخت و در تیمی که برای بقا می‌جنگید، نشان داد که هنوز هم می‌تواند داستان‌های فراموش‌نشدنی خلق کند.

وقتی او هدایت البطائح را پذیرفت، تیمی که تنها دو برد در کل فصل داشت و در ۹ بازی اخیرش ۸ شکست خورده بود، خیلی‌ها به تصمیمش خرده گرفتند. چرا باید یک مربی جاه‌طلب چنین چالشی را قبول کند؟ چرا تیمی را بپذیرد که محکوم به سقوط به نظر می‌رسید؟ مگر او نمی‌توانست تیمی بهتر، جایگاهی امن‌تر و مأموریتی ساده‌تر انتخاب کند؟ اما فرهاد، همان فرهادِ همیشه بود. مردی که به جای فرار از چالش، به دل آن می‌زند و نشان می‌دهد که برایش هیچ راهی بن‌بست نیست.

او از همان اولین بازی، تأثیر خود را روی تیم گذاشت. در دیداری که همه انتظار داشتند البطائح باز هم شکست بخورد، آنها برابر الوحده، تیمی که مدعی قهرمانی بود و در جایگاه سوم جدول قرار داشت، یک نمایش خوب ارائه دادند. شاگردان مجیدی، تیم قدرتمند الوحده را در خانه‌اش با دو گل شکست دادند و این، یک زنگ خطر بزرگ برای تمام لیگ امارات بود. البطائحِ فرهاد، آمده بود تا برای بقا بجنگد و نشان دهد که از پیش بازنده نیست.

اما فوتبال همیشه روی خوشش را نشان نمی‌دهد. دو شکست تلخ برابر شباب الاهلی و العین، که هر دو از قدرت‌های اصلی لیگ هستند، کار را سخت‌تر کرد. با این حال، تیم مجیدی در این دو مسابقه نشان داد که کاملاً شایسته کسب امتیاز بوده و اگر کمی خوش‌شانسی همراه آنها می‌شد، می‌توانستند نتایج بهتری بگیرند. اما چیزی که در این تیم تغییر کرده بود، ذهنیت جنگندگی بود. آنها حالا باور داشتند که می‌توانند، حتی برابر تیم‌های بزرگ.

پس از این ناکامی‌ها، همه منتظر بودند ببینند واکنش البطائح چگونه خواهد بود. آیا این تیم دوباره به همان مسیر شکست‌های متوالی بازخواهد گشت؟ آیا باز هم در لاک دفاعی فرو می‌رود و به سرنوشت محتوم سقوط تن می‌دهد؟ پاسخ، در دیدار برابر شارجه داده شد. جایی که البطائح با یک بازی شجاعانه، تیم مدعی قهرمانی را در خانه‌اش شکست داد.

شارجه تیمی نبود که به راحتی امتیاز از دست بدهد. تیمی که تنها رقیب جدی شباب الاهلی برای قهرمانی محسوب می‌شد و به این سه امتیاز نیاز مبرمی داشت. فاصله‌اش با صدر جدول تنها ۴ امتیاز بود و برد در این بازی، می‌توانست آنها را همچنان در کورس نگه دارد. اما البطائح، تمام رؤیا‌های آنها را نابود کرد. آناتولی آبانگ، با یک ضربه سر در دهانه دروازه، کار را تمام کرد و تیم مجیدی سه امتیاز ارزشمند را به خانه برد.

این پیروزی، نه‌تنها برای البطائح حیاتی بود، بلکه کل لیگ را تحت تأثیر قرار داد. شباب الاهلی که همزمان موفق شد العروبه را شکست دهد، حالا اختلافش را در صدر جدول به ۷ امتیاز افزایش داده و شاید بتوان گفت که فرهاد مجیدی، امشب نه‌تنها تیمش را یک قدم دیگر از سقوط دور کرد، بلکه عملاً قهرمان لیگ را هم مشخص نمود.

اما چیزی که این برد را خاص‌تر می‌کند، چهارمین پیروزی فرهاد مجیدی برابر اولاریو کوزمین، سرمربی باتجربه و سرشناس شارجه بود. او پیش از این یک بار در لیگ و دو بار در جام حذفی این مربی را شکست داده بود و حالا یک بار دیگر، استاد تاکتیک را مغلوب کرد. این در حالی است که در دوران هدایت کلباء، سه بار نیز برابر شارجه شکست خورده بود، اما حالا کفه ترازو به سود او سنگین‌تر شده است.

با این نتیجه، البطائح ۵ امتیاز از منطقه سقوط فاصله گرفته و حالا امید‌های بیشتری برای بقا دارد. آنها از تیم رده سیزدهم، یعنی دبا الحصن، فاصله گرفته‌اند و دیگر نمی‌توان آنها را تیمی در آستانه سقوط دانست. اما مأموریت هنوز تمام نشده. لیگ همچنان ادامه دارد و نبرد برای بقا هنوز به پایان نرسیده است.

فرهاد مجیدی تیمی بحران‌زده را تحویل گرفت و در مدت کوتاهی، آن را به تیمی تبدیل کرد که حتی بزرگ‌ترین مدعیان لیگ را هم به زانو درآورده است. حالا او و تیمش، آماده‌اند تا جنگ را تا آخرین لحظه ادامه دهند. هیچ‌کس نمی‌داند پایان این داستان چگونه رقم خواهد خورد، اما یک چیز قطعی است: با فرهاد مجیدی، هیچ چیز غیرممکن نیست.

منبع: ورزش۳