ایمان شمسایی، رئیس مرکز ارتباطات و رسانه مجلس در روزنامه فرهیختگان نوشت:
آغاز دیدار رئیس مجلس با همتای لبنانی خود که بعد از مراسم تشییع شهیدان مقاومت برگزار شد، با گپ و گفت غیررسمی همراه بود. نبیه بری تنها مقام ارشد لبنانی بود که به مراسم آمد. او شیعه است و در ساختار قدرت لبنان، اینگونه تعریف شده که رئیسجمهور مسیحی، نخستوزیر اهل تسنن و رئیس مجلس شیعه باشد.
قالیباف به حرکت جنگندههای اسرائیلی و شوی آنها در عبور از بالای ورزشگاه اشاره کرد و با تحسین همتای لبنانی خود گفت: «حتی از جای خود نیمخیز هم نشدید.» نبیه بری پاسخ داد: «اسرائیلیها خواستند بگویند ما استاد آدمکشی هستیم و شما استاد عزاداری.»
این جمله بری را آن لحظه متوجه نشدم که برای خودش است یا دیگران. تا اینکه موقع بازگشت از بیروت، ابوالفضل عمویی، روزنامهنگار اسبق، نماینده سابق مجلس و دستیار فعلی بینالملل رئیس مجلس با اشتیاق از گوشی همراهش تیترهای رسانههای خارجی را از مراسم تشییع میخواند. یکی از یکی باشکوهتر و غرورآفرینتر. در مقابل تمامی تیترهای دلانگیز، یک تیتر از وزیر دفاع رژیم صهیونی آشنا به نظرم آمد: «حرکت جتهای ما بالای ورزشگاه یعنی آنها استاد عزاداریاند و ما استاد پیروزی.»
آیا نبیه بری هم براساس همین جمله آن اظهارنظر را کرده یا شبیه به هم درآمده است؟ هرچه که هست، بحث بر سر دو کلمه است؛ آدمکشی و پیروزی.
سید شهیدان مقاومت محبوب بود چون ایدئولوژی داشت. به بیان دیگر، نماینده گفتمانی بود که طرفدارانش بیشترین کنش مثبت را به آن دارند. اتفاقی که در ایران با خمینی نیز افتاده بود. پیرمرد عالم و مجاهد، بدون هیچ ابزار زورمدارانه و فقط با خطابه دلها را تسخیر کرد؛ چون از امام حسینعلیهالسلام و درس آن برای بشریت گفت و محرم و صفر را باعث پیروزی انقلاب ۵۷ دانست. خمینی کبیر از ابتدای نهضت ۱۳۴۲ تا آخرین لحظه حیاتش دست از تربیت نسل انقلابی و حسینی برنداشت.
نصرالله هم شاگرد همین مکتب است و لبیک یا نصرالله همان لبیک یا خمینی و خامنهای و در نهایت لبیک یا حسین است. راه حسینعلیهالسلام که هرکه ادامهدهندهاش باشد، دلها به تصرف آن درمیآید. اخلاص، مردمی بودن، تدین و نفی زورپذیری و مرگهراسی.
در این مکتب، شهادت اوج کمال است و مقصود. اسرائیلیها با حرکت دادن هواپیماهایشان پیروزی را ادعا میکنند که میتوانیم بکشیم و میکشیم. در حالی که کشته شدن همان پیروزی و ماندگاری در تاریخ بر اساس مکتب حسینی است. تا اینجا دو جریان ادعای پیروزی دارند و باید کف میدان را دید. همچنان حزبالله زنده است، مردم بدون ترس با پرچم زرد معروف این حزب به خیابان میآیند و به قول خبرنگار فارسیزبان بیبیسی، دور تازهای از مقاومت آغاز شده و حزبالله جان گرفته است.
از آن سوی هم نه از شکلگیری نیل تا فرات خبری هست نه پایان مقاومت و حتی تصرف غزه. رژیم تلاش کرد مقاومت را تروریستی معرفی کند اما مردم با افتخار عکس و پرچم حزبالله را به دست میگیرند و از گوشهگیری و واهمه خبری نیست.
اسرائیل نشان داد زورش به مقاومت نمیرسد. لذا نمایش میدهد و هواپیما بلند میکند. اما این حرکت بر ضد خودش تفسیر شد. جنگندهها دیوار صوتی را شکستند و رئیس مجلس لبنانی از جایش تکان نخورد. مردم هم نهتنها فرار نکردند، بلکه فریادشان بلندتر شد. اسرائیل، بازنده این شوی تبلیغاتی بود.