بر اساس نتایج تحقیق جدید، بهبود امید به زندگی انسان از سال ۲۰۱۱ به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته است و رژیم‌های غذایی نامناسب، کم تحرکی، چاقی و همه‌گیری کووید- ۱۹ عوامل اصلی در این تغییر شناسایی شدند.
به گزارش ایسنا، کارشناسان هشدار دادند، اکنون بسیاری از افراد با احتمال مرگ‌ومیر زودتر مواجه هستند؛ پیشرفت‌های بهداشت عمومی و پزشکی در قرن بیستم به این معنی بود که امید به زندگی سال به سال بهبود می‌یابد اما دیگر این‌طور نیست.
از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۱، میزان کمتر مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان به‌طور پیوسته باعث افزایش میانگین امید به زندگی شد اما نتایج تحقیق کنونی نشان داد که بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹، این پیشرفت‌ها ثابت ماند زیرا عوامل مهم دیگری مانند چاقی، فشار خون بالا و کلسترول بالا، تقریبا در همه کشورهای اروپایی افزایش یافته یا بهبود نمی‌یابند.
کارشناس این تحقیق گفت: مرگ ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی‌عروقی عامل اصلی کاهش امید به زندگی بین سال‌های ۲۰۱۱-۲۰۱۹ بوده است و جای تعجب نیست که همه‌گیری کووید، مسئول کاهش امید به زندگی بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱ شود.
محققان تاکید کردند: در حالی که درمان‌های بهبود یافته برای کلسترول بالا و فشار خون کمک‌کننده بوده است، اما اثرات مضر سبک زندگی فزاینده ناسالم را خنثی نکرده است.
در میان ۱۹ کشور اروپایی مورد تحقیق، انگلستان پس از سال ۲۰۱۱ شدیدترین کاهش در رشد امید به زندگی را نشان داد، روندی که در بقیه کشورها به درجات مختلف منعکس شد. در مقابل، برخی از کشورها ازجمله نروژ، ایسلند، سوئد، دانمارک و بلژیک تاب‌آوری بهتری را مدیریت کردند. آن‌ها همچنین سیاست‌های قوی‌تری برای هدف قرار دادن خطرات سلامتی و سابقه مطلوب‌تری در کنترل بیماری‌های مهمی مانند قلبی‌عروقی داشتند.
برخی از کشورها در طول همه‌گیری کووید- ۱۹ وضعیت نامناسبی داشتند و رژیم غذایی نامناسب را نیز تجربه کردند و این نتایج نشان می‌دهد که سیاست‌های قوی‌تر برخی دولت‌ها برای کاهش خطرات عمده سلامت ازجمله چاقی، رژیم غذایی نامناسب و فعالیت بدنی کم، برای بهبود سلامت جمعیت در درازمدت مورد نیاز است.
نتایج تحقیق کنونی تاکید کرد که هنوز افزایش طول عمر امکان‌پذیر است. امید به زندگی برای افراد مسن در بسیاری از کشورها هنوز در حال بهبود است و نشان می‌دهد که ما هنوز به سقف طول عمر طبیعی نرسیده‌ایم.
کندی در بهبود امید به زندگی، به ویژه به دلیل بیماری‌های قلبی‌عروقی و سرطان، نیاز فوری به اقدامات قوی‌تر در مورد علل ریشه‌ای مانند رژیم غذایی نامناسب، عدم تحرک بدنی و چاقی را برجسته می‌کند. به‌طور خلاصه، باید تغییرات رژیم غذایی، فعالیت بدنی و مقابله با چاقی را در اولویت قرار دهیم و پیروی از این مسیر، ممکن است به بازگرداندن منحنی صعودی امید به زندگی کمک کند. در غیر این‌صورت، نسل‌های جوان‌تر نسبت به نسل‌های قبل از خود عمر کوتاه‌تری دارند.
نتایج مقاله «بررسی میزان امید به زندگی دربین دانشجویان پسر» منتشر شده در دومین همایش ملی خانواده سالم، جامعه سالم نشان داد که امید به زندگی، از متغیرهای موثر بر کیفیت زندگی و شادابی افراد در جامعه و به‌خصوص نسل جوان است. وقتی امید به زندگی در قشر محصل مطرح شود، این نتایج اهمیت ویژه دارد. محققان همچنین دریافتند که میزان امید به زندگی در بین دانشجویان با رشته‌های مختلف تفاوت دارد.
