خاکستری شدن موها با گذر زمان و افزایش سن امری طبیعی است، اما برخی افراد به دنبال راه‌هایی برای جلوگیری از این تغییرات هستند. در جدیدترین تحقیقاتی که روی موش‌ها انجام شده، مشخص شده که درمان‌های داخلی و خارجی با آنتی‌اکسیدان لوتئولین می‌توانند تأثیر مثبتی در کاهش سفیدی مو داشته باشند.
این مطالعه، که در زمینه بررسی تأثیر آنتی‌اکسیدان‌ها بر بروز موهای خاکستری انجام شده، به بررسی سه آنتی‌اکسیدان مختلف پرداخته است: هسپرتین، دیوسمتین و لوتئولین. نتایج نشان داد که تنها لوتئولین قادر به کاهش موهای خاکستری در موش‌ها بوده است. این یافته‌ها، اگر در تحقیقات آینده تأیید شوند، می‌تواند راهی جدید برای جلوگیری از خاکستری شدن مو در انسان‌ها باشد.
در این تحقیق، پژوهشگران ابتدا به بررسی فرآیندهایی پرداختند که در هنگام خاکستری شدن موها در موش‌ها رخ می‌دهد. آن‌ها دریافتند که دو نوع سلول بنیادی مهم در برآمدگی فولیکول‌های مو وجود دارد: سلول‌های بنیادی کراتینوسیت و سلول‌های بنیادی ملانوسیت. با افزایش سن، سلول‌های بنیادی کراتینوسیت دچار کاهش اندوتلین، یک پپتید مهم در این فرایند، می‌شوند و سلول‌های بنیادی ملانوسیت نیز با کاهش گیرنده‌های این اندوتلین مواجه می‌شوند.
پژوهشگران معتقدند که اگر بتوانند این روند را متوقف کنند یا سرکوب کنند، ممکن است امکان کاهش یا جلوگیری از سفیدی مو وجود داشته باشد. لوتئولین، فلاونوئیدی که در برخی گیاهان مانند جعفری و کرفس یافت می‌شود، به‌عنوان یکی از گزینه‌های امیدوارکننده برای مقابله با این روند مطرح شده است.
در این مطالعه، موش‌ها به مدت ۱۶ هفته تحت درمان با لوتئولین به‌صورت داخلی و خارجی قرار گرفتند. گروه دیگری از موش‌ها تحت درمان با هسپرتین یا دیوسمتین قرار گرفتند، اما هیچ‌کدام از این دو آنتی‌اکسیدان تأثیر مشابهی با لوتئولین نداشتند. نتیجه قابل توجه این تحقیق نشان داد که لوتئولین به‌ویژه در درمان خارجی، باعث کاهش میزان موهای خاکستری در موش‌ها شد.
پژوهشگران همچنین مشاهده کردند که درمان با لوتئولین موجب سرکوب پیری سلول‌های بنیادی کراتینوسیت می‌شود و سیگنال‌دهی به سلول‌های بنیادی ملانوسیت را بهبود می‌بخشد، که به نوبه خود می‌تواند کاهش موهای خاکستری را به همراه داشته باشد.
اگر این نتایج در تحقیقات بیشتر بر روی انسان‌ها تأیید شود، لوتئولین می‌تواند به‌عنوان یک درمان مؤثر برای کاهش سفیدی موها در نظر گرفته شود. البته برای استفاده عملی از این یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتری داریم تا بتوان میزان دقیق و مسیر مصرف مناسب آن را برای انسان‌ها تعیین کرد.
لوتئولین یک آنتی‌اکسیدان طبیعی است که در بسیاری از گیاهان یافت می‌شود و علاوه بر خواص ضد پیری، خواص ضد التهابی نیز دارد. برخی از منابع غذایی که حاوی لوتئولین هستند، شامل فلفل سبز، کرفس، کنگر فرنگی و کدو تنبل می‌شوند.
اگرچه این تحقیق نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است، اما هنوز تحقیقات بیشتری نیاز است تا از ایمنی و اثربخشی این درمان در انسان‌ها اطمینان حاصل شود.
