به گزارش "ورزش سه"، اگر «آخرین رقص» مایکل جردن با شیکاگو بولز، یک شاهکار الهام‌بخش برای کسب سومین قهرمانی متوالی در NBA بود، فصل پایانی کوین دی‌بروینه در منچسترسیتی بیشتر شبیه به یک پدربزرگ ناتوان روی صندلی تالار در یک مراسم عروسی است.
هافبک بلژیکی تلاش می‌کند روزهای اوج خود را دوباره تجربه کند، اما حتی قادر به انجام حرکات درست با پاهایش نیست. صحنه‌ای که باعث خجالت همه می‌شود؛ مهمانانی که تلاش می‌کنند نگاهشان را از او بردارند اما در عین حال، نمی‌توانند از تماشای این منظره غم‌انگیز چشم بردارند.
نشانه‌های زیادی در این فصل وجود داشته که دی‌بروینه دیگر برای رقابت در سطح اول فوتبال مناسب نیست، اما هیچ نشانه‌ای واضح‌تر از شکست روز یکشنبه برابر لیورپول نبود.
سیتی باید این واقعیت را بپذیرد و کاپیتان خود را در ادامه فصل با نهایت احتیاط به کار بگیرد تا بیش از این تحقیر نشود.
بولت سرشاخهصحنه‌ای سخت برای تماشا
نمایش کوین دی‌بروینه مقابل لیورپول به‌سختی قابل‌تماشا بود، البته به‌جز برای سه هزار هوادار میهمان که از سقوط او لذت می‌بردند. دی‌بروینه در سال‌های اخیر همواره بلای جان لیورپول بود؛ در کورس نفس‌گیر قهرمانی فصل 22-2021، که تنها یک امتیاز سرنوشت تیم‌ها را مشخص کرد، او در هر دو بازی لیگ برابر قرمزها گلزنی کرد.
در آن فصل، او با ۱۵ گل، بهترین گلزن سیتی شد و همچنین هشت پاس گل به نام خود ثبت کرد. در مقطع حساس پایانی لیگ، او یک شب خاطره‌انگیز را رقم زد و برابر ولورهمپتون چهار گل به ثمر رساند. اما روز یکشنبه، او در مواجهه با سرعت بالای بازی و حتی ارسال یک پاس درست به مشکل خورد.
او همچنان به توانایی‌های خود ایمان داشت و از جناح راست با پای چپ ضربه‌ای غیرممکن را امتحان کرد، اما نتیجه ناامیدکننده بود. توپ با چرخشی عجیب به سمت پرچم کرنر رفت و خنده‌های تمسخرآمیز هواداران لیورپول را به همراه داشت.
این صحنه باید زنگ خطری برای پپ گواردیولا می‌بود تا در بین دو نیمه او را تعویض کند و از این وضعیت نجات دهد. اما دی‌بروینه ۲۱ دقیقه دیگر هم در زمین ماند، زمانی که فقط به او فرصت بیشتری برای تجربه تمسخر هواداران لیورپول داد. او در نگه‌داشتن توپ در زمین ناکام بود و حتی یک کرنر به حریف هدیه کرد.
وقتی در نهایت شماره او روی تابلو تعویض ظاهر شد و جیمز مک‌آتی جای او را گرفت، بسیاری از هواداران سیتی از جای خود برخاستند تا او را بدرقه کنند. اما این بیشتر شبیه به یک ادای احترام سرد در مراسم ختم بود؛ همان لحظه‌ای که اعضای خانواده متوفی، با یک آغوش گرم دلداری داده می‌شوند.
باید فصل گذشته می‌رفت
مدت‌هاست که نشانه‌های افول دی‌بروینه آشکار شده و با نگاه به گذشته، به‌راحتی می‌توان گفت که او باید فصل گذشته از منچسترسیتی جدا می‌شد. این اتفاق تقریباً هم رخ داده بود.
در ژوئن گذشته، بلافاصله پس از کسب چهارمین قهرمانی متوالی تاریخی، او از احتمال انتقال به عربستان صحبت کرد؛ آن‌هم در شرایطی که باشگاه الاتحاد به‌شدت به جذب او علاقه‌مند بود. دی‌بروینه در گفت‌وگو با رسانه‌های بلژیکی گفت: «در سن من، باید به همه گزینه‌ها فکر کرد. صحبت از مبالغ باورنکردنی است، درحالیکه شاید این آخرین قرارداد دوران حرفه‌ای‌ام باشد. گاهی اوقات باید به این مسائل فکر کرد.»
بااین‌حال، درنهایت او با موافقت پپ گواردیولا تصمیم گرفت یک سال دیگر در سیتی بماند و قراردادش را به پایان برساند. تابستان کم‌سروصدای سیتی در نقل‌وانتقالات، که تنها با اضافه شدن ایلکای گوندوگان (بازگشت) و ساوینیو همراه بود، نشان می‌داد که گواردیولا هنوز یک فصل درخشان دیگر را از ستاره سابق چلسی انتظار دارد.
و چه کسی می‌توانست او را بابت این باور سرزنش کند؟ دی‌بروینه درحالیکه در ۱۰ هفته دو مصدومیت همسترینگ را پشت سر گذاشته بود و حتی برای دومی مجبور به جراحی شد، در ادامه بازگشتی فوق‌العاده داشت. او با ثبت چهار گل و ۱۰ پاس گل، درحالیکه کمتر از نصف فصل را بازی کرده بود، نقش مهمی در قهرمانی سیتی ایفا کرد.
این هافبک فصل جدید را نیز با فرم همیشگی خود آغاز کرد. او در سه بازی ابتدایی سیتی نزدیک به ۹۰ دقیقه بازی کرد و در دیدار بلژیک مقابل رژیم صهیونیستی دو گل به ثمر رساند. اما همه‌چیز در میانه سپتامبر، با یک مصدومیت ظاهراً جزئی در ناحیه تحتانی شکم مقابل برنتفورد، تغییر کرد.
فرسودگی و افت فیزیکی
دی‌بروینه آن بازی را به پایان رساند و سه روز بعد مقابل اینتر از ابتدا به میدان رفت، اما بین دو نیمه تعویض شد. پس از آن، تا اوایل نوامبر بازنگشت و نخستین بازی‌اش در ترکیب اصلی را نیز در دسامبر مقابل ناتینگهام فارست انجام داد.
او در ماه نوامبر، هنگام صحبت درباره آینده‌اش، گفت: «امید داشتم فقط چند روز مصدوم باشم، اما درنهایت هشت یا نه هفته طول کشید.» وقتی از او درباره احتمال تمدید قراردادش با سیتی سؤال شد، پاسخ داد: «گفت‌وگوهای زیادی در این باره انجام نشده است. فقط می‌خواهم دوباره فوتبال خوبی بازی کنم. مذاکرات انجام خواهد شد. اگر هم انجام نشود، پس این آخرین سال حضورم خواهد بود. پس نمی‌دانم. تا زمانی که احساس کنم هنوز می‌توانم در تیم تأثیرگذار باشم، این نشانه‌ای است که نشان می‌دهد هنوز می‌توانم در بالاترین سطح بازی کنم. این تنها چیزی است که به آن نیاز دارم. اما واقعاً نمی‌دانم این وضعیت تا کی ادامه خواهد داشت.»
حالا، تنها سه ماه بعد، به نظر می‌رسد که آن زمان رسیده است. فرسودگی و استهلاک جسمانی، بالاخره اثر خود را روی دی‌بروینه گذاشته است. او در این فصل از ۲۶ بازی لیگ برتر تنها ۱۲ بار در ترکیب اصلی سیتی قرار گرفته است. شاید هنوز هم بتواند در برخی بازی‌ها درخشان ظاهر شود -مانند دیدار مقابل ناتینگهام فارست که در آن گل زد و پاس گل داد یا سه دیدار متوالی برابر وستهام، برنتفورد و ایپسویچ که چهار پاس گل ثبت کرد- اما در بازی‌هایی که واقعاً اهمیت دارند، یا کنار گذاشته شده یا نمایشی ناامیدکننده داشته است.
مانند یک خودروی کارکرده
دی‌بروینه در دیدار برگشت مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان مقابل رئال مادرید غایب بود، چراکه در بازی رفت نیز تأثیر چندانی نداشت.
او در دیدارهای خارج از خانه برابر آرسنال و لیورپول و همچنین در بازی خانگی مقابل چلسی تنها به‌عنوان یار تعویضی در دقایق پایانی وارد میدان شد. گواردیولا بدون پرده درباره افت فیزیکی دی‌بروینه صحبت کرده، هرچند هنوز هم به توانایی‌های فوق‌العاده او در اوج آمادگی‌اش اشاره می‌کند.
پس از آنکه دی‌بروینه در دسامبر نقش مهمی در پیروزی سیتی مقابل لستر -که تنها دومین برد این تیم در ۱۴ بازی بود- ایفا کرد، گواردیولا گفت: «هیچ شکی درباره کوین وجود ندارد. وقتی او آماده باشد، کوین همان کوین است؛ یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ منچسترسیتی و لیگ برتر. اما گاهی در گذشته نزدیک احساس خوبی نداشته است. او بازیکنی است که برای رسیدن به بهترین سطحش به آمادگی بدنی کامل نیاز دارد.»
مشکل اینجاست که دی‌بروینه روزبه‌روز از آمادگی فاصله می‌گیرد. در اکتبر، گواردیولا مقایسه‌ای کنایه‌آمیز بین او و یک خودروی دست‌دوم انجام داد. او گفت: "وقتی یک ماشین مدتی کار کرده، دیگر همان ماشین قبلی نیست. یک چیزی در آن کمی ضعیف‌تر شده است. دیگر مثل زمانی که تازه خریده بودید، کار نمی‌کند. این طبیعی است. سال‌های زیادی گذشته است. این‌ها تصمیماتی هستند که هنگام انتخاب ترکیب، برنامه‌ریزی برای آینده تیم و ساختار تیم باید در نظر بگیرید. مسئله استعداد بازیکنان نیست؛ آن‌ها همه بازیکنان فوق‌العاده‌ای هستند. اما بعضی بازیکنان دچار فرسودگی می‌شوند. این اتفاق طبیعی است."
مقدمات جدایی
گفته شده که دی‌بروینه آماده تمدید قراردادش با سیتی است، البته احتمالاً با دستمزدی بسیار پایین‌تر از قرارداد فعلی و همچنین پذیرش نقشی محدودتر در تیم. اما این تصمیمی نادرست برای همه طرف‌ها خواهد بود. بازگشت گوندوگان به تیم پس از تمدید قراردادش، ناامیدکننده بود و تمدید قرارداد دی‌بروینه نیز می‌تواند همان اشتباه را تکرار کند.
گواردیولا در نوامبر به‌نوعی به دی‌بروینه توصیه کرد که چنین تصمیمی نگیرد و گفت: «مطمئنم که کوین صادق خواهد بود. او می‌خواهد زمانی از سیتی جدا شود که هنوز در اوج باشد؛ چه در پایان این فصل، چه فصل بعد یا حتی فصل بعد از آن. فکر نمی‌کنم زمانی که احساس کند دیگر نمی‌تواند همان کوینی باشد که در یک دهه گذشته به تیم کمک کرده، اینجا بماند.»
پس از شکست مقابل لیورپول، گواردیولا حتی بیش از قبل زمینه را برای جدایی دی‌بروینه فراهم کرد و گفت: «چیزهای زیادی دیدم که نشان می‌دهد این باشگاه با بازیکنانی که دارد، آینده‌ای روشن خواهد داشت. به‌جز کوین و شاید ناتان آکه، همه بازیکنان ما بسیار جوان هستند. آنچه باشگاه برای آینده تصمیم بگیرد، مشخص خواهد کرد، اما مسیر روشنی برای این تیم در سال‌های آینده وجود دارد. همه می‌دانند که برخی بازیکنان مسن‌تر فصل آینده هم در تیم خواهند بود، اما باید برای گام بعدی آماده شویم. این فقط مسئله زمان است.»
استفاده محدود از دی‌بروینه
زمان هیچ‌کس را منتظر نمی‌گذارد و روی کین نیز صریحاً اعلام کرده که پایان کار دی‌بروینه نزدیک است. کاپیتان سابق منچستریونایتد گفت: «قرارداد دی‌بروینه رو به اتمام است، بنابراین به‌طور طبیعی انتظار دارید که چنین بازیکنانی از تیم جدا شوند. او قطعاً باید به تصویر بزرگ‌تر نگاه کند، اما از دیدگاه سیتی جای نگرانی وجود ندارد. برخی از بازیکنان باتجربه‌تر از تیم خواهند رفت، این بخشی از طبیعت فوتبال است. وقتی به سنی می‌رسید که بازی در خط میانی دشوارتر می‌شود، سرمربی باید تصمیم خود را بگیرد.»
به نظر می‌رسد گواردیولا این تصمیم را از قبل گرفته است. زمانی که پیش از دیدار سیتی برابر تاتنهام از او پرسیده شد که آیا دی‌بروینه می‌تواند به روزهای اوج خود بازگردد، پاسخش چندان امیدوارکننده نبود. او گفت: «او یک بازیکن فوق‌العاده است. بوده و هست و امیدوارم که همچنان باشد. هرچه پیش بیاید، به خودش و باشگاه بستگی دارد.»
ممکن است گواردیولا مستقیماً در مذاکرات تمدید قرارداد دخالت نکند، اما موضع او در این خصوص کاملاً روشن است و تعجب‌برانگیز خواهد بود اگر دی‌بروینه نیز به همین نتیجه نرسد و این فصل را آخرین فصل حضورش در سیتی نداند.
با تمام آنچه که او برای این باشگاه و لیگ برتر انجام داده، نباید مجبور شود لحظات تلخی مانند بازی یکشنبه را بیشتر تجربه کند. او همچنان می‌تواند نقشی در مسیر سیتی در جام حذفی و تلاش این تیم برای قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر لیگ برتر ایفا کند، اما باید به‌صورت محدود مورد استفاده قرار گیرد تا از لحظات ناخوشایند بیشتر جلوگیری شود.
