فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
خیال نقش تو در کارگاه دیده کشیدم
به صورت تو نگاری ندیدم و نشنیدم
اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم
به گرد سرو خرامان قامتت نرسیدم
امید در شب زلفت به روز عمر نبستم
طمع به دور دهانت ز کام دل ببریدم
به شوق چشمه نوشت چه قطره‌ها که فشاندم
ز لعل باده فروشت چه عشوه‌ها که خریدم
ز غمزه بر دل ریشم چه تیرها که گشادی
ز غصه بر سر کویت چه بارها که کشیدم
ز کوی یار بیار ای نسیم صبح غباری
که بوی خون دل ریش از آن تراب شنیدم
گناه چشم سیاه تو بود و گردن دلخواه
که من چو آهوی وحشی ز آدمی برمیدم
چو غنچه بر سرم از کوی او گذشت نسیمی
که پرده بر دل خونین به بوی او بدریدم
به خاک پای تو سوگند و نور دیده حافظ
که بی رخ تو فروغ از چراغ دیده ندیدم
شرح لغت: شب زلف: گیسو/تراب:خاک
۱- درباره رسیدن به این نیت، تلاش و کوشش بسیار داشته‌اید و برای رسیدن به آن همگان یاری و مدد گرفته‌اید. اگر چه این کار خوبست ولی پافشاری بیش از حد اوضاع را خراب می‌کند و نیت را به تاخیر می‌اندازد. زیرا امکان دارد که نزدیکان از این سماجت بی اندازه شما رنجیده شوند و کار را مشکل‌تر سازند. پس بهتر است از نیروی عقل، صبر و حوصله کمک بگیرید.
۲- حضرت حافظ در بیت‌های پنجم تا هفتم می‌فرماید:
چه بسیار تیر‌های ناز و کرشمه که بر دل مجروح من افکندی و بسی بار غم که در کوی تو به دوش دل کشیدم.
*ای باد خوش بامدادی، از کوی دوست گرد و غباری بیاور، زیرا از خاک کوی دوست بوی خون دل‌های مجروح عاشقان به مشام می‌رسد.
* باد ملایمی از کوی دوست بر من که مانند غنچه بودم، گذر کرد. به بوی خوش محبوب و شوق دیدارش پرده را بر دل خون شده چاک زدم و رازم را آشکار کردم.
حال خود باید نیت خود را تفسیر نمایید.
سالهاست که در انجام نیتی تلاش بسیار می کنی و با سعی و کوشش فراوان تمام مشکلات را از سر راه برداشته ای و تمام هدفت رسیدن به آن مقصود است. مطمئن باش که عاقبت جوینده یابنده خواهد بود و تلاشهای تو نیز بی ثمر نخواهد ماند. پس هرگز امید خود را به فردایی بهتر از دست نده.
