به گزارش اقتصادنیوز، ژئوپلتیکال مانیتور با انتشار یادداشتی مدعی شد: از زمان ورود حوثی‌ها به درگیری اسرائیل-حماس در اواخر سال 2023، آنها به تدریج قدرت نظامی و نفوذ سیاسی خود را افزایش داده‌اند. جنگ توان این گروه برای جذب نیروها را افزایش داده و موجب شده تا تعداد نیروهای عضو این گروه از حدود 220 هزار نفر در سال 2022 به حدود 350 هزار نفر تا اواخر 2024 برسد.
پایگاه حوثی‌ها در شمال یمن همچنان قوی‌تر شده و قبایل محلی و گروه‌های سیاسی که با موضع ضداسرائیلی آنها هم‌راستا هستند، به آنها پیوسته‌اند.
از همین رو، به ادعای منابع غربی توانایی این گروه در بهره‌برداری از درگیری‌های منطقه‌ای برای دستیابی به منافع سیاسی و نظامی، نگرانی‌هایی را درباره ثبات داخلی یمن و امنیت منطقه ایجاد کرده است.
این موسسه مطالعاتی در ادامه یادداشت ادعایی‌اش آورد: قدرت نظامی حوثی‌ها با حمایت‌های ایران افزایش یافته است. اکنون زرادخانه این گروه می‌تواند اهدافی را در فاصله‌های طولانی از جمله اسرائیل، کشتی‌های جنگی ایالات متحده و بریتانیا و مسیرهای تجاری حیاتی دریای سرخ و خلیج عدن هدف قرار دهند. (این ادعا در حالی است که ایران هرگونه حمایت نظامی از حوثی ها را رد کرده با این همه تاکید دارد که این گروه به عنوان بخشی از محور مقاومت از حمایت‌های دیپلماتیک و سیاسی تهران برخوردار است).
به ادعای ناظران، دکترین نظامی این گروه فراتر از تاکتیک‌های سنتی چریکی پیش رفته و استراتژی‌هایی مشابه با دیگر اعضای مقاومت همچون حزب‌الله و حماس، اتخاذ کرده است. این تحول شامل استفاده از جنگ پهپادی، حملات موشکی هدایت‌شده دقیق و وابستگی فزاینده به تاکتیک‌های جنگ الکترونیک برای مقابله با سیستم‌های دفاع هوایی و موشکی است.
حوثی‌ها همچنین استراتژی‌های پیچیده‌ای برای استقرار نیروها توسعه داده‌اند که شامل استفاده از سکوی‌های پرتاب متحرک، نواحی ساحلی و تاسیسات زیرزمینی عمیق است.
از نوامبر 2023، این گروه بیش از 100 حمله در دریای سرخ انجام داده که باعث اختلالات جدی در حمل‌ونقل تجاری شده و در زنجیره‌های تأمین جهانی تاخیر ایجاد کرده و واکنش‌های بین‌المللی را به دنبال داشته است. این کمپین دو هدف دارد؛ نمایش قدرت در عرصه جهانی و تقویت مشروعیت و نمایش حمایت این گروه از فلسطین و حاکمیت یمن.
هم‌راستایی ایدئولوژیک حوثی‌ها با حزب‌الله و حماس -که اغلب تحت عنوان «محور مقاومت» شناخته می‌شود-موقعیت آنها را هم در سطح منطقه‌ای و هم داخلی تقویت کرده است. شعارهای ضداسرائیلی و ضدآمریکایی آنها در یمن طنین انداز شده و به احساسات ضدغربی در این منطقه دامن زده است.
حال حوثی‌ها به عنوان مدافع حاکمیت یمن و فلسطین نمایان شده و مشروعیت داخلی خود را تثبیت کرده‌اند. به ادعای ناظران، ورود آنها به درگیری اسرائیل-حماس به ویژه باعث شده تا حمایت عمومی بیشتری کسب کنند؛ چرا که آنها به‌عنوان مشارکت‌کننده فعال در نبرد با تجاوزات غربی و اسرائیلی دیده می‌شوند. این روایت به حوثی‌ها کمک کرده تا تسلط خود بر شمال یمن را محکم‌تر کرده و رقبای سیاسی و گروه‌های مخالف را بیشتر حاشیه‌نشین کنند.
حملات حوثی‌ها به مسیرهای دریای سرخ تنش‌های ژئوپولیتیکی را به شدت افزایش داده و واکنش‌های نظامی و اقتصادی از سوی ایالات متحده و متحدانش را برانگیخته است. ابتدا حوثی‌ها اعلام کردند که کشتی‌های اسرائیلی را هدف قرار می‌دهند، اما هدف‌گیری فزاینده و بی‌تفاوت آنها به کشتی‌های تجاری، منجر به بی‌ثباتی در سطح منطقه شده است.
توانایی آنها در تهدید مسیرهای حیاتی تجاری دریایی، از جمله مسیرهای حمل‌ونقل نفت و کالا، کشورهای غربی را مجبور به واکنش کرده است. ایجاد گشت‌های دریایی چندملیتی با هدف بازدارندگی حملات بیشتر و حفاظت از مسیرهای تجاری حیاتی در جریان است، اما چالش‌هایی در خنثی‌سازی کامل تهدید حوثی‌ها باقی مانده است.
واکنش‌های غربی تاکنون عمدتاً دفاعی بوده و عملیات هجومی محدودی علیه مناطق تحت کنترل حوثی‌ها انجام شده است. در حالی که حملات هوایی به سایت‌های پرتاب موشک، سیستم‌های راداری و تأسیسات ذخیره‌سازی صورت گرفته است، اما توانایی‌های نظامی اساسی حوثی‌ها به‌طور قابل‌توجهی کاهش نیافته است.
این گروه با جابه‌جایی مکرر تجهیزات، استفاده از تاکتیک‌های ضربه و فرار و به‌کارگیری ساختارهای فرماندهی غیرمتمرکز، توانسته است عملیات خود را ادامه دهد. اما به نظر می‌رسد حوثی‌ها آماده‌اند تا کمپین خود در دریای سرخ را نگاه داشته و حملات پراکنده به اسرائیل را به‌ویژه تا زمانی که وضعیت غزه حل نشده، ادامه دهند.
توانایی آنها در حفظ وحدت داخلی با وجود اختلافات تاریخی قبیله‌ای و سیاسی نشان می‌دهد که آنها به‌عنوان یک نیروی غالب در یمن باقی خواهند ماند. از طرفی دیگر تمایل سعودی‌ها برای عدم دخالت مجدد در جنگ بزرگ مقیاس، دست حوثی‌ها را تقویت کرده و گسترش آنها به جنوب یمن را امکان‌پذیر می‌سازد.
با این حال، به ادعای ناظران، فعل و انفعال‌های حوثی‌ها خطرات بالقوه‌ای را به همراه دارد. فشار به سمت جنوب می‌تواند مداخله مجدد بازیگران منطقه‌ای همچون امارات متحده عربی را برانگیزد که منافع آنها در تأمین مسیرهای تجاری دریایی در خلیج عربی و کنترل بنادر یمن است.
علاوه بر این، گسترش دامنه نفوذ حوثی‌ها می‌تواند خلاهای امنیتی ایجاد کند که گروه‌هایی همچون القاعده در شبه‌جزیره عربی (AQAP) و داعش از آن بهره‌برداری کنند، که وضعیت امنیتی شکننده یمن را پیچیده‌تر می‌سازد.
وجود چندین فاکتور مختلف، از جمله جدایی‌طلبان جنوبی و شبه‌نظامیان قبیله‌ای، پیچیدگی‌های بیشتری شرایط را بحرانی‌تر کرده و ممکن است منجر به درگیری‌های طولانی‌مدت و بی‌ثباتی شود.
در عین حال، مداخله بین‌المللی قابل توجه ممکن است رخ ندهد. با اینکه حوثی‌ها مشکلاتی برای دریای سرخ ایجاد کرده‌اند، ایالات متحده و متحدانش ممکن است نخواهند درگیر یک درگیری طولانی‌مدت دیگر شوند. به‌جای افزایش عملیات نظامی مستقیم، آنها ممکن است به فشار دیپلماتیک، تحریم‌های اقتصادی یا اسکورت‌های دریایی روی آورده و جریان‌های تجاری را بدون تشدید وضعیت تثبیت کنند.
همچنین، خطر این وجود دارد که یک واکنش نظامی قوی‌تر ممکن است ایران را تحریک کند یا باعث بی‌ثباتی بیشتر در منطقه شود، که کشورهای غربی را مجبور به احتیاط کند.
