محوطه وووانگ‌دون در نزدیکی شهر هوآینان در شرق چین قرار دارد. این گورستان باستانی چند مایل با آخرین پایتخت دولت «چو» فاصله داشته است؛ دولتی که تا سال ۲۶۰ پیش از میلاد، بخش وسیعی از جنوب شرقی چین را که رودخانه یانگ‌تسه در مرکز آن قرار دارد در اختیار داشت.

به گزارش فرادید؛ باستان‌شناسانی که در محوطه وووانگ‌دون مشغول به کار هستند، هیچ اظهارنظر رسمی‌ای درباره هویت صاحب مقبرۀ کشف شده نکرده‌اند. با این حال، به‌صورت غیررسمی، پژوهشگران چینی معتقدند که این مقبره احتمالاً متعلق به یکی از آخرین پادشاهان دولت چو به اسم «کائولیه» بوده است. کائولیه در دوره پرآشوب پایان عصر دولت‌های متخاصم (۴۷۵-۲۲۱ پیش از میلاد) بر چو حکومت می‌کرد.

نقاب لاکی؛ یکی از کشفیات مقبرۀ وووانگ‌دون که در نوع خود بی‌نظیر توصیف شده است

این مقبره که کاوش آن از سال ۲۰۲۰ آغاز شده، بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین آرامگاه دوره چو است که تاکنون کشف شده. گونگ شی‌چنگ، سرپرست تیم باستان‌شناسی می‌گوید که این یافته‌ها «درک ما را از چشم‌انداز سیاسی گسترده‌تر دولت چو در زمانی پیش از تأسیس سلسله چین بهبود می‌بخشد».

دورۀ موسوم به «دولت‌های متخاصم» که سه قرن به طول انجامید، زمانی بود که هفت دولت خودمختار چو، چین، هان، وی، ژائو، چی و یان در جنگی بی‌رحمانه برای حذف یکدیگر با هم درگیر شدند.

پادشاه کائولیه از دولت چو از سال ۲۶۲ تا ۲۳۸ پیش از میلاد حکومت کرد، یعنی دهه‌ها پیش از آنکه سلسله چین سرانجام دولت چو (یکی از مخالفان قدرتمند خود) را تسلیم کند و چین یکپارچه را به وجود آورد. تاریخ‌گذاری رادیوکربن نشان می‌دهد که این مقبره حدود سال ۲۲۰ پیش از میلاد ساخته شده است، زمانی که چو در حال جذب شدن به دولت تازه‌تأسیس چین بود.

عصر دولت‌های متخاصم که با آشوب و ناآرامی شناخته می‌شود، همچنین دوره‌ای از گسترش اقتصادی و فرهنگی بود؛ زمانی که اندیشه‌های کنفوسیوس‌گرایی و تائوئیسم شکوفا شدند.

صنعتگران چو در ساخت ظروف لاکی ظریف، ریخته‌گری برنز و گلدوزی ابریشم مهارت داشتند. مقبره وووانگ‌دون نمونه‌ای از این هنر و مهارت است که در لحظه‌ای پدید آمده که دولت چو، با وجود برتری فرهنگی، به سمت شکست نظامی پیش می‌رفت. تاکنون بیش از هزار شیء در این مقبره کشف شده است، از جمله ظروف آیینی برنزی و آلات موسیقی.

بیش از هزار شیء در مقبره وووانگ‌دون در شرق چین کشف شده است، از جمله دیگ‌های برنزی سه‌پایه معروف به «دینگ» که تعدادی از آن‌ها در این تصویر دیده می‌شوند. کاوش این مقبره که گمان می‌رود مدفن یکی از پادشاهان چو باشد، از سال ۲۰۲۰ آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

مارگارت پروخ، پژوهشگر پسادکتری در دانشگاه هایدلبرگ آلمان و متخصص مقبره‌ها و ظروف لاکی چینی، گزارش داد که همکاران چینی‌اش این مقبره را متعلق به پادشاه کائولیه می‌دانند. پروخ، که خود در این کاوش مشارکت نداشته، نیز از این دیدگاه حمایت می‌کند.

نمای کلی بخشی از مقبره که به اتاق‌های گوناگون تقسیم شده است

پروخ به مجله «هیستوری» گفت: «ساختار این مقبره بسیار پیچیده است». پله‌هایی به اتاق مرکزی و هشت اتاق جانبی منتهی می‌شوند که اشیاء در آن‌ها قرار دارند. کتیبه‌های جوهر روی درپوش اتاق‌ها، کارکرد هر یک را توضیح می‌دهد؛ برای مثال یکی از آن‌ها مشخص شده که به آلات موسیقی اختصاص دارد.

گونگ اطمینان دارد که با استفاده از فناوری پیشرفته‌تر، این مقبره «تصویری کلی» از دولت چو در چند دهه پیش از شکست نهایی آن ارائه خواهد داد.