به گزارش "ورزش سه"، دقایقی پیش بود که اتحادیه جهانی کشتی در دو پست متوالی در چند دقیقه دو تصویر سیاه و سفید از یکی از مهمترین چهره‌های کشتی جهان در تاریخ را به نمایش گذاشت. عکس‌هایی برای انتشار خبر تکان‌دهنده مرگ زودهنگام بوایسار سایتیف، قهرمان 9 دوره رقابت‌های کشتی جهان و المپیک که در 49 سالگی اتفاق افتاد.
امروز میخائیل مامیاشویلی، رئیس فدراسیون کشتی روسیه، خبر درگذشت سایتیف در 49 سالگی را مخابره و دنیای کشتی را شگفت‌زده و مغموم کرد. رئیس فدراسیون روسیه گفت: "10 دقیقه پیش یک تماس تلفنی دریافت کردم و متوجه شدم فاجعه رخ داده است. هنوز باورم نمی‌شود. قرار بود فردا با هم پرواز داشته باشیم."
خبری که به سرعت جهان کشتی را تحت تاثیر قرار داد و قهرمانان در سراسر جهان به سوگواری برای از دست دادن کشتی‌گیری که سبک و سیاق و استایل منحصربفردی داشتند پرداخت. حسن یزدانی با انتشار تصویری از سایتیف با متن سیاه نوشت: "هیچ غمی بالاتر از از دست دادن اسطوره‌ها نیست."
حسن یزدانی از غم از دست رفتن اسطوره‌ها می‌گوید و دنیای کشتی باورش نمی‌شود که یکی از بزرگان تاریخش را در 49 سالگی از دست داده است. سایتیف بزرگ نه تنها در روسیه و داغستان بلکه در کشورهای رقیب هم نه تنها مورد احترام بود بلکه بسیاری از کشتی‌گیران جسارت و سبک کشتی متقدرانه او را ستایش می‌کردند. حریفی قابل احترام و اسطوره‌ای شایسته ستایش.
جالب است بدانید جالب اینکه اولین باخت دوران ورزشی سایتیف مقابل کشتی‌گیری ایرانی بود. بوایسار در رقابت‌های جهانی 1994 مقابل داوود قنبری شکست خورد. او بعد از آن مقابل هیچ کشتی‌گیر ایرانی شکست نخورده است.
مجموع 9 مدال طلای او در المپیک و رقابت‌های جهانی باعث شده سایتیف در تاریخ کشتی پشت سر الکساندر مدود (10 مدال طلای المپیک و جهانی) پرافتخارترین کشتی‌گیر باشد. کما اینکه فیلا، فدراسیون جهانی کشتی در سال 2007 سایتیف و الکساندر کارلین را مشترکا به عنوان بهترین کشتی‌گیران تاریخ معرفی کرد.
بوایسار که متولد داغستان، مهد کشتی روسیه، است در سال 1992 این جمهوری را ترک و برای تمرین به یکی از مشهورترین آکادمی‌های کشتی روسیه رفت. مسیری که بزرگترین کشتی‌گیران داغستانی برای رسیدن به بام کشتی دنیا طی کردند ولی از بین آنها کمتر کسی به اندازه سایتیف موفق شد. دوران قهرمانی سایتیف از رقابت‌های جهانی 1995 و پیروزی او در فینال مقابل الکساندر لئوپولد آلمانی شروع شد و او در سیزده سال بعدی چیزی جز مدال طلا نگرفت. در نهایت دوران ورزشی درخشان او با پیروزی مقابل سوسلان تیگیف ازبک در المپیک 2008 پکن و به سینه انداختن سومین طلای المپیک به پایان رسید. سبک و روش کشتی گرفتن او به عنوان کشتی‌گیر تکنیکی، قدرتمند و بی‌رحم روی تشک که چشم‌های کشتی دنیا را به خودش خیره کرده بود همیشه در یادها باقی خواهد ماند.
اولین نقطه عطف بزرگ در کشتی سایتیف در المپیک 1996 رقم خورد و او موفق شد با پیروزی 5-0 مقابل پارک یانگ‌سون از کره جنوبی مقتدرانه اولین مدال طلای المپیک خود را به گردن بیاویزد. بوایسار یک سال قبل هم الکساندر لئوپولد آلمانی را شکست داده و قهرمان جهانی شده بود. ساتیف هشت سال بعد از اولین مدال المپیکی‌اش در سال 2004 با پیروزی مقابل گنادی لالیف برای دومین بار به مدال طلای المپیک رسید و چهار سال بعد سومین و آخرین طلای المپیکش را به گردن آویخت.
سایتیف بعد از بوسیدن تشک کشتی و خداحافظی از میدانی که در آن جنگنده‌ای شکست‌ناپذیر بود بخت خود را در میدانی دیگر آزمود: میدان سیاست حزب روسیه متحد، حزب حاکم کشور، با معرفی بوایسار سایتیف به عنوان نماینده خود از داغستان شروع زندگی سیاسی این کشتی‌گیر سابق را کلید زد. او از همان آغاز با اعتراض‌هایی مواجه بود و منتقدان معتقد بودند حزب حاکم قصد دارد از محبوبیت ورزشکارانی مثل سایتیف برای به دست آوردن آرای مردمی استفاده کند. بوایسار با رای بالای مردمی به عنوان نماینده داغستان راهی مجلس روسیه، دوما شد.
رمضان قدیروف، رئیسجمهور چچن که در زندگی سیاسی سایتیف از نزدیک‌ترین دوستان و متحدان او بود امروز بعد از درگذشت بوایسار پیام پراحساسی درباره او منتشر کرد. قدیروف گفت سایتف نه تنها یک قهرمان بلکه نماد شجاعت بود: "بوایسار سایتیف تنها یک قهرمان نبود او نماد شجاعت بود. نماد شرافت و روحیه واقعی مردم قفقاز. نام او تا ابد با حروف طلایی در تاریخ کشتی جهان ماندگار است. بوایسار پرچم روسیه را در بزرگترین آوردگاه‌های جهان به اهتزاز درآورد و از عزت و شرف مردم روسیه دفاع کرد. او بعد از پایان کشتی قهرمانی هم وقتش را صرف خدمت به وطن و آموزش جوانان کرد و ریاست فدراسیون کشتی چچن را بر عهده گرفت."
در صحبت‌های رئیسجمهور چچن علت درگذشت ناگهانی سایتف هم مشخص شد. قدیروف فاش کرد که بوایسار اخیرا به دلیل مشکلات قلبی در بیمارستانی در مسکو بستری شده است. او گفت در نهایت با وجود تلاش پزشکان زندگی این مرد بزرگ به پایان رسید.
اما ستایش از سایتیف تنها به چچن‌ها و تنها به کشتی خلاصه نمی‌شود. باشگاه فوتبال آنژی که تیم فوتبال شهر ماخاچقلعه، پایتخت جمهوری داغستان است هم در پیام تسلیت درگذشت سایتیف نوشت: "باشگاه فوتبال آنژی درگذشت بوایسار سایتیف بزرگ را به همه دوست‌دارانش تسلیت می‌گوید. چهره‌ای بزرگ و نماد ورزش داغستان که نامش همیشه برای ماخاچقلعه ماندگار و ستودنی خواهد ماند."
سایتیف، اسطوره کشتی و سیاستمدار جنجالی امروز حریفان سابق خودش و کشتی‌گیرانی که زمانی با الهام گرفتن از او راهی سالن‌های آموزش کشتی شدند تا مثل بوایسار کشتی‌گیر بشوند را غمزده کرد. کسی که می‌توانست سال‌ها در کشتی دنیا هم به آموزش نسل‌های بعدی استعدادهای کشتی بپردازد و هم در نهادهای بین‌المللی کشتی به مدیریت ورزش محبوبش کمک کند ولی حالا دیگر نبرد زندگی برای این کشتی‌گیر بزرگ به پایان رسیده است.
