عصر ایران - یادمان «مام میهن فرا می خواند» مجسمه ای عظیم بر فراز قله مامایف کورگان، تپه ای مشرف به شهر ولگاگراد (استالینگراد سابق)، روسیه است. این اثر هنری عظیم، قطعه مرکزی مجموعه یادبود وسیع تری است که نبرد استالینگراد، یکی از خونین ترین نبردهای تاریخ جنگ جهانی دوم را گرامی می دارد.
ساخت این بنای یادبود عظیم در ماه مه ۱۹۵۹ آغاز شد و سرانجام در اکتبر ۱۹۶۷ به پایان رسید. در آن زمان، این مجسمه بلندترین مجسمه جهان بود. اگرچه این رکورد را دیگر در اختیار ندارد، اما همچنان بلندترین مجسمه در اروپا و بلندترین مجسمه یک زن در جهان باقی مانده است. و این زنی نیست که بخواهید با او درگیر شوید، زیرا بزرگترین شمشیر جهان را در دست دارد.
جدا از رکوردهای مختلف، «مام میهن فرا می خواند» به عنوان مجسمه ای زیبا و چشمگیر در خور توجه است. این مجسمه زنی را نشان می دهد که به شیوه ای ظریف اما قدرتمند به جلو گام برداشته، بازوی چپش در مقابلش کشیده شده و بازوی راستش بالا رفته و شمشیری عظیم را در دست دارد. این نمادی از قدرت و اراده است، ندایی از سرزمین مادری برای هرگز تسلیم نشدن و ادامه حمله تا شکست همه دشمنان.
در کل، این مجسمه از نوک شمشیر تا بالای پایه 85 متر ارتفاع دارد. پیکر زنانه با 52 متر ارتفاع چشمگیر است. در همین حال، شمشیر 33 متر طول دارد و کاملاً از فولاد ضد زنگ ساخته شده است. وزن این مجسمه حدود 8000 تن است.
"مام میهن فرا می خواند" در نیم قرن گذشته با چند مشکل جدی روبرو بوده است. مدت کوتاهی پس از تکمیل مجسمه، مشخص شد که شمشیر بزرگ بالقوه یک مشکل بزرگ است. این سلاح که در ابتدا با ورق های تیتانیوم تزئین شده بود، در باد حرکت می کرد و فشار زیادی به بازوی مجسمه وارد می شد و همچنین صداهای ناخوشایندی ایجاد می کرد. این مشکل در سال ۱۹۷۲ برطرف شد، زمانی که تیغه با یک نسخه فولادی جدید بدون تیتانیوم و با سوراخ هایی در نزدیکی انتهای بالایی برای کاهش تأثیر باد جایگزین شد.
در سال های اخیر، مشکل جدیدی ظاهر شده است. مجسمه ۸۰۰۰ تنی در واقع به پایه های خود متصل نیست، بلکه برای حفظ موقعیت و ایستادن به وزنش متکی است. در سال ۲۰۰۹، مشخص شد که افزایش سطح آب باعث فرونشست پایه های یادبود می شود.
با این حال، به لطف برخی از کارهای مرمت و شاید شانس زیاد، بلندترین مجسمه زن جهان و بزرگترین شمشیر جهان همچنان با افتخار بالای ولگاگراد ایستاده اند.
